Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Hoe kan je iemand die anorexia heeft motiveren meer te gaan eten ?

Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
in: Psyche
Geef jouw antwoord
0 / 2500
Geef Antwoord

Het beste antwoord

Het is erg moeilijk, en ik spreek nu uit ervaring.
Ik heb zelf anorexia (gehad).
Sinds een tijdje ben ik erachter gekomen dat ik fysiek heel erg achteruit ga en heb toch maar de stap genomen om naar de dokter te gaan
Dit heb ik zelf gedaan, wat mijn ouders/vriendinnen zeiden deden me niks.
Mijn vriendinnen zeiden dat ik moest eten omdat ik anders zou eindigen in een kliniek en of ik dat soms wilde.
Nee natuurlijk niet, maar om er mee te kunnen "stoppen" is zo moeilijk.
Ik zou zeggen: probeer hem/haar niet te pushen. Ga geen "wijsneus" uithangen, want dat is heel frustrerend. Vertel haar ook niet dat ze niet dik is, want hiernaar luisteren is moeilijk. Dat kan zelfs vriendschappen kapot maken.
Ik dacht dat ze tegen me logen toen ze zeiden dat ik dun was en ik wilde niet meer dat ze erover door gingen. Sommigen deden dat wel en met die mensen is de vriendschap geëindigd.
Degene die uiteindelijk de stap moet nemen is de "patiënt" zelf en daar kunnen buitenstaanders niks aan doen.
Het kan zelfs de tegengestelde richting op gaan wanneer je gaat pushen.

Dus ik zou zeggen: probeer zo weinig mogelijk haar/hem te motiveren. Hoe lief het ook bedoeld is, het helpt waarschijnlijk niet. Dus blijf zijn/haar vriend(in) en steun hem/haar, maar ga geen "wijsneus" uithangen ofzo.

Sterkte en succes, want voor jou zal dit ook niet makkelijk zijn.
Mocht je nog wat willen vragen/vertellen, dan kan je me altijd een privéberichtje sturen.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden

Andere antwoorden (9)

Het diege laten beseffen dat het slecht is wat die doet
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik onderschat je zeker nier, maar ik denk dat dat bijna onmogelijk is. Als je iemand wilt motiveren, zal degene die gemotiveerd dient te worden, het probleem in moeten zien. Bijna alle anorexia patienten ontkennen het probleem, en zolang dat gebeurt is de kans van slagen, om gemotiveerd te raken, om meer te eten, nihil.

Je kunt dus beter je energie steken, om de persoon in kwestie, iets van het probleem in te laten zien. Hoe het dan verder gaat, zal een zaak zijn van de professionals. Anorexia is een ziekte, en zoiets kunnen jij en ik onmogelijk oplossen.

Als het je lukt, om zo iemand, met heel veel geduld, in te laten zien, dat er iets aan de hand is, komt de motivatie om hulp te zoeken waarschijnlijk vanzelf. Dat kan een prima tussenstap zijn, en dan komt het met dat meer eten hoogstwaarschijnlijk ook wel goed. Wat de belangrijkste stap, de onderkenning van het probleem, en vervolgens behandeling, is gezet.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Volgens mij dien je de focus niet op de motivatie tot meer eten te leggen maar op een verandering van het zelfbeeld.

Ik heb als late tiener en prille twintiger zelf met het fenomeen te kampen gehad en geloof me, als ze me meer deden eten dan ging ik het steevast weer uitbraken. Dat doen de meesten zo. En wat win je daar dan mee? Dat je eerst geld geeft aan het eten. Dat je vervolgens de basis legt voor maagzweren vanwege de veelvuldige maagzuur-doorgang in de slokdarm. Om nog maar te zwijgen van mogelijke maagbloeding.

Ik zou anorexia niet als ziekte willen benoemen maar als 'tijdelijk verschijnsel' dat gepaard gaat met een bepaalde gemoedstoestand in het leven van de persoon die dit verschijnsel vertoont.

Het is zoals met vele 'verschijnselen' ... hoe minder aandacht men geeft aan het verschijnsel des te sneller het zich stabiliseert of zelfs verdwijnt.

