Waarom beginnen mijn ogen licht te tranen als er kritiek op mij wordt geleverd? zie uitleg

Het zou kunnen dat je misschien een soort van angst/woede stoornis hebt. Nu klinkt dat veel serieuzer dan ik het bedoel, maar omdat je zelf aangeeft dat het tranen iets is waar je geen controle over hebt. Als je hier regelmatig last van ondervind kun je denk ik het beste een keer met je huisarts of een psycholoog gaan praten, misschien verwerk je bepaalde emoties (onderbewust) toch net eventjes anders..? Succes!

het klinkt misschien heel dom maar werkt wel.
als een ander kritiek levert, negeer even wat die persoon zegt en tel tot 10 hierdoor kom je toch even tot rust waarna je weer door kan gaan.

waarschijnlijk ben je iets te gespannen en heb je een beetje rust nodig, die 10 seconden is een tijdelijke oplossing, hoeveel slaap heb jij per dag, als je slaaptekort hebt worden veel mensen chagrijnig, misschien word jij dan wat sneller boos als je moe bent (vaak heb je zelf niet door dat je iets slaap te kort komt totdat je voldoende hebt geslapen).

Eigenlijk stel je 2 vragen: waarom tranen mijn ogen en waarom wordt ik zo snel boos?

Niet alleen bij verdriet gaan je ogen tranen, maar ook als je boos wordt kan dat gebeuren.
Als je kritiek krijgt, en die is naar jouw idee ten onterecht, voel je ook boosheid opkomen. En dus komen er tranen. Je krijgt dan emoties die je niet geheel in de hand hebt.
Als je snel boos wordt helpt het soms (echt waar, geen grapje) om tot 10 te tellen. Je hebt dan een moment om je te ontspannen en te bepalen hoe je gaat reageren.
Maar als ik zo lees wat boosheid bij jouw allemaal teweeg brengt, ben ik bang dat dat niet helpt.
Je kunt dit beter eens met je huisarts bespreken. Die kan je dan doorsturen naar een psycholoog of een training.

Kritiek krijgen voelt als falen, alsof je zelf een (grote) fout hebt begaan. En daarvan kun je verdrietig over jezelf worden. Ik ken het gevoel wel, en ik denk bijna iedereen wel in meer of mindere mate.... Als je dit verdriet-gevoel over jezelf hebt, wordt je ook boos, en reageert dit af op een ander.

Ik probeer zoiets tegenwoordig te zien als een kans. Een kans om te leren, en het de volgende keer beter te doen. En ik probeer mezelf ook meteen te vergeven dat ik die fout heb gemaakt. Op dat moment handelde ik uit beste weten, en dan was het de juiste keuze voor dat moment. En is het beter dat je iets hebt gedaan dan niets, want stilstand is achteruitgang. Nu kun je er iets van leren.
Wees aardig voor jezelf en pest jezelf niet langer met de gedachte dat je het niet kunt of dat je niet goed genoeg bent. De oplossing zit altijd in jezelf, je eigen denken....

Misschien heb ik je situatie verkeerd ingeschat, maar zo voelt het nu voor mezelf......

Boosheid is een minder duidelijk afgelijnde emotie. Zeker qua lichamelijke gewaarwording.

Sommige mensen noemen spanning in de nekspieren als signaal van opkomende boosheid. Anderen dan weer fysieke onrust, tranende ogen of een ‘knoop’-gevoel in de buik.

Het zijn allemaal signalen die op onbehagen wijzen: je voelt dat er over jouw grens is gegaan.
Dat kan een fysieke, emotionele of morele grens zijn. Welk belang je aan die grens hecht, bepaalt je
uiteindelijke reactie.

Voorkomen is beter dan genezen. Zeker als het gaat over agressie en ander grensoverschrijdend gedrag.

Hieronder vind je tips om met je eigen agressie om te gaan:

Je hebt jezelf geleerd om op een prikkel te reageren en de woede betekent naar mijn idee dat er ooit iets heftigs is geweest waarvan de kwaadheid nog steeds in je zit. Een prikkel, nu door een heel andere persoon gegeven, herinnert jou onbewust aan die oude emotie en dan barst de bom. Je reageert dus vanuit de prikkel (aanstoten) met de emotie van heel veel kwaadheid uit het verleden. Dit is hypothetisch en alleen jij weet zelf of dit klopt. Degene waartegen je dan uitvalt zal ook niets van de heftigheid van jouw reactie begrijpen. Je geeft aan dat je er op dat moment niets aan kunt doen en nu kan ik me dat voorstellen. Kijk eens of iemand, die hier verstand van heeft, je kan helpen want het is echt af te leren in mijn overtuiging. Het leven wordt dan een stuk makkelijker.