Wat is nou een gespleten persoonlijkheid precies?

Een gespleten persoonlijkheid is een vorm van geestesziekte waarbij de eenheid van het denken verloren is gegaan, zodat tegenstrijdige gedachten en gevoelens tegelijkertijd bij de patiënt aanwezig zijn.

Dat is de definitie, maar of dat op jouw man van toepassing is, dat zal een arts je moeten vertellen.

Goedenavond,

Naast dat ik het heel rot voor u vind, ga ik in op het gedeelte van een gespleten persoonlijkheid. Voor deze stoornis zijn verschillende termen: Dissociatieve identiteitsstoornis en meervoudige persoonlijkheidsstoornis.
Vaak wordt het in verwarring gebracht met schizofrenie, maar niets is minder waar.

Citaat van wikipedia:
'(MPS) is een psychische aandoening waarbij iemand afwisselend twee (of meer) van elkaar te onderscheiden persoonlijkheidstoestanden kan aannemen. Ten minste twee van deze persoonlijkheden nemen regelmatig het gedrag volledig over. Vaak heeft de patiënt 'gaten in het geheugen' die niet door vergeetachtigheid te verklaren zijn. Vaak weet de oorspronkelijke persoonlijkheid niets van de andere persoonlijkheden (ook wel alter ego's, alters of binnenmensen genoemd). De andere persoonlijkheden weten soms wel af van de oorspronkelijke identiteit en van elkaar. De alternatieve persoonlijkheden zijn in die zin volledig, dat ze een eigen karakter en verleden hebben en soms ook andere uiterlijke kenmerken (een ander stem- en taalgebruik). De alterego's kunnen allemaal een eigen naam hebben, maar het hoeft niet per se. Sommige mensen met DIS hebben geen namen voor hun alterego's, maar toch zijn het andere persoonlijkheden.'

Deze stoornis ontstaat door heel erge trauma's van (ongeveer) voor het vijfde levensjaar (denk aan seksueel misbruik of een instabiele thuissituatie).

Echter kan ik wel allemaal dingen gaan kopiëren, maar ik geef u hier de bron van wikipedia, dan kunt u hier alles over lezen.

Toch denk ik dat er geen sprake is van mps, maar wie ben ik? Ik ben een leek.

In mijn optiek is het een afsplitsen na herhaalde vervelende situaties en gebeurtenissen.
Het is eigenlijk nog vanuit het 'kindje' welke toen niet in staat was om die situatie te verwerken.
Elke keer als diezelfde situatie nu opnieuw voorkomen, dan neemt het kindje opnieuw de overhand en zal het kind de persoon worden.
Het is dan een kind welke zich niet kan uiten via woorden en zinnen. Maar zich alleen maar kan uiten via gedrag. Net zoals een baby ook niet kan praten, maar huilt om zijn emotie kenbaar te maken.

Een psychische stoornis is nog niet helemaal duidelijk uit je verhaal. Dat kan ook niet zo hier. Maar aan de heftigheid van het kind in je man die zich zo uit, moet je er wel vanuit gaan dat die situatie van toen zeer ernstig was.
Daar zou hij zich in therapie op kunnen richten. Het beste is om terug te gaan naar die 'herinneringen' van toen. Eventueel samen met een professioneel als dit te pijnlijk is voor hem. Onder die woede en boosheid zich in de basis VERDRIET en pijn. Hij beschuldig jou ervan dat je teveel van hem verwacht. Dat doet hem dus pijn en geeft hem zoveel herinneringen naar vroegere tijden. In die periode had hij veel verdriet die hij tot op de dag van nu nog erg veel pijn doen bij hem.
Werd er vroeger ook altijd veel van hem verwacht? Werd hij ook met 'harde' hand opgevoed? Moest hij altijd veel presteren?
Praat hij over vroeger? Dit is wel noodzakelijk. En het kindje kan jij ook leren kennen. Zeker als jij ook zijn opvoeding kent en zijn ouders. Misschien begrijp je nu al een beetje hoe het kindje is ontstaan en waarom het kindje die situatie niet heeft kunnen verwerken om verder te groeien naar volwassenheid.

Het kind in hem heeft erg veel pijn en verdriet. Dat maakt hem boos en woedend. Het heeft vaak herinneringen met vroeger.

Het klinkt mij in de oren alsof hij alleen bij jou, in jouw gezin, durft te laten zien wat er echt in hem om gaat, en voor de rest van de wereld een toneelstukje loopt te spelen. Dat is geen gespleten persoonlijkheid, heel veel mensen hebben dit. Ze laten alleen hun ware aard zien bij mensen die ze volledig vertrouwen. Dat heeft twee kanten: aan de ene kant wil dat dus zeggen dat hij zich bij jou veilig voelt, aan de andere kant ben jij en je kinderen steeds degene die het geschreeuw moeten opvangen.

