Hoe kan ik leren meer in het nu te leven?

Doe een cursus mindfulness of lees 'de Celestijnse belofte'. Daarmee leer je om aandacht in het moment van nu te stoppen, ook de kleine dingen met liefde te doen, en er van te genieten.
Het klinkt misschien zweverig, maar dat hoeft het helemaal niet te zijn.

Het hier en nu is een plek waar de meeste mensen zelden of nooit komen. Maar gelukkig valt het te leren. Hier zijn een paar eenvoudige wegwijzers, die je op ieder moment van de dag even kunt oefenen.


Zet je voeten ferm op de grond. Als je contact maakt met de aarde heb je letterlijk een stevig fundament onder je voeten.

Let op je ademhaling. Luister een paar momenten goed naar het ritme van je in- en uitademing. Je hoeft er niets aan te veranderen. Gewoon goed luisteren.

Eet met aandacht. Neem iedere hap van je maaltijd met vol bewustzijn. Pauzeer een paar seconden voordat je de volgende hap neemt. Proef de smaak, de textuur.

Doe korte meditaties. Doe ze als je voor het stoplicht staat, als je een nieuwe email opent, als je de telefoon hebt neergelegd... Het vinden van zulke concrete momenten is belangrijk.

Heb je een probleem? Stel jezelf die vraag – en bedenk dat de meeste problemen ofwel in het verleden bestonden ofwel in de toekomst zijn geprojecteerd.

Kinderen leven uitstekend in het nu. Een manier om als volwassene weer meer in het nu te gaan leven kan zijn door je te concentreren op hoe jij zelf als kind in het leven stond. Door je te verdiepen in de vraag, 'Hoe deed ik dat als kind, hoe beleefde ik toen 'alledag'?'

wees je bewust van je gedachten. Als je merkt dat je ergens over piekert, aan terugdenkt, in het verleden of toekomst bezig bent, spreek jezelf dan in gedachten toe dat je teruggaat naar het huidige moment.
Ergens over nadenken dat je even het heden niet laat beleven is niet verkeerd, mits je leert om daar op een verstandige manier mee om te gaan. Dat betekent niet oeverloos denken en in een kringetje blijven ronddraaien, maar gericht zijn op het oplossingsgerichte nadenken. Het vergt veel oefening, maar dan sta je zuiverder in het heden, zonder alles wat je nodeloos weghoudt van het hier en nu. Je kunt een elastiekje om je pols dragen in het begin en steeds als je jezelf betrapt op oeverloos afdwalen met je denken, het elastiekje even laten schieten op je pols als een 'reminder'.

Char, (het medium) heeft een heel mooi boek daarover, getiteld 'Leef Vandaag'. Hier heb ik zelf ook veel uit kunnen halen.

Toevoeging: Ben zelf niet spiritueel, hoef je immers ook niet voor dat boek te zijn, maar het opent zeker de ogen!

Dingen die je doet of beleeft heel bewust doen of beleven. Je moet dan dus even stil staan bij die dingen inplaats van dat ze je klakkeloos overkomen. Het is als het verschil van een trap en een roltrap. Je stapt op een roltrap en die brengt je naar het volgende punt zonder dat jij wat hoeft te doen of erover na hoeft te denken als je daar geen zin in hebt. Bij een trap moet je min of meer bewust je benen verzetten om die treden te nemen.
Je moet ook proberen minder te dagdromen. Die dromen zijn het echte leven niet. Je hebt er wat aan als je een dagboek bijhoudt. Ten eerste moet je je dan de dingen die gebeurd zijn echt realiseren om ze op te kunnen schrijven en ten tweede kun je nakijken hoe het in werkelijkheid zat als alles weer eens te vaag is of je dagdromen weer met jou op de loop zijn gegaan.

Leef het leven, zoals het zich aandient en heb aandacht voor alles wat je denkt, spreekt, schrijft en doet.
Het leven in het nu heeft ermee te maken dat we de bereidheid hebben alles te aanvaarden wat is. In werkelijkheid bestaat er alleen maar een 'nu', want het verleden is niet, en de toekomst is ook niet.
Focus je je op het verleden, dan betekent dat, dat je je focust op een illusie, en op die manier je aandacht in dat verleden zit en dat telkens weer her-beleeft. Besef dat elk van ons een eigen beeld van het verleden heeft, en als dat beeld wordt vastgehouden wordt altijd geprojecteerd op dat wat 'nog moet komen'. En gewis, dat komt dan ook vaak gewoon uit. Leven in het nu kun je leren door naar kleine kinderen te kijken, ze leven in het moment, vergeten wat daarvoor was en werken niet naar een moment dat nog komen moet. Het zijn vaak de ouders die ervoor zorgen dat angsten en schrikreacties ontstaan, doordat hun projecties dat kind indringend omringen, waardoor het kind op momenten uit zijn moment getrokken wordt.
ja, volwassenen maar ook oudere kinderen zijn geweldig geconditioneerd en weten echt niet meer wat ze doen, omdat ze in een wereld leven die uit herinneringen, en van daaruit uit toekomstdromen of angsten bestaat

groet