hoe weet je van jezelf dat je psychisch ziek bent ?

Het probleem is dat je dat vaak niet (meer) objectief kan beoordelen. Als je het wilt weten zonder een arts te consulteren, kan je het het beste aan je naasten vragen.

Het beste is een bezoek aan de huisarts waar je je klachten voorlegt, deze zal je dan, indien nodig, door verwijzen naar een psycholoog of psychiater.

Dat weet je wanneer een psycholoog dat voor je heeft vastgesteld dmv gesprek(ken).

Veel mensen worden depressief. Wanneer een depressie langer dan twee weken duurt dat je last heb met je slaap en eetritme en erg gauw prikkelbaar en emotioneel bent dan ben je in feite al psychisch ziek. Dat kan van een korte periode gaan en dan over gaan bij de juiste behandeling, maar het kan ook uitlopen op een diagnose. Dit is een "lichte vorm".

Een etiketje als bijvoorbeeld Borderline, Autisme, ADHD, e.d. is vaak erfelijk bepaald. Maar niet in alle gevallen. een stoornis als PTSS ontwikkelt zich vaak pas na zeer traumatische ervaringen, denk daar bij aan lichamelijke mishandeling, of mensen die hebben gevochten in een oorlog, of verkrachtig of wanneer je beroofd bent.

Symptomen die je kunt tegenkomen zijn( merendeel wel langdurig dan he. een paar keer dan kun je daar vaak nog niet van spreken) :

*Slecht slaapritme ( wakker liggen, slecht inslapen, niet slapen, te lang slapen, tot de hele dag in bed liggen.
*Slecht eten: Vreetbuien, of juist niets eten, geen trek hebben, ongezond eten door geen zin om te koken, op langdurige schaal
*lusteloosheid.
*Verslavingen in Alcohol, drugs, games, sex.
*Extreem reageren, wanneer iets voorvalt dat je normaal makkelijk aankunt, bijvoorbeeld lang in een rij staan of opruimen, of iemand die jouw plek inneemt, of een hoge rekewning of boete. (Agressief naar anderen, spullen kapot slaan, schreeuwen, veel huilen)
*Zelfbeschadiging ( Dit kan van simpel nagels bijten gaan tot jezelf opensnijden of krassen tot bloedens toe).
*Somberheid ( dit kan gaan van enkel nergens meer lol in zien tot jezelf van kant willen maken of het best zullen vinden dat je er morgen niet meer bent).
*je eenzaam en in de steek gelaten voelen en onbegrepen.
*Grip op de werkelijkheid kwijt zijn en interesse in anderen.
*onderdrukking van geheugen en emoties. ( natuurljk afweer mechanisme omdat je al een kort lontje hebt wanneer je ver heen bent)

Toegevoegd na 1 minuut:
Wanneer je twijfelt zoek dan een psycholoog. Mijn adviews: laat je niet zomaar wat aansmeren. Jij moet je goed voelen bij die persoon. Laat je ook niet somaar medicijnen aansmeren. Dat doet meer kwaad dan goed over het algemeen genomen.

Als je omgeving met vraagtekens op je gaat reageren, bestaat er een vermoeden dat je wat afwijkend aan het worden bent.
En dan even naar de dokter.
Voor die tijd is er niets aan de hand. Je kan jezelf ook ziek praten!

Dit is denk ik een proces,maar wanneer je ontdekt dat je steeds in het dagelijks leven tegen dezelfde barrieres aanloopt terwijl anderen hier moeiteloos overheen stappen of je vanuit je omgeving veel commentaar krijgt op je functioneren en je "normale" manier van handelen of doen dan moet je je gaan afvragen of je eens met een therapeut moet gaan praten, via de huisarts met de eerste lijns zorg. Wanneer je zoals in mijn geval altijd maar wantrouwend bent en in vrijwel iedere persoon die je tegenkomt en contact hebt een potentiele bedreiging gaat ziet omdat deze je probeert te manipuleren moet je serieus eens gaan afvragen of dit een normale manier van menselijk contact maken en onderhouden,niet dus. Ik bleek een persoonlijkheidsstoornis te hebben.

Ik ben een depressieve vrouw al 34 jaar en ik kan mijn ervaring voor u uitleggen , ten eerste veloer ik mijn studie dan kon ik helemaal niet slapen en werd ik eenzaam altijd willen en gen zin om contact met andere mensen te willen maken en huilde ik meestal en kon ik niet goed concenteren maar met medicijnen innemen voor 24 jaar haalde ik universiteit diploma over computer wetenschappen op de leeftijd 45 en niemand wist dat ik een ziekte vrouw was want ik was heel normaal ten slotte weet niemand nu dat ik een depressieve vrouw van 51 jaar ben.

Toegevoegd na 3 minuten:
Als u een of sommige of alle deze symptomen dan HUP naar uw huisarts en snel met zijn of haar verwijsbrief naar specialist