Wil hij daar zelf iets mee? Als hij zegt dat hij alsmaar moet blijven denken en nooit tot oplossingen komt, klinkt dat mij in de oren alsof hij zelf ook wel in de gaten heeft dat het zo niet werkt. Heeft hij zichzelf wel eens laten onderzoeken bij een psycholoog of psychiater? Als jouw peut zegt dat je misschien beter iets voor jezelf kunt zoeken, lijkt mij dat het teken dat hij wel vermoedt dat er iets fundamenteels met je man aan de hand is waar praten geen oplossing voor is.

Er zijn verschillende dingen die aan de hand kunnen zijn.
Als de tijd voor jouw man rijp is, moet hij zichzelf laten testen en kijken hoe hij zijn leven zodanig kan inrichten dat hij en zijn omgeving er zo min mogelijk last van heeft. En jij moet bedenken of je onder die voorwaarden verder kunt en wilt.

De ene psychiatrische afwijking waar ik echt ervaring mee heb (het syndroom van Asperger) kan ook al deze symptomen veroorzaken. De basis van al het gedoe is angst voor onbekende dingen. Dodelijk vermoeiend is dat, voor degene die er aan lijdt maar ook voor de omgeving. Als dat aan de hand is, ga jij inderdaad als 'de vrouw van' niet oplossen.

Jammer dat jij en je kinderen zo meemaken . gespleten persoonlijkheid nee, lijkt me .wel tegen gesteld gedrag ,op de zelfde situatie waar hij dubbele gedachten over heeft.als ik het begrijp bijv hij is loodgieter (dokter)moet nr een klant (patiënt )wil liever thuis met kinderen wat doen ,maar de plicht roept .?zou het zo iets kunnen zijn .vaak iets moeten ,maar dat op dat moment niet willen ,en het toch doen om aan de verwachtingen van anderen te moeten voldoen . Maar bespreek het eens met je man .maar als ik zo begrijp is hij niet boos op jouw maar op de situatie waar hij geen weg mee weet ?voel je niet aangesproken hij is boos maar niet op jouw .laat m dat in zien of nr een professionele hulpverlener .sterkte ps het is vaker gezegd dit niet de plaats vr een diagnose

Ieder mens kan blij zijn en ieder mens kan boos zijn, van het ene moment blij zijn ineens omslaan naar boos zijn heeft niets met een gespleten persoonlijkheid te maken.
Iemand met een gespleten persoonlijkheid kan het ene moment nog boos en mopperent thuis komen wat hij altijd doet en schelden op de baas, en het volgende moment ineens zonder aanleiding in een hoekje zitten en met autootjes spelen en om een snoepje vragen. Dan vertoont hij niet een andere emotionele kant maar is het een compleet ander persoon in dat lichaam. De laatste is een kind die dan ook echt naar een andere naam luistert dan naar die mopperende echtgenoot die uit zijn werk thuis komt....
Dit is bij jouw echtgenoot niet aan de orde, hij reageert zijn woede ergens over op jouw af omdat hij het nergens anders kwijt kan.
Misschien moet je het advies van de therapeut serieus nemen en eens afstand van elkaar doen en je man de tijd geven zijn eventuele problemen met de therapeut eerst oplossen zodat jullie daarna weer met een schone lei kunnen beginnen. Door bij hem te blijven wordt je alleen maar gefrustreerd door de situatie en dat kan je man allen nog maar bozer maken omdat hij door jou niet begrepen wordt en dat helpt niet echt bij een genezingsproces zogezegd.

Sterkte en alle goeds ermee.

Er zijn al veel goede antwoorden gegeven. Ik wil nog wat toevoegen. Je man kan zich ook laten onderzoeken op ADHD. Adhd'ers hebben vaak last van plotselinge stemmingswisselingen. buitensporige boosheid en gebrek aan initiatief nemen. Je kan hiervoor terecht bij een gratis instelling zoals altrecht, altra, riagg, etc (naam hangt af van waar je woont)

gespleten persoonlijkheid, de definitie van gespleten persoonlijkheid, betekenis van gespleten persoonlijkheid - 1 (zelfstandig naamwoord) gespleten persoonlijkheid, meervoudige persoonlijkheid een relatief zeldzame dissociatieve stoornis waarbij de gebruikelijke integriteit van de persoonlijkheid breekt en twee of meer onafhankelijke persoonlijkheden ontstaan ​​Non 1 persoonlijkheid. split - een relatief zeldzame dissociatieve stoornis waarbij de gebruikelijke integriteit van de persoonlijkheid breekt en twee of meer onafhankelijke persoonlijkheden emerge multiple personality dissociatieve stoornis - dissociatie zo ernstig dat de gewoonlijk geïntegreerde functies van het bewustzijn en de perceptie van het zelf afbreken...

Nee, de term gespleten persoonlijkheid is ouderwets.
Vaak werd er schizofrenie mee bedoeld. Maar dan heb je auditieve hallucinaties (=stemmen horen) plus vreemde opvattingen die irreeel zijn. Dat zie ik je niet schrijven.
Wel heb je het over sterke stemmingswisselingen, geen initiatief, geen vat hebben op het verstand.
Dat klinkt wel erg naar ADHD. Misschien heeft hij ook nog borderline.

Zorg ervoor dat de huisarts een verwijsbrief uitschrijft, en laat hij zich onderzoeken. De diagnose kan een hele opluchting betekenen, omdat er dan echt aan gewerkt kan gaan worden!

Als antwoord op je vraag wat een gespleten persoonlijkheid precies is:
Simpel uitgelegd komt het erop neer dat iemand dan uit meerdere personen bestaat qua gedrag, geheugen, identiteit, voor- en afkeuren. Iemand gedraagt zich plotseling totaal anders en heeft daar later vaak geen herinnering aan. Vaak ervaart de "hoofdpersoon" gaten in zijn geheugen en weet diegene niet dat hij zich in die periode als een totaal ander persoon heeft gedragen.
De diagnose die mensen dan krijgen is Dissociatieve Identiteitsstoornis (DIS), voorheen meervoudige persoonlijkheidsstoornis.
Deze diagnose is niet onomstreden en een deel van de hulpverlening zal deze stoornis niet erkennen maar concluderen dat er iets anders aan de hand is.

Zoals ik in een reactie op een ander antwoord al schreef: "gespleten persoonlijkheid" wordt vaak verward met schizofrenie. Dit omdat schizofrenie letterlijk "gespleten geest" betekent. Bij schizofrenie doelen ze daarbij echter op het feit dat associaties hun samenhang verliezen (splijten) en bizar worden. Mensen met schizofrenie hebben last van verlies van gevoel van realiteit in de vorm van psychoses.

In je toelichting beschrijf je bepaald gedrag van je man waar je last van hebt, waar je je zorgen om maakt.
Niemand kan op grond van jouw stukje tekst een diagnose stellen dus niemand zal jou kunnen vertellen wat er aan de hand is.
Een deskundige zal dat moeten doen en daarvoor zal je man mee moeten willen werken. Als hij zich er ook zorgen om maakt, kan hij via de huisarts regelen dat hij psychisch/psychiatrisch wordt onderzocht.

Je vraagt of je overdrijft als je denkt aan een psychiatrische stoornis. Ik denk dat je moet kijken naar wat er aan de hand is, waar je last van hebt, wat er mis gaat. En het klinkt alsof je het er erg zwaar mee hebt dus dan is het sowieso belangrijk om dat serieus te nemen en daar een oplossing voor te vinden. Dan denk ik zoals ik eerder zei dat een voor de hand liggende weg is om via de huisarts een onderzoek te regelen.
En misschien rolt daar een psychiatrische diagnose uit, misschien niet. Maar je hebt dan wel stappen ondernomen om duidelijker te krijgen wat er aan de hand is en je bent dichterbij een oplossing.

Een gespleten persoonlijkheid is zo een heftige diagnose. Inderdaad komt bepaald gedrag ook voor bij ‘stoornissen’ als autisme, AD(H)D, prikkelovergevoeligheid, PTSS, Borderline, manisch-depressief, noem het maar op. Het voelt vaak veilig om een label te hebben, iets waar je je aan kunt vastgrijpen ‘dat is het’, maar het volstaat nooit volledig in de gedragsproblematiek van een persoon. De onderliggende kern van het probleem ligt altijd in het verstand, het denken. Het verstand regeert de persoon ipv andersom. Hier geen controle over hebben door gedachtenstromen die gecontinueert ononderbroken doorgaan (waar men zich veelal niet eens bewust van is) maken dat de persoon de controle over het gedrag verliest. Weet dat geen mens bewust onvredig handelt. Een dergelijke onmacht wordt verzacht door een oorzaak buiten zichzelf aan te wijzen (het moet een reden hebben immers). Iedereen wil een verklaring voor ongewenst gevoel/gedrag. Niet raar, want het is niet onze natuurlijke staat van zijn. Dit maakt dergelijke verstoringen tragisch. Dat je man buiten de deur zich wel vredig gedraagt, maar alsnog niet werkelijk is kost hem waarschijnlijk veel... het acteren. Deze extra inspanning maakt dat er naderhand (met jou alleen) een soort van reboundeffect ontstaat. Logisch dat het voor jou overkomt als nagemaakt... dat is het ook. Maar wat kan hij anders?

Mijn persoonlijk vermoeden gaat ook uit naar ADHD of een vorm van autisme. In ieder op psychologisch vlak. Het is in ieder geval druk in zijn hoofd, dat kan niet anders. Er is geen ruimte tot verlichting, waardoor dit gedrag ontstaat. Het is in ieder geval van belang je man niet te identificeren met de inhoud en activiteit van zijn verstand en het gedrag dat er op volgt. Het is een onvermogen, een onvoldoende bewust zijn.

Je zou, als je er voor open staat, ‘de kracht van het NU’ van Eckhart Tolle kunnen lezen. Hierin zul je veel antwoorden vinden. Maar het is wel een boek dat je niet zomaarvevrn wegleest onder het aardappels schillen laat maar zeggen. Suc6.