Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Psychologisch uitbehandelt maar nog veel angst hoe veder?

Ik ben psychisch uitbehandelt na een ongeluk waar bij 3 vriendinnen van mij zijn omgekomen maar ik durf nog niet op het punt te rijden waar het gebeurt is, soms nog geen eens weg tegaan, als ik iets hoor wat hier oplijkt ga ik gelijk huilen (wat ik zo en zo opeens veel doe) ik neem alles sirieus en durf veel minder dan vroeger. Ben echt bang voor alles en ik denj telkens er aan dat het leven zo voor bij kan zijn. Weet iemand dingen om toch weer vrijer in het leven te worden? Ik ben pas 12 jaar'

Toegevoegd na 25 minuten:
Ik kan me hierdoor ook niet meer goed concerteren op school en hier door gaan me cijver vlink achteruit

Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
in: Psyche
2.3K
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Mag ik vragen wat er is gebeurt?
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Een aanrijding met een vrachtwagen (wij zaten op de fiets)
Pieter2011
12 jaar geleden
Kijk eens of er in de buurt waar jij woont een Angstcentrum is. Die zijn helemaal gespecialiseerd in het behandelen van angsten en trauma's. Er werken allerlei deskundigen samen en daarom zijn ze vaak erg goed. Er zijn in Nederland (en België) ook verschillende centra die zich speciaal richten op de behandeling van kinderen. Doén, want anders blijf je er nog jarenlang mee rondlopen. Sterkte en succes!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Het is helemaal niet zo vreemd dat je nog steeds angstig bent, ook al ben je zogenaamd 'uitbehandeld'. Je hebt heel, heel veel tijd nodig, en iemand die goed kan luisteren.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Hoi Elianne, Wat ongelooflijk moeilijk om mee te maken, allereerst wil ik je zeggen dat ik je heel veel sterkte gun! Heb je mensen met wie je hierover kan praten? Het allerbeste, een mede-mens Toegevoegd na 3 minuten:
en ja, een antwoord kan ik niet echt geven, behalve dat ik denk dat het je zou kunnen helpen als je er met andere mensen over kan praten (iedere keer dat je erover praat, kan je weer een klein stukje verwerken, en zo zal je het langzaam aan een plekje kunnen geven - dat zal geleidelijk gaan, dus hou vol en blijf praten!) Toegevoegd na 8 minuten:
P.S. Héél dapper dat je deze vraag hier stelt. Goed gedaan!
burgos
12 jaar geleden
Hoi lieve meid,heb je ouders?
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Tuurlijk die helpen mij goed net als de rest van de familie en me vriendinnen, maar ik wil het niet tekelkens teveel van hun af lareb hangen.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Lareb=Laten
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik weet niet hoe lang het geleden is en wie je dit heeft verteld, maar zo te horen ben je nog lang niet uitbehandeld ; dat kan in een dergelijk geval jaren en jaren duren, en dat mag ook. Wellicht op zoek naar een andere (betere) psycholoog ??
Het is overigens niet te 'genezen'; je zult het uiteindelijk zelf een plekje moeten geven ; maar daar mag en kan je best een hele lange periode voor uittrekken.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Tijd zal je leren hiermee om te gaan. Tijd heelt niet de wonden, maar je geeft het wel een plekje. Enige wat je nu kunt doen, veel praten met je vrienden en familie. En probeer positief te blijven, ook al is dat uiteraard heel moeilijk. Wat sommige mensen helpt: je bent er voor een reden. Heel veel sterkte!

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Je hebt een hele indrukwekkende ervaring meegemaakt die heel veel van jou vraagt. Ik zie niet hoe lang dit geleden is. Wat ik van je lees is dat er nog steeds veel aandacht aan besteed mag worden. Bij de psycholoog ben je uitbehandeld en ik denk dat je bij een goede kindercoach een heel stuk verder komt omdat die je heel praktisch kan helpen om jou door deze moeilijke tijd heen te loodsen totdat je echt weer op eigen benen verder kunt. Je zit in een hele kwetsbare leeftijd waarin het juist zo belangrijk is dat er goed aandacht aan besteed mag worden. Ik wens geen kind een Post Traumatisch Stress Syndroom toe (PTSS) als gevolg van het niet goed verwerken van een heel traumatische (indrukwekkende) gebeurtenis me een heftige rouwverwerking van verlies en jouw eigen ervaringen. Heb het er met jouw ouders over. Heel veel kracht en sterkte gewenst en vooral een goede verwerking.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden

Andere antwoorden (13)

dit is opzich een hele normale reactie na zo een ingrijpende gebeurtenis in je leven. het enige dat je kan doen is iemand die je volledig vertrouwd met je meenemen en je grootste angsten onder ogen zien te komen, de confrontatie werkt altijd beter dan het onderdrukken of ontlopen. als je een betrouwbaar iemand bij je hebt gaat dat makkelijker...

verder kan ik je alleen aanraden er veel met mensen over te praten.

dit heb ik geleerd uit me werk in de ongelukken en rampenbestrijding
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Meid toch, wat erg !!
Misschien dat je toch terug kunt naar je dokter en het uitlegt dat het nog lang niet goed met je gaat.
Misschien heeft hij toch iets voor je, b.v. in een gespreksgroep met mensen die ongeveer hetzelfde hebben meegemaakt of zo ?
Of een andere therapeut die je toch verder kan helpen ?
Misschien geef ik niet het juiste antwoord hoor, maar ik heb wel met je te doen, want het is niet mis wat je hebt meegemaakt.
Nu is het wel zo, dat naarmate de tijd verstrijkt de "scherpe kantjes"er wel wat afgaan en je heus wel weer wat vrolijker zal worden.
Maar zover ben je dus nog lang niet, ik hoop dat je echt de hulp krijgt die goed voor je is.
HEEL VEEL STERKTE !!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Vervelend voor je. Maar ik denk dat je nog niet uitbehandeld bent. Ik weet niet wat voor behandeling je al gehad hebt, maar heb je wel eens van EMDR-therapie gehoord? Daar worden goede resultaten mee gehaald. Misschien is het wat voor je. Hieronder een link en op GV zijn er ook al meer vragen over gesteld. Sterkte!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Zolang jij je zo voelt ben je nog niet "uitbehandeld". Zoek en vraag hulp. Dat je hier de vraag stelt betekent al dat je dat wel durft. Dan ben je al op de goede weg.
Er zijn veel verschillende vormen van therapie, en er is vast wel eentje die bij jou past. Ik hoop dat je ouders je steunen.
Sterkte!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
jeetje
vreselijk dat dat je is overkomen

ik denk dat je maar moet denken dat er teveel mee bezig zijn via therapie natuurlijk altijd de zaak vers voor je houdt. het blijft een open wond die maar niet dicht gaat

het is tijd om het eens een wat minder onder de aandacht
te brengen, zeker niet om het maar te vergeten maar het meer een plaatsje te geven
in alle andere dingen die je meemaakt school en dergelijke

Het klinkt misschien afgezaagd maar het is wel waar
tijd heelt alle wonden.
en je ouders, familie en hopelijk een paar echte goeie vriendinnen helpen je er vast wel doorheen.

Maar het is ook niet nix dus reken er maar op dat dit best nog wel tijd gaat kosten.
dus push jezelf niet te hard zorg er gewoon voor dat je niet gaat zitten oppotten van binnen.
een huilbui of en paar slechte dagen mag best bij mensen die je vertrouwd en van wie je weet dat ze het ook aankunnen mag je zijn hoe je je voelt op dat moment
maar ga wel gewoon door met leven hoor.
(Lees meer...)
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dit is ook de reden waarom me terapie afgelopen is, maar ik kan jet gewoon niet wegschuiven ik blijf er maar aan denkem
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Je mag er gerust aan blijven denken en wegschuiven hoeft ook niet, het moet alleen langzaam aan minder invloed op jouw leven krijgen.
Je hebt iets heel ergs meegemaakt dat zal je nooit vergeten en het zal altijd in je gedachten blijven.
capthavoc
12 jaar geleden
tijd heelt alle wonden maar een litteken blijft
het is denk ik voor jouw van belang dat je niet probeert er niet meer aan te denken
testje probeer maar eens niet te denken aan een roze olifant lukt je dat ? nee toch ?
dus als je tegen jezelf zegt ik mag niet meer denken aan,....... dan lukt je dat echt niet.
maar als je de je andere dingen de ruimte geeft, school, vrienden,spelen en andere belangrijke dingen en probeert door te gaan ook als het even moeilijk wordt
dan gaat het steeds ietsje gemakkelijker je bent jong je geest is flexibel en tot dingen in staat die je nu nog niet weet.
pak je leven weer op, dat mag,.... sterker nog het leven pakt jouw wel weer op knuffel
Je vraagt een advies.
Je hebt nog heel veel verdriet. Vraag daarom bij GGZ of je aan een groep voor rouwverwerking mag deelnemen.
Of je kan ook aan het maatschappelijk werk vragen of zij zo n groep hebben.
Je moet er echt nog heel veel over praten en huilen.
Niet wegduwen hoor.

