Hoe kan het dat ik steeds depriër wordt, naarmate ik verder lees in zelfhulpboeken over positief denken?

Omdat lezen van dat soort boeken vaak niet helpt, afhankelijk van je depressie kunnen soms medicijnen noodzakelijk zijn zoals bij mij het geval was

Ik ken jou natuurlijk niet, maar als ik zelfhulpboeken lees heb ik al gauw het gevoel dat die boeken net niet mijn persoonlijkheid en situatie beschrijven, waardoor je je nog hulpelozer voelt en je nog meer de behoefte voelt aan een goed gesprek, met een echt persoon die met je meedenkt, en zich specifiek op jou afstemt.

Je gaat die boeken lezen, omdat je iets wilt doen aan je manier van denken, neem ik aan.
Dan ga ik er even vanuit, dat je jouw manier van denken niet prettig vindt en dat jouw gedachten voor jou niet helpend zijn.
Als je dan zo'n positivoboek gaat lezen, dan wordt je geconfronteerd met je "fouten".... dan kan je reactie zijn: "dit doe ik dus niet goed, en dat niet en ojee, moet ik dát ook veranderen enenenenenen.".... dan zie de door de bomen het bos niet meer. Daar raak je dus depri van: moedeloos, machteloos en wanhopig.
Deze boeken zijn niet gericht op JOU, en op wat voor JOU helpend is. Dat is het "gevaar" van dit soort boeken.
Kans is ook, dat je tips en oefeningen doet, die helemaal niet geschikt zijn voor jou.

dat komt omdat aan elk mens wel iets mankeert, en als je niet zo lekker in je vel zit en je geconfronteerd wordt met nog meer dingen die niet lijken te kloppen aan jou als persoon. dan zou je je inderdaad kunnen afvragen of je nog wel deugd, daar wordt je inderdaad nog depressiever van.
dat moet je los laten, jij als leek kunt het helemaal verkeerd interpreteren, omdat je misschien al niet lekker in je vel zit.
je moet gewoon even goed nadenken, functioneer je gewoon? heb je vrienden? hoe gaat het met je school of werk? als dat allemaal wel loopt dan moet je je niet te druk maken.
net als ik al eerder zei zolang je functioneert is er geen probleem.
en als je wat aan je zelf wilt verbeteren, dan is dat heel goed, maar doe dat niet zelf als je niet lekker in je vel zit.
beter kun je je dan doorlaten verwijzen naar een goede psycholoog die je met de beide benen op de grond houd en alles in de juiste perspectief plaatst.
die psycholoog geeft je handvaten om problemen aan te pakken op een manier die voor jou heel werkbaar is.
(vaak vergoed door ziekenfonds)

Een boek kan op meerdere dingen anders geinterpreteerd worden. Zo heb je ieder die zijn eigen geloof er op na houdt na het lezen van de bijbel.
Als jij merkt dat je meer depressiever wordt, dan is zelfhulp misschien geen goede methode. Je blijft dan namelijk in je eigen kader zitten te kijken/lezen. Terwijl je juist buiten dat kader moet van zoeken. Dus misschien wordt het tijd om met een ander te gaan praten en eventueel in een therapie vorm.
Vooral je eigen verleden leren begrijpen is in mijn optiek de sleutel tot het oplossen van je problemen die je nu ervaart. En jou verleden vind je natuurlijk niet in een boek, want jou verleden is nergens opgeschreven, behalve als jij een dagboek hebt bijgehouden.

Het helpt wel, maar misschien ben je nu verslaafd aan info opnemen en leren over jezelf en hoe je positief in het leven kan staan. ga gewoon eens wat DOEN!

Leg dat boek weg en ga fierljeppen :P.
Even zonder gekheid :) Ga muziek maken met je handen bezig zijn, lekker de natuur in, ga doen wat je wilt doen en geef jezelf een schop onder de kont. En zit je goed in je energie pak dan dat boek weer even een uurtje.

Zelfhulpboeken zijn niet bedoeld om uren in te lezen. Het bevat wellicht een hoop bruikbare info, maar ook info die jouw koppie moet verwerken. Wil je graag lang lezen, neem dan een leuk verhaal of een zelfhulpboek in verhaalvorm zoals "De celestijnse belofte" Bijvoorbeeld. Ik noem maar wat, ik weet natuurlijk niet waar jou interessen liggen, maar je zou eens rond kunne vragen.

Vind de balans tussen leren, de stilte, en ... DOEN!!! maak je huisje schoon, maak het gezellig, hak hout, schilder de muren, ga een eind wandelen in de natuur, ga met iemand wat drinken, leef :))

Weden dat jij door die afwisseling in no time weer minder depri bent? en Van de week las ik een heel goeie tip die helpt als zelf dat niet helpt. Verplicht je maar eens een weekje alleen maar stil te zitten en niets te doen.

Toegevoegd na 3 minuten:
wat jij in je hoofd haalt is jouw gevoel. Jouw gevoel kun je ook weer veranderen. je kunt er van alles van maken wat je zelf wilt. t Is niet altijd even makkelijk. Maar bij vervelende gedachten gericht aan wat anders te gaan denk ne en andere dingen te gaan doen ga je je al beter voelen. je moet natuurlijk wel regekamtig aan de slag met de negatieve dingen die je bezighouden, want daar zit wel leerstof in. Aan jou om je problemen bij kop en kont te pakken zodat je weer aan wat nieuws kunt beginnen. Probeer problemen ook te zien als iets waar je van kunt leren. In alles zit leervoer:) Zo kun je het als een uitdaging gaan zien en krijg je er nog lol aan ook :)

Zelfhulpboeken impliceren des te meer het bestaan van de 'ik persoon'. En zijn/haar 'verantwoordelijkheid'. Vanuit het idee van met 'mij' is iets mis, want ik denk niet positief genoeg, en daar moet 'ik' dan aan gaan werken. Dit is een grote paradox.
Denkproblemen kun je niet met denkoplossingen bestrijden, eerder kom je in een wirwar van allerlei identificaties terecht en bedenk je de ene 'onvolmaaktheid' na de andere.
Vooral als in de boeken ook nog staat dat je zelf verantwoordelijk bent voor je eigen geluk en ongeluk (dus eigen schuld) brengt je algauw nog meer in een verkrampte staat.
Er bestaan wel 'goede' boeken, dat zeker wel.
Maar boeken met 'positief denken' als thema zijn grotendeels gebaseerd op eenzelfde soort misverstanden.

Positief denken kan toch helemaal niet? Puur denken is neutraal. Het klopt, of het klopt niet, of het nu leuk is of niet. Dus ik ben depri, of ik voel me lekker. Dat is zoals het is. En dan, zit dat gevoel er echt de hele dag, of is het soms wat minder? En wat heeft dat gevoel me te zeggen? Want een volgende stap kan zijn om te voelen wat er onder dat depri gevoel zit. Tegen jezelf zeggen "er is geen reden om me zo te voelen" betekent ontkenning van iets in jezelf. Dus depri gevoel, je mag er niet zijn, doe eens opgewekt. Daar wordt dat gevoel pas echt depri van!