Wie heeft ervaring met het medicijn Risperdal en wil daar meer over vertellen?

Tja, in principe heeft ieder medicijn bijwerkingen en kan dus schadelijk zijn.
Door wie is het aanbevolen aan je kennis? Zomaar een vriend of een arts? Ik zou op de expertise van een arts vertrouwen als die de persoonlijke situatie en alles kent van je kennis, dan zal het waarschijnlijk wel passend zijn. Maar het kan nooit kwaad om zelf na te denken. Als je kennis er echt teveel twijfel bij heeft en het risico liever niet neemt op dit middel kan die natuurlijk gewoon weigeren en vragen om een ander middel (al zal dat vast weer andere bijwerkingen hebben).

En nee, ik heb geen ervaring met Risperdal. Maar ook mensen met ervaring met medicijnen reageren allemaal anders. Dus als er iemand schrijft dat hij er totaal geen last van heeft kan dat voor jouw kennis bijvoorbeeld totaal verkeerd uitpakken.. of andersom, dat kan natuurlijk ook.

Ja. Als je niet echt psychotisch bent raad ik het af. Catathonie is een veel voorkomende bijwerking.

Zoals al eerder iemand schreef zal risperdal bij andere mensen andere bijwerkingen hebben. Ik werd er voornamelijk onrustig van.

Risperdal is een heftig anti-psychoticum, dat geef je dus niet aan kinderen met autisme ( ik ken beide)
Je zou (ligt aan de leeftijd) melatonine kunnen geven, een uur voor het slapen, heeft verder geen bijwerking, en 1 microgram is voldoende. De bijwerkingen ( dik worden, depressief etc etc) en dan het afbouwen weer.
Melatonine is een lichaam eigen stof, die dan onvoldoende in de hersens wordt aangemaakt. Ik ken voorbeelden van kinderen met ernstige autisme die er heel goed op reageren, en overdag hebben ze geen last van slaperigheid, succes met je beslissing.

Toegevoegd na 1 minuut:
De afbouw van Risperdal bedoel ik dan, melatonine heeft dat niet.

Ik ben zelf nu 21. Maar toen ik 10 jaar was was ik al gediagnosticeerd met pdd-nos en adhd. Ik had erg veeeel last van woede uitbarstingen. Ik had veel onbegrip tegen over de wereld. Kon slecht tegen verandering. En als de dag even anders ging zoals ik zelf in mijn hoofd had gepland ging ik tekeer als een gek. Schelden schreeuwen en dingen kapot gooien. Het werd van kwaad tot erger. Toen moest ik opgenomen worden in de psychiatrie. Waar ik risperdal kreeg. Ik werd hier dood moe van en slapjes. En had inderdaad geen woede uitbarstingen meer omdat ik er domweg te moe van werd. Op den duur werd ik hier erg depressief van en heb daarna nog van allerlei vergelijkbare middelen gebruikt. Waar ik ook gewoon depri van bleef. Somber en vlak in mijn hoofd. Waardoor dat op den duur dan weer gecombineerd werd met antidepressiva. Al met al heb ik van alles geslikt. En werd ik na 4 jaar weer naar huis gestuurd. Daarna ben ik op mezelf gaan wonen. Was moddervet slap futloos aan het rond sjouwen door deze wereld. Even naar de supermarkt was al een hele opgave. Daarna was ik zo moe dat ik thuis ter plekke moest gaan slapen. Anders hield ik het niet meer vol. toen ben ik naar de psychiater gegaan. Het uitgelegt en gestopt met die medicatie. En er ging een wereld voor me open! Ik kon eindelijk helder nadenken. Ik was vergeten dat dit normaal was. En het gaat super goed met mij! Door dit alles heb ik nooit normaal naar school kunnen gaan. Ben nu bezig met een "middelbare" schooldiploma te halen. Ik wou gewoon even met dit verhaal duidelijk maken dat ik ook "zon" kind was. En dat ik allerlei ellende heb moeten doorstaan. terwijl als ik achteraf kijk naar mijn leven heb ik spijt dat de doktoren zo weinig tijd aan mij hadden besteed en me maar een medicijn gaven zodat ik mijn gevoel niet meer kon uiten. wil er gewoon mee zeggen. Probeer het kind met een andere manier te helpen. Probeer er achter te komen waarom het zo boos is steeds. Want het komt vaak doordat het zich onbegrepen voelt over bepaalde dingen. Wat ze niet goed duidelijk kunnen maken wat het voelt. Waardoor het omslaat in een woede aanval. Geef heel veel structuur in het leven. Vertel precies wat je gaat doen en hoe je het gaat doen. Het moet niet gaan dat je s ochtends zegt vanavond eten we pannenkoeken. Dat kind verheugd zich erop in het hoofd. Maar dan vanavond opeens zeggen och we kunnen beter aardappelen eten. Die kleine dingentjes kunnen al fataal zijn. Het kind flipt. En ouders weten niet wat er aan de hand is

dit middel sedert vreselijk.ritalin kan de aanvallen sterk verergeren. seroquel weer nieuw, sedeert ook en is vreselijk dikmakend.ik denk sterk aan dexamphetamine 5 mg,3x2 tab per dag.een neefje van mij 15,reageert er perfect op.een kwestie van proberen,voorleggen.en hopen

Risperdal is een rustgevend middel met bijwerkingen vermoeidheid, dik worden impotentie en wordt gebruikt bij psychoses

Wendy, elk soor AP, AD of Pammetje heeft zulke ernstige bijwerkingen. Ik ken er geen die dat niet heeft. Medicatie heb ik jarne gebruikt en vele verschillende ( in begeleiding). Daarnaast ken ik er velen die het gebruikten of gebruiken. Mijn persoonlijke ervaring is dat het weliswaar negatieve dingen afvlakt maar ook positieve. je creativiteit vlakt ook af. Veel mensen ( bijna allemaal dus) die vroeger naaiden, schilderden gitaar speelden, zongen, etc, maar dat nu laten liggen... Mensen die autistisch zijn zijn heel erg gevoelig. Zoals je zelf wel weet zijn er vele wegen naar Rome. Medicatie is niet altijd nodig. IK moet wel zeggen dat ik persoonlijk van Risperdal vrij weinig hinder ondervond. Ik had 1 mg tabletten. Maar als ie het moet gaan gebruiken, dan zou hij er voor moeten waken dat zijn creaticviteit niet verloren gaat, want juist dat en de intelligentie is wat een autist zo bijzonder en sterk maakt. Woede uit een autist net als velen van ons, uit onbegrip. Een zachte passende benadering doet wonderen. Mijn ex en onze dochter kijken elkaar soms een halfuur aan... Beiden zijn autist. Ze begrijpen elkaar zonder woorden. Nooit problemen tussen die twee.
Zachtheid is het sleutelwoord. Eén stemverheffing en je krijgt nul op rekest. En mensen die niet de juiste intenties hebben, want ook dat voelen ze haarscherp aan.
Mensen met welke persoonlijkhedisstoornis dan ook kunnen prima zonder medicijnen. Als ze maar op de juiste manier benaderd worden. Dat is: hen nemen zoals ze zijn en vrij laten zoveel mogelijk. Mijn dochter werkt met een schema. Das duidelijk voor haar. Verder gaat ze helemaal haar eigen gang. Wanneer ze me nodig heeft merk ik dat en dan ben ik er. Tot nog toe zonder medicatie. Ze heeft het syndroom vanAsperger en haar vader ook.