Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Hoe kan ik weer wat positiever in het leven staan en wat minder pessimistisch?

Na bijna tien jaar zwaar somber te zijn (ben nu 21) , wil ik alles op alles zetten om uit die vicieuze cirkel te komen.

Gestopt met de antidepressiva, de benzodiazepinen, de psychologen, psychiaters, individuele sessies en een tijd geleden met de groepstherapie.

Heb nu coaching van een lieve oom, die meer praktisch is: hoe krijg ik alles weer een beetje op orde, hoe structuur ik dingen etc. Met zijn vrouw ga ik nu naar Drenthe om er even tussenuit te zijn :)

Heb er veel aan, maar ik vind mezelf een enorme pessimist, negatief persoon en naast dat mijn ouders geen vertrouwen in mijn capaciteiten hebben (wat ze vooral zelf moeten weten), heb ik dat zelf ook niet meer. Ook ben ik helaas nog steeds heel onzeker over mijn uiterlijk (vooral mijn figuur.. terwijl ik gewoon maatje 36 heb en eigenlijk niet zou moeten 'zeiken'). Ik wil mijn vriendin ook niet irriteren met mijn onzekerheid.

Ik herinner me nog vaag een gevoelig, maar wel erg actief, fantasierijk meisje dat nog niet zo verbitterd en cynisch was.

Ik ben helaas veranderd in een persoon met veel haat, verdriet, boosheid en teleurstelling in zich en ik vroeg me af hoe ik weer wat positiever in het leven kon gaan staan.

Ik zou eigenlijk heel graag willen zwemmen, maar de letterlijke littekens (hoop dat dit duidelijk is) die ik heb overgehouden uit mijn puberteit, houden mij tegen (schaamte en wil niemand choqueren). Ook heb ik heel veel plezier in badminton & tafeltennis, maar ik durf niet zo goed...

Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
in: Psyche
2K
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Laten staan indien het je eigen foto is.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Sterk van je dat je het zo openhartig hier neer zet. Het gaat met kleine babystapjes en liefst zo medicijnloos mogelijk, als het gaat om antidepressiva. Zelf ben ik vorig jaar na 14 jaar depressief en burnout, e.d. eruit gekomen. Ik ben al vrij ver gekomen, maar nog steeds in ontwikkeling. Goeie Vraag heeft er zeker aan bijgedragen,. ook een heel dierbare geliefde in mijn leven en zelfonderzoek.
Goed dat je gestopt bent met de medicijnen. Die vlakken weliswaar negatieve gevoelens af, maar ook je creativiteit en ander positieve dingen.
Enige vorm van meditatie brengt je verder, ook kleine dingetjes : een lekker luchtje, een lekkere lotion, jezelf trakteren bij de bakker, hier en daar een proefles nemen in wat je leuk vindt. Wat je erg aantrekt meer aandacht besteden als dat positief is. Voor mij was dat gitaar spelen, Tai Chi, Meditatie, enfin wat er verderr in mijn profiel staat en kleding maken probeer ik ook zoveel mogelijk te gaan DOEN. Je maakt de plannen wel, maar het doen gaat vaak zo: men styort zich ergens in en laat het dan weer liggen omdat het teveel was. Vindt dus een balans. Plan in eerste instantie tijd in om de leuke dingen te doen waar je blij van wordt. Later ga je dat meer volgens gevoel doen. begin desnoods met vijf minuten iets doen. bouw het langzaam op.
Het is jammer dat er weinig ruimte is om je het verder uit te leggen. Eigenlijk moet ik en dik boek aan informatie in een klein schermpje zetten voor mijn gevoel :) (enthousiasme?) Vindt wat voor jou juist aanvoelt en volg dat... Volg wat je blij maakt. het negatieve komt wel op je pad maar ga je steeds beter mee om leren gaan. ga gewoon badmintonnen... als je in twente woont kom je maar een keer met mij badmintonnen dan trek ik je wel over die drempel heen :)) gewoon... DOEN! we zijn allemaal mensen.

Toegevoegd na 3 minuten:
Dat verleden moet wel verwerkt worden, alleen er de hele dag mee bezig zijn is niet goed. Ook dat gaat in stapjes en verder train je je zelf in het hier en nu te blijven zoveel mogelijk. houdt afstand van mensen die jou een negatief gevoel bezorgen. afstand is geen afscheid. gewoon minder vertellen en meer voor jezelf kiezen. Doe wat JIJ voelt dat juist is...
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Bedankt voor je waardevolle reactie <3
Frusterend he, die beperkingen om een 'volledige' reactie te schrijven!

Andere antwoorden (11)

Allereerst wil ik je een compliment geven voor het feit dat je zo eerlijk en open je verhaal vertelt. Wat ontzettend moedig. Ik hoop dat de weg naar "herstel" voorspoedig verloopt; sterkte daarmee!

Er is een advies dat ik je mee wil geven, een praktische oefening die je elke dag 15 minuten kunt doen, en die mij in elk geval erg geholpen heeft. Het idee van de oefening is dat je meer respect voor je zelf gaat krijgen en eigenwaarde opbouwt. Dat is volgens mij van belang als ik jouw verhaal goed begrijp.

De opdracht: "Schrijf elke dag 5 dingen op die je goed gedaan hebt."

In het begin zul je dat waarschijnlijk moeilijk vinden en zoek je naar te grote/moeilijke dingen, maar uiteindelijk leert deze oefening jou om positief te denken over de kleine dingen die je zelf teweegbrengt. Enkele voorbeelden: "Ik ben opgestaan in de tram voor een oudere dama, ik heb mijn tante een leuke verjaardagskaart gestuurd, ik heb mijn nichtje een compliment gegeven, etc.). Geloof me, elke dag doe je wel tientallen goede dingen, het is alleen de kunst om ze te leren zien.

Zodra de 5 goede dingen elke dag als vanzelf op papier komen, ga dan een stapje verder en ga elke dag 10 dingen opschrijven die je goed hebt gedaan.

Heel veel succes!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dank u wel : )
Vind dit een goede (maar moeilijke) tip. Als ik iets 'goeds' heb gedaan en daar een compliment over krijg, dan wuif ik het weg met (joh, dat is toch vanzelfsprekend, of 'ja dat valt wel mee hoor'). Ga eens een poging wagen!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Goed dat je het gaat proberen, daarmee heb je je eerste goede ding op de lijst van 5 al te pakken voor vandaag. Zonde dat je complimenten op dit moment nog wegwuift. Een mooi compliment is immers als een cadeautje: niet aan de kant schuiven maar dankbaar aanvaarden!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Goede tip!
Ik zou zeggen: ga er voor meid! Doe dingen die je leuk vind en zet je schaamte opzij en verwelkom trots. Ik weet dat het moeilijk is om zelfverkerd te zijn maar probeer eens te denken aan de dingen waar je wel gelukkig mee bent. Zoals je al zegt je hebt maat 36, en ik denk dat veeeel vrouwen daar jaloers op zijn. Mijn ouders hebben mij ook opgegeven en ik heb ook een tijdje in de put gezeten. Gelukkig heb ik een hele lieve jongen ontmoet die nu al ruim 1,5 jaar mijn rots in de branding is en me wel begrijpt. Probeer inderdaad alles op een rijtje te zetten en kies voor jezelf!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Bedankt voor de lieve reactie. :) Schaamte opzij zetten is soms erg moeilijk. Vooral vanwege die littekens (relatief gezien valt het mee; vooral als je naar die 'extreme gevallen' kijkt). Ik wil mensen en eigenlijk vooral kinderen niet choqueren. Daarom denk ik dat ik maar eens moet beginnen om te gaan zwemmen op tijden dat het zwembad zo leeg mogelijk is. Gelukkig zitten de littekens vooral op mijn bovenbenen, maar ja... ik kan moeilijk een 'boerkini' aantrekken haha. Weet dat ik officieel blij moet zijn met mijn maatje 36, maar dit zijn helaas de overblijfselen van mijn eetstoornis (boulimia nervosa met anorectische perioden). Het gaat wel steeds beter moet ik zeggen, maar ik heb nog zeker terugvallen. Fijn dat je zo'n vriend hebt!!
Ik heb zelf ook een super-vriendin, die mij 'aan kan'. Ze laat in ieder geval niet over zich heen lopen en zich door mij meesleuren (oftewel; staat stevig in haar schoenen).
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
dat de littekens er zitten is ten eerste heel erg vervelend voor jezelf (de reden) en ook dat het belemmerend voor jezelf werkt.
van de andere kant hoef je het niet te verbergen, net als het open praten over je probleem hier. kinderen kijken natuurlijk naar mensen die iets hebben wat ze niet vaak zien, of naar iets wat ze niet vaak zien.
maar wil jij jezelf blijven verstoppen om deze reden? omdat anderen misschien iets kunnen gaan denken? ik heb zelf 2 kinderen, en deze zien ook mensen die iets mankeren wat ze niet kennen.
een persoon die verbrand is op het strand, en hier in de flat woont een vrouw die een heel naar iets aan haar gezicht heeft waar je echt niet langsheen kan kijken want het valt gewoon op. (de huid lijkt wel open)
een tijdje terug een man in de winkel met een mega wijnvlek recht op zijn gezicht, of een man hier in de buurt die geen benen heeft. een kennis van ons met downsyndroom.
kinderen komen deze situaties dus toch wel tegen. maar als je voor jezelf eens nadenkt.....
in hoeverre is het idee om kinderen niet te willen shockeren voor jou een misschien makkelijk om zelf niet deze stap te zetten en naar het zwembad of strand te gaan? (en niet als het rustig is dus) :) of kinderen bij jou nu iets zien wat anders is dan het meest voorkomende, of bij iemand anders. maakt dit wat uit voor de kinderen? of is het hoofdzakelijk je eigen gevoel en idee hierbij?
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
als kinderen kijken naar je kan je zeggen 'dat ziet er vreemd uit he?' dan hoef jij je ook niet zo ongemakkelijk te voelen want je laat meteen zien dat je ondanks de schoonheidsfoutjes nog steeds een heel gewoon mens bent.
en dan is het kijken een stuk minder weet ik uit ervaring. het enige wat kids kunnen doen is de simpele vraag stellen....
'wat is dat'? dan kan je van tevoren een antwoord bedenken wat voor jezelf en het nieuwsgierig kind niet belastend is (ongelukje toen je jonger was) en vervolgens flap je erachteraan dat je er geen last mee van hebt om het luchtig te houden en zeg je vriendelijk gedag bijvoorbeeld.
voor jezelf kan het een goede manier zijn om hier meer leren om te gaan. mijn kids zijn nog nooit gillend voor iemand weggelopen, of hebben nare dromen gehad van een bepaald uiterlijk van iemand en toch hebben ze in hun leventje al best extreme dingen gezien als ik het zo bedenk.
1 van mijn kids heeft een angststoornis, en ook deze heeft echt nog nooit ergens wakker van gelegen. zelf denk ik dus dat het enorm mee zal vallen met het shockeffect van kinderen als jij de dingen gaat ondernemen die ieder een onderneemt. en je kleding maatje? (heb zelf ook die maat) de mensen zien ECHT niet waarom je deze maat hebt hoor. ik vind het klasse dat je zo bezig bent op dingen op de rit te krijgen, maar ik denk dat je het werken aan deze dingen, en hoe mensen tegen je aankijken los van elkaar moet zien. voor jou zit er een verhaal achter, voor anderen is dat niet het geval.
geef jezelf dus de kans om pos ervaringen op te doen, je hebt DIT juist zo hard nodig om dit alles weer erbovenop te komen. veel sterkte en heel veel succes!!!
Iedere reis begint met de eerste stap. Jij hebt nu de eerste stap gezet, je reis is begonnen!

Het is onmogelijk om alles tegelijk in één keer te willen veranderen. Iedere stap die je zet is er weer eentje op het pad van je ontwikkeling. Kijk niet achterom; wat achter je ligt, mag niet het uitgangspunt zijn van je reis. Richt je blik op het heden, probeer daarin de lichtpuntjes te zien. Wees niet streng voor jezelf. Wees zachtmoedig en lief voor jezelf. Je bent een mooi en waardevol mens, met al je gebreken, ballast en talenten.

Verbittering en cynisme maken het leven zwaar en donker. Probeer die twee om te buigen in positivisme en humor. Dat is niet zo eenvoudig, misschien. Maar zoals gezegd: je kan niet van de één op de andere dag een heel ander mens worden. Dat hoeft ook niet. Jij hebt alles al in je om te worden wie je werkelijk bent. Stukje bij beetje zul je dichter bij je kern komen. Dit kost tijd, maar geloof me, je hebt alle tijd van de wereld.

Je vindt het moeilijk om jezelf letterlijk bloot te geven, in verband met je littekens. Zwemmen is dan wellicht nog even iets waar je nu nog niet aan toe bent. Maar badminton en tafeltennis...ga het gewoon eens proberen. Je hoeft niet in korte broek en t-shirt, je kan ook een lange trainingsbroek en een shirt met lange mouwen aantrekken. Ik zou zeggen: ga ervoor! Waarschijnlijk zul je er hartstikke veel plezier aan beleven. En dat geeft dan weer energie, en energie wekt energie op.

Héél dapper van je dat je deze stap gezet hebt. Radicaal, om te stoppen met medicijnen en therapie. Stoer! Je bent dus heel sterk. Onthoud dat meissie. Je bent een prachtmens.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Fijn om nu al drie positieve en niet veroordelende reacties te krijgen! Gelukkig heb ik maar een litteken op mijn pols (wat suggereert dat het een je-weet-wel-poging was; dit was het niet, maar goed, leg dat maar eens uit haha...). De littekens zitten op mijn bovenbenen en ga eens kijken of ik daar in de toekomst misschien wat aan kan laten doen, maar ga er vanuit dat ik er mee moet leven :) Ja nogal radicaal he, maar ik wil liever geen zombie meer zij. mijn tante is er x
Ik weet niet waar je ergens in de buurt woont maar misschien is het een idee om eens een cursus te gaan die gebaseerd is op de gedachten gangen van Louise Hay.
Louise Hay heeft een boek geschreven dat heet Je kunt jezelf helen(is al uit de jaren 80) en gaat helemaal over het jezelf leren accepteren en van jezelf leren houden om wie je bent. Natuurlijk weet ik dat echte verandering van binnen uit komt en dit pellen is van buiten af maar in mijn persoonlijke ervaring heb ik hier veel aan gehad omdat ik veel oorzaak en gevolg kon gaan rijmen van wat het leven mij heeft aangeboden.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Meid ik weet precies wat je doormaakt behalve de lichamelijke littekens dan, die zitten bij mij van binnen.
Jij hebt nog dingen geslikt en naar mensen gegaan, ik heb dat allemaal niet gehad en ik doe alles alleen.
Pas recentelijk ben ik hulp gaan vragen, en praat over dingen waar ik lang mee gezeten heb!
Ik ben ook een persoon geworden die ik niet wil zijn, dat probeer ik te veranderen.
Wat mij hielp zijn de dingen die op me pad terecht kwamen, sommige dingen wist ik al of deed ik. En hierbij kreeg ik bevestiging en dat deed me goed.

Ben een filmfanaat ik zie er tig en heb dingen geleerd daaruit, wat men later in het leven of helemaal nooit leert.
Wat voor boeken je zou moeten proberen is:
Het geheim van je hartmagneet, van ruediger schache.
The secret- Let op dat je dit niet letterlijk neemt! maar er staat hele goeie info in.
Ik lees nu ook Happines en psychologie magazine, die helpen ook enorm.
Ook wat je moet doen is proberen om je lichaam te accepteren hoe die is, je hebt altijd wel dingen maar om n aantal moet je niet meer gaan twijfelen, o.a je slanke lichaam want die is goed of kom wat aan.
Men die je pijn of gekwetst hebben, vooral van vroeger die je niet meer ziet (desnoods nu ook). Vergeef ze! daarvoor hoef je niet naar ze toe. Je hoeft het niet te vergeten maar door vergeving laat je dingen los!

Bovenal doe de dingen die je lang niet meer hebt gedaan, of dingen die je niet durft.
Heb (schijt) aan mensen als je bang bent dat ze naar je kijken, of op een bepaalde nare manier reageren.
Doe wat jij wil en laat men je niet op andere gedachten brengen. Dat houdt je alleen maar tegen, terwijl je vooruit wil!

Na school zat ik er nog jaren mee en het ging niet goed, ben 24 en pas 4 jaar bezig.
Het werkt niet meteen allemaal, het gaat langzaam maar je merkt het wel. Het gaat stukken beter, en ben toe aan nieuwe dingen of doe ze al.
M'n omgeving merkt dit ook, vooral me ouders.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Je krijgt hier stuk voor stuk prima tips: je zult zien ze helpen!!
toevoeging: schrijf eens op wat je altijd al wilde doen.
en bekijk eens in hoeveel stappen je er kunt komen.

kijk eens waar je energie van krijgt en wat je leegzuigt.
hou dat in balans, meer energie is een beter humeur.

doe dingen waar je goed in bent, dat geeft plezier.
onontdekte talenten,probeer eens iets nieuws, in een nieuwe groep, waar ze je nog niet kennen.
niet dat er iets mis is met je, maar nieuwe mensen beoordelen je nu, en hebben niet een vertroebelde blik van hoe je was, je zult merken dat het je een goed gevoel geeft, een nieuwe jij.

soms blijven mensen hangen in gedragingen omdat de omgeving het verwacht.
misschien niet op jou van toepassing, en ook zeker niet negatief bedoeld. ik denk dat je precies weet hoe het zit...... volgende stap, er naar gaan leven.

Ik heb bv. last van spataderen, je moest niet denken dat ik mezelf vertoonde in blote benen.
nu denk ik boeie!!!! en nu ik ze gewoon presenteer, zie ik sommige mensen kijken, sommige zien het niet eens.
ik doe gewoon mijn ding, en omdat ik net deed of het niets was werd het ook niets. heerlijk gevoel!!!!

ik ben ook eens overspannen geweest, en als ik dan eens gewoon down was, hoorde ik: achja jij bent wel vaker een beetje depressief.!! met een grote boog om zulke mensen heen. wat heb je daar nou aan. Het is niet toen, maar NU!

veel succes
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Een ding dat in ieder geval zal helpen is bewegen. Ik hoop dat je de moed vindt om te gaan zwemmen, maar ik zal niet zeggen dat je niets van anderen aan moet trekken enzo. Door bewegen maakt het lichaam endorfines aan. Die stof geeft een goed gevoel. Simpel toch ;)

Veel succes verder en ik hoop dat je je wat zelfverzekerder en gelukkiger gaat voelen
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Lees je eerste regels eens......dit is al de eerste stap, een hele grote stap, je wilt en dat is de helft van het werk!
Altijd blijven geloven dat jij het kunt en weten dat je het waard bent!
Zet hem op, je kunt het met deze instelling.
Laat je niet klein krijgen meid!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
De helft van jouw leven in deze toestand vraagt om een nieuwe uitdaging en zoals alle begint de uitdaging bij een volmondig besluit van jezelf. Pas als je echt overtuigd dit besluit neemt, dan durf je ook de verantwoordelijkheid aan. Daarom is het zo fijn dat er goede mensen bij je in de buurt zijn die je met kleine stapjes in de goede richting kunnen helpen waardoor het vertrouwen ontstaat dat er geen gekke dingen gebeuren en als dit dan toch is, dat ze leren om daarmee om te gaan. Je hebt nog een hele toekomst en daarom nog ruim de tijd om weer tevreden over jou zelf te worden. Zet hem op en doe het niet alleen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Mijn eigen ervaringen zijn goddank niet zo erg als de jouwe, maar ik ben zelf ook begonnen met voorzichtig wat positiever te zijn. In bronnen vind je terug hoe ik het doe/heb gedaan - misschien heb je daar wat aan.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Misschien met lotgenoten praten, die het ook moeilijk hebben.

Misschien iets betekenen voor de maatschappij ... iemand helpen of vrijwilliger zijn of een 'leuke' job kiezen. Doe er iets mee, met jou verleden, en je kunt andere steunen.

Volgens mij doe je dat al, je antwoord vragen en daarmee help je anderen! Je hebt mij al geholpen (vraag over 'trouw zijn')

Ik denk dat je veel meer bent dan je denkt!

Sport doen is ook heel goed, je gaat je beter voelen. Ik zwem en ik ben ook niet mooi (ik ben 100 kg) ... in het water ziet niemand dat.

Ik wens je een optimistische toekomst!

Afa
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding