Ik heb heb probleem waar ik constant aan moet denken, het probleem stelt helemaal niets voor. Toch komt het steeds in mij op. Hoe kan ik dit stoppen ?

Het probleem oplossen als dat mogelijk is. Zo niet dan kan je afleiding gaan zoeken. of er met iemand over praten, dat wil ook nog wel eens helpen.

Als ik zoiets heb, probeer ik voor mezelf tot een conclusie te komen, zodat ik het los kan laten.

Als ik er iets aan kan doen, dan neem ik ook het besluit dat ik mijn best ga doen het te fixen, zodat ik er niet langer over hoef te piekeren. Ik kijk wat de mogelijkheden zijn, en wat daarvan haalbaar is. Soms is het dan niet helemaal opgelost, maar is het toch grotendeels weg.

Als er niet echt iets aan te doen is (bijvoorbeeld iets in het verleden), dan probeer ik toch een manier te vinden om het af te sluiten. Bijvoorbeeld door te denken: het is jammer dat het toen zo gegaan is, maar we hebben er allemaal van geleerd, en voortaan zou ik zo'n situatie anders aanpakken.

Vaak helpt het ook om er met anderen over te praten, maar dan wel op een manier die afsluitend is, en niet meer oprakelt.

Als ik op zo'n manier een besluit heb genomen (al is het maar: 'ik kan hier helemaal niets aan doen, het ligt helemaal buiten mijn macht') dan is het daarmee ook klaar, en kan ik het loslaten. Ik hoop dat dit helpt.

Neem de tijd om er even goed over na te denken. Waar gaat het precies om, kan je er nu wat aan veranderen, kan je het in de toekomst voorkomen etc. Dan neem je het besluit om het achter je te laten of om het voorlopig opzij te leggen. Lukt dat niet? Dan kan je eventueel een ritueel toepassen. Schrijf het probleem op een briefje en verbrandt dit of gooi het in het water. Komt het probleem toch weer in je gedachten: laat gaan, het is niet belangrijk meer. Als je geforceerd niet aan het probleem probeert te denken, komt het juist in je gedachten. Negeer het en denk aan leuke dingen. Succes.

De beste manier is: door het op te lossen
(of door met jezelf af te spreken dat je het op een bepaalde dag gaat oplossen - zet dit in je agenda (en neem je ook daadwerkelijk voor om het op die dag te gaan doen), dat zal het makkelijker maken om het (nu) los te laten.

Als je weer aan het probleem denkt overwegen of het wel belangrijk genoeg is. Je zegt al zelf, het stelt niets voor. Dus als je het probleem in je hoofd hebt er gewoon mee proberen te lachen en zeggen dit stelt toch niks voor. Dan zal het vast wel ophouden.

Toegevoegd na 26 seconden:
Want als je teveel hooi op je vork gaat nemen levert dat alleen maar stress op.

Je geeft te weinig informatie voor een goed antwoord.

Het 'constant aan denken', is waarschijnlijk meetbaar.
Ik zou zeggen, pak eens een blocnote en schrijf elke keer dat je de gedacht waarneemt, even het tijdstip op.
Zo breng je de frequentie in kaart.

'Het stelt niets voor', is een (waarde)oordeel. Dit kun je alleen echt pas goed beoordelen door er met ander over te praten.
Er zijn dan verschillende mogelijkheden. Bijvoorbeeld, he is inderdaad een probleem dat met weinig moeite is op te lossen. En wat gebeurt er als je het daadwerkelijk oplost?
Of: het gaat niet om dit probleem zelf, maar er zit een ander probleem onder, wat je probeert weg te stoppen. Misschien is dat onderliggende probleem helemaal niet zo erg en kan erover praten helpen.
En als het onderliggende probleem onoplosbaar blijkt te zijn, kan het zijn dat je je moet leren inspannen om er gewoon mee te leren leven.
Ten derde bestaat de mogelijkheid, dat je last hebt van een zogenoemde 'dwanggedachte'. Daarbij passen de maatregelen die ik al genoemd heb, alleen moet je dan nog wat meer je best doen.