Hoe help ik mijn vriendin op een creatieve manier haar pijn verwerken?

Ga bij een toneelgroep? Of bij schilderlessen, fotografie lessen, zoek samen iets leuks uit zou ik zeggen?

Een oprecht luisterend oor helpt veel mensen beter dan iets doen wat tot verdringing kan leiden.
Juist als vriendin kun je een klankbord zijn

Toegevoegd na 4 minuten:
Blijkbaar is je vriendin nog niet uitgerouwd, alhoewel ik me voor kan stellen dat je er zelf wel klaar mee bent , is je vriendin dat blijkbaar niet. Als je vriendin zelf op de creatieve toer wil is dat best maar het is niet handig haar op jouw manier met de situatie om te laten gaan.
Wel kan het verdriet doorbroken worden door samen iets te gaan doen wat veel aandacht vergt , zoals een concert bezoeken van een band waar je vriendin fan van is en die niet erg gelinkt is aan de voormalige relatie maar daarvoor.
Veel succes.

Alles wat haar gedachten verzet geeft verlichting, maar uiteindelijk zal ze er alleen doorheen moeten...of dat hevig is, lang of kort duurt heeft niet te maken met poppetjes maken. Ikzelf zou er niet aan moeten denken om dan geforceerd poppetjes te maken of zoiets, maar zou me wel gesteunt voelen als ik een vriendin had die mijn pijn erkende. Een goed gesprek is denk ik functioneler. Symbolisch afsluiten kan pas als ze zelf aangeeft klaar te zijn met lijden. Dan kun je misschien symbolisch japanse lantaarns oplaten in het donker, alszijnde gedag zeggen tegen de pijn terwijl de lantaarn steeds verdee wegvliegt, maar dat is nu misschien nog veels te vroeg. Verdriet hebben is ook functioneel. Lastig is het als je omgeving laat merken dat je moet ophouden met verdrietig zijn, terwijl je het nog bent...je bent wel lief dat je haar wilt helpen!

Ten eerste: uiteindelijk kan je niet 24 uur per dag beschikbaar zijn. Er zullen altijd momenten blijven waarop je vriendin alleen is en je er niet voor haar kan zijn. Zélfs als je wel voor haar klaar staat, kan ze zich alsnog eenzaam voelen.

Natuurlijk is een gelukspoppetje leuk, maar uiteindelijk is zij zélf diegene die het verdriet van zo'n abrupt einde in haar eentje moet verwerken. Je kan iemand alle advies en alle wijsheid geven die je hebt, uiteindelijk moet ze het toch helemaal zelf doen.

En ten tweede: sta voor haar klaar, zeg dat ze je 24 uur per dag mag bellen (of tijdens bepaalde uren), dat als ze zich eenzaam voelt ze bij jou terecht kan en ga zo vaak als je kan en wilt iets met haar ondernemen, even de zinnen verzetten. Even over andere dingen praten. Er is nog zoveel leuks in de wereld! Zoek afleiding, help haar daarmee. Want afleiding is het beste om niet te blijven hangen in verdriet.

Tja, over creatieve dingen "maken" gesproken. Ik denk zelf dat je haar het best kan helpen door symbolisch haar te helpen. Iets wat zij eigenlijk alleen moet doen, maar niet goed lukt. Zoals haar helpen met het weghalen van alles wat aan haar ex herinnert, kleding, jassen, tassen, of andere bepaalde voorwerpen wat zich nog in haar leven bevindt. Je haalt dan niet alleen letterlijk haar ex uit haar leven, maar ook nog eens figuurlijk. En dat is dan ook nog een soort van wraak, maar goed, dat is aan jullie de keus.

De gewone dagelijkse dingen zullen moeilijker zijn, zoals boodschappen doen, tv kijken, naar bed gaan, opruimen, de voordeur open doen, herinneringen, gewoontes. Je kan haar hier heel goed mee helpen, tot op zekere hoogte uiteraard. Stel haar dat eens voor. En let vooral op dat sommige zaken niet gaan versloffen.

Herinneringen zullen zowiezo altijd blijven, hoe je het ook went of keert. Het is aan haar hoe ze ermee omgaat, en het is aan jou hoe jij haar ermee wilt helpen.