Is het verstandig om naar de psycholoog te gaan als je last hebt van enorme concentratieproblemen?

ligt er aan of je vermoed dat de concentratie problemen een achterliggende oorzaak als stress op het werk burnout of depressie o.i.d te maken heeft de huisarts is de eerste stap

Ja natuurlijk. Maar het is misschien beter om eerst naar je huisarts te gaan voor een verkennend gesprek. Hij/zij zal je dan verder doorsturen naar een specialist ter zake.
Concentratieproblemen kunnen veel verschillende oorzaken hebben.

Ga dan wel naar een klinisch psycholoog.

Als je wil onderzoeken waar je concentratieproblemen weg komen dan kan het zeker helpen. Verwacht alleen niet dat je na 1 bezoek bent 'genezen'. Om tot een juiste diagnose te komen zijn soms meerdere onderzoeken nodig. Succes.

Ik zie wat dingen die ik ook in mezelf zie:
concentratieproblemen en daardoor, stres, boos, enz.
Maar volgens mij ben je een meisje en die gaan daar anders mee om: vooral meer doorzetten en dat lukt dan niet dus nog meer stress/teleurstelling.
Dit alles is super vermoeiend, dus dat klopt ook.

lees dit eens:
http://www.levente.nl/addvrouwen.htm
(deze website had ik graag 15 jaar geleden gelezen)

Ik zeg niet dat het zo is, maar het zou wel kunnen.
Als het het is kan je een keer ritalin o.i.d. proberen. (ff naar de huisarts, prikken is niet nodig ;-)

Ik ben trouwens geen fan van ritalin (lijkt te sterk op speed en xtc) maar om af en toe te gebruiken om te kunnen concentreren vind ik zelfs prima.

Toegevoegd na 11 uur:
voor de duidelijkheid:
De kans dat ADD hebt is klein, maar als je het hebt en je leest dat stukje dan weet je het meteen zeker. Het is iets wat je altijd hebt gehad.

Met ADD zijn het moeilijk concentreren enzo er altijd al geweest, daarna de rest pas.
(maar ook dat is voor iedereen anders en kan al op de basisschool beginnen, hoewel meestal pas later als het schoolwerk steeds meer wordt)

Zo moe zijn dat je na een dag school niks meer kunt, kan een keer voorkomen maar zoals jij het beschrijft, heb je er al langer last van en dat is niet goed.
Je wil heel graag maar het lukt je niet en dat kan er voor zorgen dat je in een vicieuze cirkel terecht komt. Nog meer gespannen want je wil zo graag, nog meer teleurgesteld want het lukt je niet, slechter slapen etc etc.
Als ik jou was, zou ik inderdaad met iemand hierover gaan praten. In eerste instantie gewoon om eens in kaart te brengen wat er nou aan de hand is . Waar heb je precies last van, wanneer is het begonnen etc. Diegene kan je dan helpen duidelijker te krijgen wat het probleem is en kan je helpen daar een oplossing voor te zoeken.
Eerste stap lijkt mij de huisarts of misschien heb je op school ook wel een schoolpsycholoog?

Ik krijg de indruk dat je in een vicieuze cirkel bent terechtgekomen: je bent bij voorbaat bang dat je je niet kunt concentreren en daardoor lukt het ook niet, waardoor je weer boos en verdrietig wordt. Je hebt blijkbaar een vrij duidelijk doel voor ogen. Daar kun je je voordeel mee doen. Probeer een duidelijk plan op te stellen met puntsgewijs de doelen die je graag wilt bereiken en in welk tijdsbestek. Neem in het begin niet teveel hooi op je vork en las regelmatig rustmomenten in: doe ademhalingsoefeningen, ga een stukje wandelen, luister naar een mooi muziekje, lak je nagels, neem een voetenbad en ga dan weer verder met je taken voor die dag. En vooral ook trots zijn op jezelf op wat je dan die dag wel gedaan hebt en niet teveel focussen op wat je niet gedaan hebt. Je bent nog jong, geniet daar vooral ook van. Een psycholoog zou je hierbij kunnen helpen, maar er zijn ook goede zelfhulpboeken: je zou eens je licht op kunnen steken in de bibliotheek.

Studietips:
- Maak een goede planning van wat je wilt doen, voor elk deel van de dag, met de te bestuderen stof erbij.
- Bekijk wanneer je je het beste kunt studeren, 's morgens, 's middags of 's avonds. Niet iedereen is op hetzelfde moment van de dag geconcentreerd.
- Probeer je niet langer te concentreren dan een half uur. Ga daarna een paar minuten iets heel anders doen! Oefeningen, een computerspelletje of de hond van je broertje treiteren.
- Na drie blokken van 30 minuten heb je een langere pauze verdiend.
- Probeer in zo'n rustig mogelijke omgeving te studeren. Ga er goed voor zitten, zet rustige muziek op en de televisie uit!
- Probeer echt geïnteresseerd te zijn in wat je leest/leert, ook al boeit het onderwerp je niet echt. Als je de interessante dingen naar boven haalt, dan kun je de informatie veel beter onthouden.
- Neem voordat je begint alles even door, zodat je weet wat je gaat lezen en hoe alles is opgebouwd.
- Ga vervolgens heel gedetailleerd de stof doornemen.
- Probeer niet aan andere dingen te denken dan aan leren en dwing jezelf rustig te blijven zitten.
- Als je teksten hebt doorgelezen, laat deze dan even bezinken. Probeer er even over na te denken.
- Maak schema's van de te bestuderen tekst..

Kijk verder naar de twee vermelde bronnen, daar sta wat je kan doen, daar heb je zeker en vast iets aan!

succes!

Toegevoegd na 1 minuut:
Een psycholoog kan je misschien ook wel vertellen, hoe je dit aanpakt...je moet erachter zien te komen dat het niet iets medisch is.

Het lijkt erop dat je zulke hoge eisen aan jezelf stelt dat je daar onder bezwijkt; je kan ook te ambitieus zijn.
Probeer dat toch wat te relativeren evt. met behulp van een psycholoog.
Het kan ook zijn dat er lichamelijk iets aan de hand is. Als je lichaam te weinig vitamine B12 opneemt kan je ook dergelijke problemen krijgen.
Het beste lijkt mij om eerst maar eens langs de huisarts te gaan en dingen op een rijtje te krijgen en/of uit te sluiten.

ik denk dat je hier teveel over piekert , je maakt je te druk en dat moet je niet doen , want dan krijg je meer stress en lukt het helemaal niet meer

Hoi,

Ik ken mezelf hier ontzettend in. Ik ben zelf altijd ontzettend perfectionistisch geweest. Voor mij was het altijd alles of niets. Ik wilde alle toetsen halen en als het even niet ging deed ik gelijk helemaal niets meer. "Het gaat toch niet lukken" zei ik dan. Ik had last van stress, daardoor was ik vermoeid en had ik vaak hoofdpijn. Ik leerde eigenlijk bijna altijd tot een paar maanden voor de examens. Het ging niet, ik kwam thuis van school en deed niets.
Ik weet nog steeds niet waardoor het gekomen was, maar ik denk dat het wel degelijk met een bepaald limiet te maken heeft wat je kan halen. Ik bedoel niet dat je niet slim genoeg bent, dat absoluut niet. Als je jezelf altijd onder druk zet (in plaats van een wat luchtere houding: "eventjes leren en dan kijken wat er komt") dan ben je op een gegeven moment oververmoeid. Als stress te lang aanhoudt kun je het moeilijk loslaten en kun je zelfs depressief worden, ik denk niet dat dat bij jou nu (al) het geval is aangezien je nog wel echt wilt werken. Maar ik wil je er wel voor waarschuwen.

Als je al redelijk hoge cijfers stond, 6en en 7ens, omdat je daarvóór wel ambitieus was, moet je uiteindelijk wel slagen.
Omdat ik niet/nauwelijks geleerd had voor mijn examens dacht ik dat ik het jaar over mocht doen, maar ik was tóch geslaagd. Daar was ik toen echt verbaasd over.
Een laatste tip die echt heel belangrijk is. Hou je hoofd koel tijdens de examens! Het is allemaal herhaling, wat je al gehad hebt. En als je het echt niet meer weet dan maakt het ook niet zo heel veel uit. Je bent nog jong.

Heel veel succes!! :)

Toegevoegd na 6 minuten:
Trouwens, ik was ook in m'n examenjaar verschillende keren naar de huisarts geweest vanwege de klachten, maar hij stuurde me terug naar huis en dat is eigenlijk goed geweest, want uiteindelijk moest ik het probleem bij mezelf vinden. Ik had rust nodig.
Een psycholoog kan soms erg deprimerend zijn omdat die problemen naar boven haalt waarin jij je moet herkennen, en als je snel denkt dat er iets mis met je is dan ga je dat ook doen. Ik had een inleidend gesprek gehad en had al gelijk iets van... nee dankje dit hoef ik niet.

Ja hoor. En niet omdat er mogelijk iets mis zou zijn met je (je hoeft echt niet meteen ADD te hebben). Als je zware examenstress hebt kan het helpen om je te ontladen. Dat is niet altijd even gemakkelijk bij ouder/familie of vrienden. Iemand die wat verder van je af staat is ook wat neutraler en zo'n gesprek kan dan heel therapeutisch werken. Zo'n psycholoog kan je ook beter tips geven om je te helpen ontspannen (daar zijn ze uiteindelijk voor opgeleid) en je helpen uitzoeken waar het nu eigenlijk fout gaat. Wellicht heb je aan een paar kleine tips al genoeg. En wellicht hebben je ouders die tips al gegeven en moet je het gewoon eens van een ander horen.

Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het echt nodig is. Iedere scholier zit nu in de stress.

Als het altijd een probleem geweest is dan heeft een psycholoog erg weinig zin. Je krijgt hooguit een stempel (met alle respect) waarom je je niet concentreren kunt. Wat bij mij echt geweldig hielp:
Leren mediteren..Echt het beste middel dat je krijgen kunt. Het is niet in een dag geleerd, maar de enigste bijwerking is een stressvrij, blij gevoel en een betere concentratie. Dit kun je leren via cursussen of via een boedhistisch klooster bij jou in de buurt. (Te vinden via internet).
Je kunt het zelf leren, door goed rechtop te gaan zitten en op je ademhaling te gaan letten. Je doet je ogen dicht, of op een kiertje starend naar een punt, een meter van je af. Dan adem je drie keer heel diep in en rustig uit en met elke ademhaling laat je de spanning van je af glijden. Naar beneden; als het ware de aarde in.
Elke gedachte die nu voorbij komt laat je wegvliegen. Je mag hem wel denken, maar je laat hem wegvliegen.(Want ergens niet aan denken werkt niet, dan denk je er juist aan)
Alle geluiden die je hoort en alles wat je voelt. Je neemt het waar, maar je laat het langs je heen gaan.
Dit vergt wel oefening, Zeker het leegmaken van je hoofd. Dit kun je ook goed in bed oefenen voor het slapengaan.
Dat je het normaal zittend doet is om te voorkomen dat je in slaap valt.
Het kost wat tijd, maar je hebt er je hele leven profijt van.
Hoop dat je er wat aan hebt.

Toegevoegd na 2 minuten:
kantekening bij de eerste zin: Naar een psycholoog gaan kan altijd natuurlijk. Ze zijn ervoor als je ergens mee zit. Bedoel alleen te zeggen dat je met therapie je concentratie niet vergroot. Je krijgt dan helaas vaak medicijnen voorgeschreven als je een 'stempeltje' hebt en dat is vaak helemaal niet nodig. Nu staat het er een beetje bruut.

Ja dat lijkt me wel verstandig,naar de psycholoog gaan.En naar de huiarts.Het kan zoveel redenen hebben .Burnout,o.a.
veel stress,maar ook andere dingen.Vertel de huisarts,wat er bij jou speelt.of wanneer het begon.enz....enz....dan kom je er wel achter.

Een moderne vorm van meditatie is Mindfulness. Dit wordt mogelijk vergoed door je ziektenkostenverzekering. Je moet dat wel een trainer nemen die is aangesloten bij een beroepsvereniging.

Heb je er al aan gedacht dat je misschien ADHD hebt? Want een jongen die ik ken heeft dat ook en die heeft ook (ongeveer) dezelfde symptomen. Ben je vaak rusteloos/druk? Dan kun je daar misschien medicijnen voor nemen. Het helpt echt, heb ik gemerkt (bij die jongen) Veel succes!!
xxx