Hoe ga ik om met een depressieve moeder?

Ik denk dat je moeder het liefste heeft dat jij jezelf blijft.
Je kunt natuurlijk wel begrip tonen, een depressie is een ziekte en niet iets waar ze wat aan kan doen.
Ja, ze kan er wel wat aan doen om beter te worden van deze ziekte, maar niet aan het feit dat ze deze ziekte heeft gekregen.
Echter hou inderdaad wel je eigen gevoel in de gaten, het feit dat ze depressief is wil niet zeggen dat dingen niet bespreekbaar mogen zijn. Je mag het dus best zeggen als je er moeite mee hebt, misschien komen jullie dan tot een goed gesprek hierover, waarin jij jou dingen uit kan leggen en zij die van haar.
Het is niet zo dat depressieve mensen met fluwelen handschoentjes aangepakt moeten worden.
Dat is een fout die veel mensen maken en die de persoon in kwestie uiteindelijk niet verder helpt.
Heeft ze al hulp gezocht voor haar depressie?
Met behulp van een deskundige kan ze ZELF aan haar depressie werken.
Jij kunt alleen maar hierin een beetje steunen, zolang het voor jezelf niet te zwaar wordt.
Veel sterkte ermee, voor jou en voor je moeder en eventueel de rest van jullie familie.
Een depressie is voor de persoon zelf niet gemakkelijk maar vooral ook niet voor de mensen om hem of haar heen.

Toegevoegd na 3 minuten:
PS, ik zie dat je 14 bent. Dat vind ik helemaal geen leeftijd om een depressieve moeder te steunen.
Je kunt wel begrip hebben voor haar uiteraard, maar neem alsjeblieft niet de taak op je om je moeder hiermee te willen helpen. Dat is echt een taak van haarzelf en bijvoorbeeld een goede psycholoog.
Jij behoort lekker een jonge meid te zijn! Ik denk dat je moeder dit ook het liefste ziet.