Vreselijk naar voor je.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
+
Meid, je bent nog lang niet uitbehandeld. Zolang jij het nodig hebt moet er een 'therapie' voor je zijn.
Ik weet niet wie dit tegen je gezegd heeft, maar hij\zij heeft het fout en is zelf niet een goede behandelaar.
Je bent pas 12 jaar en hebt een verschrikkelijke trauma meegemaakt dat voor iedereen moeilijk te verwerken zou zijn.
Ga nog eens naar je huisarts, een vertrouwde leraar etc. Zij kunnen je vast iemand aanbevelen. Misschien zal dit buiten de reguliere therapie om zijn.
Verschillende mensen hebben verschillende behandelwijzen nodig.
En sta erbij stil dat je deze verdriet en angst mag hebben. Je leert hier vast mee omgaan op een manier dat voor jou draaglijk is.
Veel sterkte.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
amigo
12 jaar geleden
een + ter compensatie van die in mijn ogen erg onterechte min, goed antwoord hoor
Lieve kind toch,wat een vreselijke ervaring
op jouw leeftijd,er is toch wel iemand in
jouw buurt die dicht bij je staat?( vader
moeder ooms of tantes) die je kunnen
helpen met het zoeken naar hulp?.
Je mag echt niet zo door blijven gaan hoor.
Als je nu stopt met de hulp verlening ben en
blijf je, je hele leven getraumatiseerd.
Blijf net zo lang aan de gang, blijf vragen
om hulp verlening,het kan niet zo zijn dat
je nu uitbehandeld ben.
En trouwens ,wie bepaalt dat?
Alleen jij zelf.
Geef de moet niet op, beloof mij dat je
voor je zelf kiest.
Sterte hoor.
(Lees meer...)
12 jaar geleden
Elianne, ik denk dat een klassiek homeopaat jou kan helpen, ik weet het klinkt gek, maar een paar korreltjes kunnen je waarschijnlijk van je angst af helpen!

De meeste mensen kennen de homeopathie alleen van de middeltjes die je bij de drogist koopt voor een verkoudheid of zo iets, maar met de "echte" homeopathie kun je ook mentale en emotionele problemen oplossen.

Voor meer informatie kun je bijvoorbeeld kijken op de website van robwillemse.nl. Deze homeopaat legt heel duidelijk uit wat de klassieke homeopathie is en waarvoor het allemaal te gebruiken is.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Lieve Eilianne,
over sommige heel ernstige dingen kom je niet heen.
Die kunnen alleen in de tijd slijten.
Ik beschouw je (mede op grond van je leeftijd) NIET als uitbehandeld.
Je hebt een zware PTSS (post traumatisch stress syndroom) wat inhoudt dat je erg beïnvloedt wordt door de ramp die je hebt meegemaakt.
Het zou ronduit NIET normaal zijn als je na zo een erge gebeurtenis GEEN effecten zou ervaren.
Met je gevoel is dan wellicht niets aan de hand, je reactie "past "bij het trauma.
Hiermee maak ik het voor jou niet veel lichter.

Je zou eens een goed gesprek met je huisarts kunnen hebben, mogelijk kunnen je ouders je daarbij helpen.
Artsen zijn er echter niet voor om (jonge) mensen paniekremmers te geven, ze maken je suf maar remmen ook je geestelijke ontwikkeling.
Het is juist die ontwikkeling die je nodig hebt om deze ramp een plaats te geven.

Daarom beschouwt de psycholoog je als uitbehandeld, je reactie is gezond ten opzichte van het gebeuren, mogelijk kun je later nog eens hulp krijgen.

Soms wilde ik dat ik een schouder door het scherm heen kon drukken , maar daar gat die verdraaide computer niet tegen kunnen.

Je heb gewoon veel ruimte nodig o0m jezelf te hervinden.
Het gaat je lukken maar heb geduld met jezelf.

kletsmajoors die zeggen dat je je niet aan moet stellen, zijn zelf niet goed wijs, luister daar maar niet naar.
k wens je veel sterkte.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Wat werd er juist behandeld tijdens je psychologische begeleiding? Het kan natuurlijk altijd zijn dat het al veel beter is dan voordien, en men denkt dat je sterk genoeg bent om het "alleen" aan te kunnen. Ik bedoel hiermee : sterk genoeg om door die heel moeilijke periode te geraken van rouw, afscheid enzovoort. Je begeleiding tot hiertoe was waarschijnlijk iets heel specifieks, dus gericht op één bepaald iets waar degene die je behandeld heeft in gespecialiseerd was.
Hoe dan ook...het klinkt misschien heel hard, maar uiteindelijk moet je er ook echt alleen door. Niemand kan in je huid kruipen en het voor jou doorwerken. Naarmate de tijd vordert zal je angst waarschijnlijk minder worden, en zal je meer emotionele stabiliteit krijgen (en dus minder snel gaan huilen).
Toch is er hier een grote "MAAR". Het is niet omdat je er als mens uiteindelijk altijd alleen doorheen moet, dat je geen steun meer nodig hebt. Je hebt hier al heel wat voorstellen gekregen over wat dat kan zijn : een praatgroep, de dokter, een homeopaat...
Het is waarschijnlijk voor iemand van jouw leeftijd niet makkelijk om hier je weg te vinden. Plus moeten degenen die je opvoeden er ook nog mee akkoord zijn (bv. niet iedereen gelooft in homeopathie).
Ik weet niet hoe je relatie is met je opvoeders (ouders of eventueel andere), maar het lijkt me belangrijk dat je een vertrouwenspersoon hebt die je op weg kan helpen in je zoektocht naar wat steun.
En vooral : aanvaard van jezelf dat het nu allemaal moeilijker loopt. Laat je zeker nooit aanpraten dat je "flink" moet zijn of dergelijke. Het verwerken van zo een intense ervaring kost tijd. Hoeveel tijd hangt af van persoon tot persoon, van situatie tot situatie. En dat kan niemand voor jou bepalen : je hebt recht op de tijd die voor jou persoonlijk nodig is.
Sterkte!!!!!!!!!!!
(Lees meer...)
liveisgreat
12 jaar geleden
Op het angst en paniek forum staan veel dingen hier over te lezen. Ook kun je hier met lotgenootjes praten. Dit heeft mij in elk geval veel holpen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Volgens mij behoor jij niet uitbehandeld te zijn. Ga in ieder terug naar je huisarts en leg dit voor.
Het is een trauma wat jij hebt meegemaakt.

Ik begrijp dat jij in je jonge leven al jong heel bewust beseft dat het leven zo voorbij kan zijn.
Dat is ook zo, helaas.
Je hebt het leven niet in eigen hand, een beetje een beetje veel soms maar dit soort dingen heb je niet in de hand. Niemand niet.

Wat ik je wil meegeven: ik vind het heel dapper van je dat je zo open over je angsten praat, zo duidelijk ook en ook heel begrijpelijk dat je zo denkt en voelt.
Ergens krijg ik het idee dat je je vindt dat het nu maar over moet zijn.. maar zo werkt het helaas niet.
Kun je proberen om samen met een vertrouwd iemand naar die plek te gaan? Om op die plek een gesprek te hebben, wat je nog kwijt wil aan je vriendinnen? Gooi het eruit, je angsten, je verdriet. Dan kun je verder. Neem de tijd ervoor. Schrijf het op, een brief misschien aan je vriendinnen.

Ik weet dat het jou lukt om het een plek te geven. Echt waar, het komt allemaal goed.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding