Hoe kan ik het accepteren dat ik niet meer mag sporten?
Ik heb een blessure en mag daardoor veel dingen niet meer doen. Normaal sport ik graag en doe daarnaast ook graag trampolinespringen en voetbal e.d. Ik mag bijna al die dingen niet meer doen en als ik vraag wat ik wel mag(aan de fysio) dan krijg ik te horen ik wel krachttraining mag doen en mag hardlopen. Krachttraining doe ik dus ook, maar daar heb ik niet genoeg aan. Ik heb namelijk behoorlijk veel energie. Hardlopen vind ik nog het ergste wat er is, dus als ik dat ga doen, ga ik me alleen maar frustreren en dan kan ik het nog beter niet doen. Ik weet dus wel wat ik wel en niet mag, maar het probleem is dat ik het niet kan accepteren. Ik ben steeds boos dat ik niks mag. De beweging heb ik echt nodig, want vanwege psychische problemen kan ik snel boos worden en ik merk als ik teveel energie in me heb en als ik dan boos word, word ik bozer dan normaal en dat heeft dan ook niet altijd goede gevolgen, daar werk ik al wel aan, maar dat gaat ook niet zo snel.
Hoe kan ik dit accepteren? Ik zou graag geen antwoorden willen van ga dan toch maar hardlopen of ga wandelen ofzo, dat kan ik zelf nog wel bedenken, maar specifiek hoe ik het kan accepteren.
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.