Hoe komt het dat mensen je soms juist gaan 'testen' als je je kwetsbaar voelt? Wat kan ik tegen mezelf zeggen om hiermee te leven?
Ik ben geopereerd en zit nog in herstelperiode. Het lijkt wel of mijn huisgenoot (huis'baas') juist nu ik me kwetsbaar voel, meer op m'n bordje komt leggen. Ze heeft wel
geholpen met te tillen en bood nog veel meer aan. Ik wilde dat niet, er waren ook vrienden om te helpen. Maar het is nu net of ze zich nu meer gelegitimeerd voelt om mij lastig te vallen met 'dingetjes' die bij mij spanning veroorzaken en er is lawaai in huis door werkzaamheden, dit kon niet anders gepland worden. We delen alleen de trap. Begin nogal door m'n geestelijke vetlaagje heen te raken. Heb dus ook niet meer zoveel weerwoord meer. M'n intuitie zegt dat er wel iets is. Snapt iemand dit (ben hsp) Heb ook veel liefde ontvangen zeker... dat is ook mooi, ik denk daar ook vaak aan terug. Maar mensen zijn soms wel onhandig met opmerkingen. En er kan niets meer bij. Teveel een duwtje in de rug lijkt het, of is het 'toch gewoon als bij de dieren survival of the fittest? Hoe moet ik dit zien of hoe kan ik m'n ogen sluiten? Karma?
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.