ADHD is toch een aangeboren hersenafwijking!?

Onderzoekers zijn het erover eens dat er geen eenduidige oorzaak van ADHD is. Zowel genetische als omgevingsgebonden factoren zouden bij ADHD een rol spelen. Hoewel de oorzaken van ADHD niet geheel duidelijk zijn, zijn er voldoende gegevens - uit studies met geavanceerde beeldvormingstechnieken voor de hersenen - voorhanden die wijzen op een bepaalde abnormale hersenfunctie bij personen met ADHD. Het achterliggende fysiologische mechanisme dat de oorzaak is van ADHD is nog steeds niet volledig opgehelderd. Men neemt aan dat het om een onevenwicht tussen chemische substanties in de hersenen gaat, meer bepaald in de neurotransmitters die boodschappen in de hersenen overbrengen.

ADHD kan het gevolg zijn van een erfelijke biochemische aandoening, een abnormale foetale ontwikkeling van die gebieden in de hersenen die verantwoordelijk zijn voor aandacht en beweging, toxines (bv. lood), ontwikkelingsstoornissen of de voeding. Bovendien kan een hoofdletsel dat tot hersenschade kan leiden, eveneens bijdragen tot het ontstaan van ADHD. ADHD komt doorgaans ook voor in bepaalde families, wat erop wijst dat genetische factoren een rol kunnen spelen. Er zijn sterke aanwijzingen uit studies met tweelingen, adoptiekinderen en families die wijzen op een genetische factor bij ADHD. In die studies had ongeveer de helft van de ouders met ADHD ook een kind met de aandoening. Tussen 10 en 35 % van de kinderen met ADHD hebben een verwante in de eerst graad met ADHD. Onderzoek ondersteunt niet de populaire overtuigingen dat ADHD het gevolg is van een overmatig gebruik van suiker, voedseladditieven, te veel televisiekijken of een verkeerde opvoeding van het kind.