Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

mijn volwassen zoon is zwaar depressief hoe moet ik hier mee omgaan?

de meeste zullen misschien zeggen ,naar de psycholoog sturen .
maar dat werkt niet .ik zal proberen neer te zetten wat er afspeelt ,twee weken geleden kreeg ik snachts een sms van mijn 30jarige zoon dat hij geen zin meer in het leven heb.als moeder zijnde raak je in paniek ik ben gelijk naar hem toe gegaan .hij zeg dit is een bewuste keus van mij ,ik wil niet verder alles zit hem dan ook tegen ban de ene schuld val hij in de andere schuld ,relaties die kapot gaan ,hij is in het bedrijf waar hij werkt niet altijd verzekerd ,dat er genoeg werk is ,soms is hij 3weken thuis en dan heeft hij ook geen inkomen ,beetje vreemd zal je zeggen ,ja is het ook maar zo is het nu eenmaal hij heeft een contract van een uitzendburo en via hun werk hij bij een buitenlands vedrijf beetje moeilijk uit te leggen ,maar het draai er dus om dat hij zonder geld zit dan ,maar de vaste lasten gaan door.hij begon te huilen en ik nog harder de andere dag heb ik hem mee genomen naar de huisartsmaar daar zie hij het nut niet van ,het veranderd toch zijn gedachten niet .de dokter geef geen tabl omdat hij overdoses zou kunnen nemen. als hij wil praten luister ik ,als hij raad wil probeer ik het te geven .ik hoop dat jullie dit serieus nemen sarcastiche opmerkingen heb ik niks aan .ik hou zielsveel van mijn zoon en zie hem verder weg zakken .wat kan ik doen??

13 jaar geleden
in: Psyche
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Zoek een andere arts, want deze man is niet bijzonder goed bezig, als hij alleen maar aan pillen heeft gedacht en vervolgens ook nog eens besluit het bij niets doen te laten. En wat die schulden betreft, tja... Hij zal toch de tering naar de nering moeten zetten. In principe hoef je niet in de schulden te komen, als je op je uitgaven let. Schuldsanering is misschien een optie. Dat 'ie soms geen werk en dus geen inkomen heeft, is denk ik geen reden, want dan heeft 'ie recht op een uitkering (mits 'ie geen geld op de bank heeft uiteraard, maar dat heb je niet, als je schulden hebt).
Verwijderde gebruiker
6 jaar geleden
Graag contact met je Luna 400. Mijn zoon heeft hetzelfde probleem. Hoe is het met je zoon nu

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Het beste antwoord

Volgens mij heeft uw zoon hulp nodig op alle fronten.
Zorg dat hij hulp krijgt en dat kan alleen maar via de huisarts.
Verder kunt u alleen maar moeder zijn, laat de hulp aan de hulpverleners over.
Die kunnen hem helpen voor een uitkering, maar ook voor begeleiding.
Zij kunnen misschien ook helpen om zijn financiele situatie onder ogen te nemen.
Als moeder moet u deze dingen niet doen, wees gewoon moeder, respecteer hem, nodig hem uit om lekker te komen eten.
Laat hem vooral op zichzelf blijven wonen.
Lijkt me totaal niet leuk, als je al jaren op jezelf woon, weer terug naar je moeder.
In mijn ogen knakt er dan een stukje zelfvertrouwen.
Succes, iedere ouder ziet de kinderen het liefst gelukkig.

Toegevoegd na 1 minuut:
Ga niet mee in zijn depressie, wees positief.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
luna400
13 jaar geleden
er is totaal geen sprake van dat hij terug thuis kom wonen ,ik snap ook wel dat dat niet gaat .maar ik vind als moeder zijnde moet ik hem wel degelijk helpen en steunen,daar verschillen onze meningen dan over ,ik ga niet toe kijken hoe hij zachtjes kapot gaat .uitkering is ook helemaal geen sprake van hij werkt .met begeleiding om weer in balans te komen met de financien zijn we nu mee bezig
luna400
13 jaar geleden
ik doe mijn best om positief te blijven en hem er ook op te wijzen ,dat het niet allemaal negatief is ,maar ik weet ook dat als je in een zware depressie zit ,je dit moeilijk aan neem .
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Iemand in een depressie neemt inderdaad moeilijk dingen aan. Dit weet ik uit ervaring, maar dan uit de ervaring van het depressief zijn.
Een moederrol of een vriendenrol is iets heel anders dan een professionele begeleidende rol.
Tuurlijk gaat u niet zitten kijken hoe hij kapot gaat, maar voor een vreemde doe je in deze situatie net iets meer.
Bijv. u zegt dat hij 's morgens zijn bed u moet komen,
1 van de moeilijke dingen als je depressief ben, waarschijnlijk blijft hij doodleuk liggen, maar voor vreemde begeleiding wil hij niet afgaan en zorgt hij dat hij eruit is.
Dit zijn echt heel kleine, maar echt heel belangrijke dingen in een depressie.
Een moederrol wordt anders ervaren als een begeleidende rol.
DAAROM MOET U ER WEL VOOR ZORGEN DAT HIJ DIE HULP KRIJGT, maar dan die hulp aan hun over laten en zelf alleen moeder zijn.
Een moeder of vriend of familielid is namelijk iets heel anders dan begeleiding.
Sorry hoor, maar dit is hoe ik het heb ervaren.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Sorry, 'zijn bed u moet komen' moet natuurlijk zijn:
zijn bed uit moet komen.

Andere antwoorden (9)

Wat vreselijk moeilijk!
Ga nog eens naar die huisarts, en bespreek dit. Ik vind zijn argument van geen pillen willen geven vanwege het gevaar van overdoses wel vreemd trouwens. Als ik lees hoe ernstig het nu is met je zoon, hoort hij thuis bij de psychiater en niet bij de huisarts. Maar die heb je wel nodig om bij de psychiater te komen.
Probeer die verwijzing te krijgen, en probeer dan je zoon zover te krijgen dat hij daar komt.
Zoek eens naar patientenverenigingen van depressieve mensen. Die hebben misschien ook een ouder-afdeling. In ieder geval kunnen zij je tips geven over wat je kunt doen. Zij hebben dit al vaker gezien, moet je rekenen.
Veel sterkte, ik kan me voorstellen dat het je erg in beslag neemt.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dus je huisarts heeft niéts gedaan. Hij geeft geen medicijnen omdat je zoon anders een overdosis zou nemen. Dan had hij hem ook kunnen doorverwijzen voor therapie. Als je zoon nog wil zou ik eens naar een andere arts gaan.

Een onbehandelde depressie duurt gemiddeld vier tot zes maanden, maar kan ook langer aanhouden, soms zelfs jaren. Dat is niet nodig, want depressies zijn veelal goed te behandelen. Met gesprekstherapie worden goede resultaten bereikt, evenals met medicijnen (de zogenaamde antidepressiva).

Bij meer dan de helft van de patiënten leiden antidepressiva tot vermindering van de depressie. Dit effect is voelbaar vanaf vier tot zes weken na het begin van het gebruik. De omgeving ziet vaak al wel eerder veranderingen.

Begrip en een luisterend oor zijn het belangrijkst.
Bel regelmatig of ga op bezoek.
Ga samen met je zoon iets simpels doen, zoals wandelen of winkelen.
Laat desnoods blijken dat je niet weet wat je moet zeggen of doen, maar dat je zoon altijd op jou kan rekenen.
Zoek zelf steun als het je teveel wordt.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
luna400
13 jaar geleden
de huisarts geef inderdaad niks ,ik vind zelf dat hij opgenomen zou moeten worden ,dit is geen depressie van een paar weken maar speel al jaaaaaren ,ik zag wel dat hij af en toe een dip had maar iedereen heeft dat wel eens ,en hij is net als ik knop omdraaien voor de buiten wereld .het breek mijn hart om hem zo te zien ,misschien is het goed om zelf eens met de huisarts te praten hier over ja.ik ben zelf ook al heel vaak depressief geweest maar weet mij nu zo sterk te maken dat ik niet meer in die diepe put valt .mijn zoon weet niet wat te doen.nu zeg hij mama het is dat ik ziet hoeveel verdriet het doet als hij zeg dat hij er uit wil stappen en dat hij daar door zich tegen houd .hij woon gelukkig een paar huizen verder hij kom bij mij eten en ik ga een paar keer per dag kijken .ik voel ook dat ik zelf uit moet kijken om niet mee gesleept te worden in de depressie .hij wil met niemand praten en zeg dat dat niks veranderd .de huisarts had ook gezegd tegen hem dat hij de oorzaak wil achter halen .pfffff die is voor ons duidelijk ,bedankt in elk geval voor je reactie het doet me al goed dat ik het van mij af kan schrijven en misschien dat er mensen zijn die soortgelijk mee gemaakt heeft
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik ken mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Maar ik woon in België. Hier heb je geen verwijzing nodig van de huisarts.
Die mensen zijn dus gewoon naar een psychiater in hun buurt gegaan. Die beslist dan of opname noodzakelijk is, of dat een ambulante behandeling met therapie en medicijnen volstaat. Ik hoop dat je alsnog een doorverwijzing krijgt van een huisarts voor je depressieve zoon. Dit is echt te zwaar om als moeder alleen te dragen. Heel veel sterkte!
Ik heb zelf ook in een soortgelijke situatie gezeten, behalve dat mijn zoon op dat moment in de puberjaren zat.