Het is eerder een kwestie van de aandacht te richten op hetgeen die persoon ons wenst duidelijk te maken. Niet zelden gaat dit fenomeen gepaard met een laag zelfbeeld en/of een gemis aan affectie. Vaak beseffen die personen dat zelf niet en het is dus ook niet nodig om ze op dat punt alweer in een ander hokje te duwen.
Extra aandacht geven (lees: luisterend oor) en oprechte complimentjes geven kan al een heel goeie zet zijn.

Vooral niet hameren op het 'moeten' eten en zeker niet 'kankeren' over de mogelijke gevolgen want daar hebben zo'n personen op dat moment helemaal geen oren naar.
Gewoon Geduld opbrengen en luisteren zodat je te weten komt welke interesses ze hebben buiten slank willen zijn en dan verder bouwen op die interesse-punten zodat de aandacht van het uiterlijke lichaam wordt afgeleid.

Van zodra de betreffende persoon voldoende interesse-gebieden heeft gevonden via dewelke die een bevredigend gevoel kan bekomen, zal de obsessie om super mager te willen zijn vanzelf stabiliseren en/of verdwijnen.

Bij de ene voltrekt dit proces zich in enkele weken tot maanden en bij anderen kan het jaren duren. Afhankelijk van de manier waarop ermee wordt omgesprongen.
Ik heb mezelf door die periode 'gesleept' en ben er heelhuids doorgekomen. Ik eet waar ik zin in heb en lig zelfs niet meer wakker van een kilootje of twee meer of minder. Ik hou mezelf in bevredigende toestand via mijn Glimlach- en Win-Win-Gedachte-Kracht-dieet ;-)

Gewoon Vertrouwen hebben in het automatisch herstellende effect van de Natuur dus.

Succes ermee!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Het probleem bij anorexia is niet zozeer te weinig maar meer verkeerd eten. Anorexia is een ondervoedingsprobleem, waarbij gebrek aan eetlust ontstaat door een onvoldoende toevoer van noodzakelijke vitamines en mineralen om voldoende eetlust, zeg maar rustig levenslust, te handhaven.

Niet zozeer hoeveel maar wát je een anorexiapatiënt voorzet is belangrijk. Het klinkt misschien wat afgezaagd maar gewoon gezond voedsel is de beste remedie bij de meeste gebreksziekten, waaronder anorexia. Zo min mogelijk fabrieksvoedsel maar verse groenten, volkorenbrood, fatsoenlijke boter, fruit, eieren, vleeswaren, kaas of vegetarische vervangers. Schroom niet om een multivitamine te gebruiken, want vitaminegebrek is een belangrijke factor die de anorexia in stand houdt.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Op de hieronder vermelde bron, staan enkele tips.
De belangrijkste kenmerken van anorexia zijn het onderdrukken van de eetlust, gestoord eetgedrag en een extreem verlangen om mager te zijn.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Om eerlijk te zijn is dat bijna niet mogelijk,! Ik heb zelf ook probmemen gehad maar nog niet in ergere vormen, je denkt niet naar over wat de andere zeggen, iedereen zegt dat het slecht is maar jij denkt mm valt wel mee ik ga hoeraan egt niet dood als je me snapt je kunt het mischien wel blijven zeggen je bent egt te dun of met diegene naar de dokter gaan dat zal hij-zij niet leuk vinden maar achteraf is diegene je dankbaar wat bij mij egt heeft geholpen is dat ik met mijn moeder ging shoppen en dat ik in mijn ondergoed voor de spiegel stond en dat mijn moeder binnen kwam en door de hele winkel "schreeuwde' dat ik te dun was en dat je me botten zag waardoor amdere ook geshockt gingen kijken en de dag erna mijn vriendin op sgool zij bij de gym ik zie je botten dit is egt niet normaal , toeb ben ik gaan denken en ben ik beetjw bij beetje samen met mijn moeder weer wat gaan eten..
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Niet. Ze luisteren naar wat je zegt maar ze doen er niets mee. Dit is zo'n psychische stoornis, daar kun je als liefhebbende ouder, zus, broer, niets mee.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Misschien dat deze informatie en foto's van een voormalig fotomodel haar stimuleren?

http://www.superkrediet.be/blog/2007/10/08/foto-isabelle-caro-elke-dag-is-een-gevecht-tegen-anorexia/
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Deel jouw antwoord
0 / 2500
Geef Antwoord
logo van Kompas Publishing

GoeieVraag.nl is onderdeel van Kompas Publishing