Zijn er ook veel volwassenen die automutileren?

Ik kan je geen onderbouwd antwoord met harde cijfers geven, maar er is vast wel onderzoek naar gedaan. Ik weet in ieder geval dat automutileren wel degelijk bij volwassenen voorkomt. Zelf was ik ook al volwassenen toen ik het nog deed en ik weet van andere volwassen automutileerders.
Ook heb ik er wel eens een documentaire over gezien. Dat ging over volwassen vrouwen die het zelfs dagelijks deden. Deze hadden er een heel ritueel omheen gebouwd.
Ik denk persoonlijk dat het wel meer voorkomt bij jongvolwassenen of zelfs pubers, omdat het voor sommige een onbeholpen manier van aandacht vragen is. Als je ouder wordt, gaat het vaak meer om de pijn zelf, de verslaving (ja, je kan er verslaafd aan raken) of andere beweegredenen.

Toegevoegd na 1 minuut:
Ik vond het volgende nog:

Ruim 4% van de jongeren tussen de 14 en 17 jaar beschadigt zichzelf regelmatig. Exacte cijfers over volwassen ontbreken, maar ook bij hen komt het regelmatig voor.

Het komt zeker voor bij volwassenen maar duidelijke cijfers ontbreken vaak. Onderzoek daarnaar is meestal gebaseerd op gegevens over mensen die psychische hulp hebben gezocht. Er zijn echter ook veel mensen die geen hulp zoeken en zichzelf wel beschadigen.

Ik heb een site gevonden waar een onderzoek beschreven wordt naar de effectiviteit van cognitieve gedragstherapie bij een groep adolescenten. In dit onderzoek worden cijfers genoemd die betrekking hebben op volwassenen: 1 op de 35 mensen tussen de 18 en 34 jaar beschadigen zichzelf. Er wordt alleen niet duidelijk waar ze deze gegevens op baseren. (Het is dan ook maar een korte beschrijving van het onderzoek en het onderzoek zelf kan ik (nog?) niet vinden)

In een ander onderzoek worden meer cijfers genoemd, ook hier zijn de gegevens gebaseerd op psychiatrische opnames en hulp die bij de spoedeisende hulp is verleend. Deze gegevens hebben ze "vertaald" naar algemene gemiddelden voor de bevolking en dan komen ze uit op een schatting van tussen de 1 en de 4 procent van de hele populatie, "met tot 20 procent van de adolescente subgroep".

Uit een onderzoek in Vlaanderen blijkt het volgende:
bij opgenomen volwassenen in een psychiatrische kliniek ligt het aantal gevallen van automutilatie tussen 4 en 20%; bij de opgenomen adolescenten ligt het aantal gevallen van automutilatie tussen 40 en 61%; en uit een vergelijkende studie komt automutilatie veel vaker voor bij vrouwen dan bij mannen met een verhouding van 8 op 1.

Maar toch is het moeilijk om cijfergegevens mee te geven betreffende automutilatie.

Enkele factoren spelen hierin een belangrijke rol: onduidelijke grens tussen zelfmoordpoging en automutilatie,
onduidelijke en uiteenlopende definities van automutilatie,
beperkte studies tot 1 vorm van automutilatie (bv. enkel snijden),
probleem dat velen niet durven toegeven dat ze automutileren.
Met dit in gedachten dienen we nog steeds kritisch te kijken naar de cijfergegevens.

Automutilatie komt zeker niet alleen voor bij jongeren, ook ouderen kunnen hier last van hebben. wel is het zo dat het in de jeugd kan beginnen.

Even voor de duidelijkheid: in veel gevallen is automutilatie geen schreeuw om aandacht, want diegene die het op dat moment doet schaamt zich dood dat hij weer aan de drang heeft toegegeven. de meesten doen het op een een plek waar het niet zichtbaar of dekbaar is met kleding.
Er zijn echter wel mensen die het doen om stoer te zijn, en geen verdere psychische klachten hebben en in dat geval is het dus wel een schreeuw om aandacht.

Vaak komt automutilatie voor bij jongeren en volwassenen die nooit om hebben leren gaan met het uiten van hun emoties. Zij zetten hun emotionele pijn om in lichamelijke pijn omdat ze met die pijn wel om kunnen gaan.

Zo heb ik het ervaren.

Toegevoegd na 1 minuut:
K'vind het een goei vraag!