Veel contact houden, met hem praten, begrip tonen en aangeven dat er altijd een oplossing is en dat er na regen zonneschijn komt. Praten, aanmoedigen en veel contact houden. Stuur dagelijks een smsje met een bemoedigende tekst (hij wordt gek van je..maar jammer dan) en vooral dat hij ondanks alles er nog uit kan komen. Is wel een zware opgave en knokken.

Wel mogelijkheden zijn er om ander werk te zoeken, zodat hij ergens een vaste baan kan krijgen?
Een goed budget met hem opmaken?

Heel veel succes en vecht ervoor!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
luna400
13 jaar geleden
dat had ik ook al voor gestelt maar in deze crisis werk vinden tegewoordig mag je blij zijn dat je werk hem.hij is inmiddels wel met de werk opdrachtgever gaan praten dat hij moet zorgen dat hij aan het werk blijf ,en financieel plaatje maken heb ik ook gezegd ,hij snap zelf niet waar het geld naar toe gaat hij werk eet slaap ,hij kom nergens .maar wel een idee
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Zeker doen de financiën eens op papier zetten. Dat geeft niet alleen duidelijkheid maar vooral rust in je hoofd, als je een plan hebt. Succes
Ik heb soms ook momenten dat ik het niel meer zie zitten. Ik vond het ook 'aanstellerig' om naar de huisarts te stappen voor een verwijsbrief. Als ik het goed begrijp, wil de huisarts hem niet helpen. Toch is het niet aanstellerig om naar een psycholoog te gaan, het helpt vaak wel. Hoe groot of klein het probleem is, de kans is enorm groot dat je er uiteindelijk beter door word. Probeer bij de huisarts aan te geven dat hij er erg veel baat bij zal hebben. Daarnaast is het belangrijk: 'eerst praten, dan pillen'. Begin nooit direct aan pillen, want die geven veel bijwerkingen waar je last van kan hebben. Probeer sowieso eerst te beginnen met praten. Er zijn ook particuliere psychologen waar je geen verwijsbrief voor nodig bent. Ik kon destijds terecht bij een psycholoog nadat ik in een mail heb proberen te verwoorden waarom ik hulp nodig ben. Stop niet met proberen, hij kan zo niet verder. Als hij beter word van praten met een psycholoog, moet je proberen dat voor elkaar te krijgen. Ook al is hij 30, het is niet raar om naar een psycholoog te gaan. Het gaat erom hoe hij zichzelf voelt, niet om wat anderen zeggen. Hij heeft als het goed is nog een heel leven voor zich en als hij door therapie het leven mooier kan maken, moet hij het doen. Wat is er fijner dan met plezier door het leven te gaan.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
luna400
13 jaar geleden
het is niet het punt dat hij het aanstellerig vind om hulp te zoeken ,hij zeg gewoon dat het geen nut heeft ,ik ben met hem samen naar de huisarts geweest ,maar ik mocht niet mee naar binnen hij wou eerst met mijn zoon praten .de arts heb geen toespeling meer gedaan om met mij te praten .volgens mij wil de dokter een soort van bevestiging horen dat het aan de jeugd jaren lig ,daar zijn ze nog al makkelijk in .mijn zoon is met aandacht en liefde groot gebracht hij heeft problemen gekregen psychisch toen 23was en voor de tweede keer een relatie van 3jaar kapot was daar heeft hij veel last van gehad .
ik zal mijn zoon zijn woorden nazeggen ( IEDEREEN ZEG WAT IK MOET IK MOET DIT IK MOET DAT )daar bedoel hij de normale dagelijkse dingen mee hoor als je bv zeg ,,,,,,, je moet nog naar je baas of je moet nog naar de winkel ,gewoon de simpele dingen ik probeer nu mijn woorden daar aan toe te passen om te zeggen ....... zou je niet even dat ....begrijpen jullie wat ik bedoel .en nog een vb IEDEREEN DENK TE WETEN WAT IK VOEL HOE IK MIJ VOEL MAAR NIEMAND WEET DAT ALLEEN IK .het is moeilijk hoor ik wou dat ik hem mee kon slepen voor hulp ik ben nu ook wat op google bezig om te kijken of er geen instellingen bestaan die contact met hem zoek .ik heb bv .meldpunt bezorgd.nl gevonden daar zou ik als ouder kunnen vragen of ze contact op nemen maar dat zit aan de andere kant van nederland ik kan niks in de buurt vinden .
Zoek zo snel mogelijk hulp voor uw zoon en desnoods ook voor uzelf.
Bv. bij http://www.eleos.nl/Zorgaanbod/Behandeling/GGZ_volwassenen

Zij zitten op veel plaatsen door heel Nederland

Zij kunnen u verder helpen , zij zijn daar in gespecialiseerd.
Houd moed en probeer uw zoon zover te krijgen dat hij hulp wil accepteren, anders kan niemand wat doen.
De hulpvrager moet zelf het willen, niemand kan hem dwingen en dat is nu juist het probleem.
Probeer uw zoon te bewegen dat hij zich laat behandelen, zijn leven is het waard om er voor te knokken om er weer uit te komen.
Ieder mens heeft zoveel te betekenen al zie je dat zelfs soms tijdelijk niet meer zo.
Ook de financiele kant zou met een deskundige besproken moeten worden , waarschijnlijk kunnen ze dit ook bij Eleos en kunnen ze je misschien wat wegwijs maken hoe je dit aan moet pakken.
Soms heeft een mens echt hulp nodig om weer op het juiste pad te komen en laat men je ook de lichtpuntjes weer zien, die jezelf niet meer zag, terwijl ze wel aanwezig zijn.
Ik hoop echt dat u met uw zoon hulp zoekt , het leven is veel te kostbaar om het zomaar weg te laten glijden.
Ik wens u en uw zoon heel veel sterkte en zoek aub zo snel mogelijk hulp , desnoods doe het telefonisch want dit gaat veel te ver om er alleen uit te kunnen komen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Bij Eleos heeft hij ook een verwijzing nodig van de huisarts.....
luna400
13 jaar geleden
verwijzing zal geen probleem zijn ,en ik praat ook op hem in om meer hulp te zoeken maar hij blijf zeggen dat het geen nut heeft .hij zie het zo zwaar heel het leven .en het is zn gevoelige lieve jongen te goed zeg ik wel eens .hij wil zo graag huisje boompje beestje ,maar het lukt hem niet hij heeft nu 3relaties achter de rug van ieder 3jaar iedere keer denk hij dit word het ,dus niet in mijn ogen verkeerde meisjes die alleen op uitgaan af gaan.en hij wil dat niet meer.ik probeer zelf zo sterk te zijn voor hem en ik geef het niet op en dat zeg ik hem ook .maar het is geen kind van 10meer die je op pak en zeg nu ga je naar een psycholoog.ik blijf vol houden zeker weten .dank jullie heel erg hoor dat jullie naar me luisteren en advies geven echt mijn dank is groot
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ja, een verwijzing is nodig , maar die geeft de huisarts misschien eerder dan dat hij medicijnen geeft.
Het is soms te proberen dat moeder eerst met de huisarts praat , zodat die al wat achtergrond weet en dan zal de zoon toch zelf hulp moeten vragen via de huisarts , want als hij zelf niet mee werkt dan sta je er bij en je kunt niets doen.
Dus het is zeer belangrijk dat de zoon inziet dat hij zo niet verder kan zonder hulp en dat er beslist wat aan te doen is, maar dat hij wel mee moet werken.
Ik hoop van harte dat deze zoon door veel te praten met z'n moeder toch de noodzaak gaat inzien dat hij geholpen moet worden en dat hij dan ook weer uit deze diepe put kan komen
Ten eerste; niet nog harder gaan huilen dan hem als moeder. Dan ontkracht je zijn verdriet. Jij bent de moeder. Als hij bij je is er voor hem zijn. En je eigen verdriet/machteloosheid niet naar hem uitten, maar vooral moeder zijn.
Iemand met suicidigedachtes komt meestal wel in aanmerking voor dagtherapie. Dus het is vreemd dat de huisarts geen alternatieven heeft geboden ipv medicatie.
Nogmaals naar de huisarts voor een meer helder gesprek.
Praktisch gezien, als hij in tussenliggende weken geen inkomen heeft krijgt hij aanvulling door een ww uitkering. Die praktische zaken dus in ieder geval oplossen, misschien kun je dit samen met hem doen.

dus:
1) met hem zorgen voor aanvraag voor een ww uitkering
2) nogmaals met hem naar de huisarts voor een gesprek waaruit ook stappen worden ondernomen, dagtherapie, gesprekken met therapeut etc. (GGZ)
3) maak een plan om zijn schulden op te lossen, evt met maatschappelijk werk, evt zo nodig schuldsanering.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
luna400
13 jaar geleden
ww krijg je ja als je 26weken achter elkaar gewerkt heeft anders niet en daar val hij soms net buiten ,ik ga morgen rond bellen wat ik nog meer kan doen
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
bijstand kan dus wel.. dus naar de gemeente.
een vaste(re) baan zoeken lijkt me ook beter. Misschien is er bij de gemeente mogelijkheid om maatschappelijk werk aan te vragen, wat betreft de andere problemen. Volgens mij is je zoon vooral depressief door de situatie,. die praktische oplossingen vraagt.
in kaart brengen wat oplosbaar is, en wat langere tijd nodig heeft, wat jullie samen kunnen doen en waar langer aan gewerkt moet worden..
Tijd voor een nieuwe start.
Neem hem weer in huis. Dat onregelmatige bestaan en de daarbij komende zorgen... Werken niet bevoordelijk voor zijn zelfvertrouwen.
Ik zou samen met hem een plan maken om alles op de rails te krijgen.
Een vaste baan, nieuwe opleiding. Schulden afbetalen.
Zorgen dat hij weer regelmaat en vertrouwen in zijn leven krijgt.
Daarnaast kan therapie hem helpen zelfvertrouwen te vergroten..,
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
luna400 , ik weet natuurlijk niet of uw zoon nog nooit een vaste baan heeft gehad , maar mijn man kwam eens na ontslag ook tijdelijk thuis te zitten, hij had in die tijd ook via een uitzendbureau ook soms een week of een paar weken werk waar hij natuurlijk loon over beurde , maar toen werd mijn man via dat uitzendbureau in een byzondere regeling gezet , zodat hij de dagen of weken die hij niet werkte toch een WW uitkering kreeg.
Dus alleen een WW uitkering juist over de dagen die je niet werkte.
Ik weet niet of die regeling er nog is, maar ik zou echt nog eens bij het uitzendbureau gaan vragen hoe dat nu precies zit, want het kan toch niet zo zijn dat je de dagen dat er geen werk voor je is geen geld van een instantie krijgt. Desnoods een bijstandsuitkering , maar er moet toch een regeling er voor zijn. ?
Maar ik weet dus niet hoe de werk voorgeschiedenis is , is hij eens ontslagen ?
of heeft hij nog nooit een vastere baan gehad ?
Als schooljeugd zo van school komen en geen werk kunnen vinden kunnen ze toch ook een WW uitkering krijgen of bijstand , want je bent toch ook verplicht om je ziekenfonds te betalen ?
En waar zul je dat van moeten doen als er nergens geld vandaan komt ?
Dus probeer via het uitzendbureau of de gemeente welke regelingen er aangewend kunnen worden voor uw zoon
Ik hoop dat uzelf de kracht mag hebben om uw zoon te helpen , hoe moeilijk soms , maar probeer contact te krijgen met hulpverleners die u ook financieel kunnen helpen om de weg te wijzen , want er is soms meer mogelijk dan dat u denkt.
Schrijven helpt zal psycholoog ook wellicht gezegd hebben. Hij heeft een probleem dat dieper ligt dan schulden enz. Als hij zijn problemen op schrijft voor zich zelf dan krijgt hij inzicht. Of hij heeft misschien wel levens vragen Wat moet ik hier op aarde en wat heeft het voor zin allemaal. Heb ik ook gehad En ook echt wel hele grote problemen gehad (mijn vader heeft zich zelf omgebracht oa) ik was heel boos op god maar nu is hij mij beste vriend. Ga naar Jan Zeilstra in Hoofddorp (gebedsgenezer) het kost je niets.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Probeer hem over te halen om er een week tussen uit te gaan. al is het maar naar een camping 5km verder. Zodra de Angst van geen werk en de sleur van wel werken er niet meer is en hij is in een andere omgeving kan je veel beter communiceren. Vertel hem dat een relatie altijd twee kanten heeft en dat het soms niet gaat meer tussen twee geliefden. En wat ik nu zeg meen ik serious: Laat hem wat alcohol halen en laat hem een beetje aangeschoten worden terwijl je een spelletje of iets met hem doet (geen tv) en dan om een uur of 12 zet je hem bij een kroeg af. Ik heb dit zien werken bij een vriendin van mij die in hetzelfde parket zat en n weer de oude is. Sterkte met Uw zoon
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image