Waarom helpt het niet als je met een psycholoog praat over je probleem (ziekteverwerking)?

Mijn psycholoog vertelde mij gister dat ze erachter zijn gekomen dat praten over een rotperiode of traumatische gebeurtenis juist slechter is omdat je telkens terug naar dat moment gaat.
Ze vertelde dat ze daarom nu met mensen die bijv een traumatische ervaring hebben gehad een oefening doet waardoor die gebeurtenis vervaagd en dat je er minder over nadenkt.
Ze wilt dan dat je een beeld in je hoofd hebt van die rot ervaring en dan krijg je een koptelefoon op met tikjes of iemand beweegt voor je met een vinger. Als je dan tijdens dat beeld van je rot ervaring wordt afgeleid, zeggen ze dat je die ervaring los laat doordat je af word geleid ofzo.
Ik ga binnekort ook zo'n oefening doen dus ben benieuwd!

Ik denk dat het afhankelijk is van wat je moet verwerken. Soms is het gewoon nodig om er over te praten om alles eens goed op een rijtje te zetten. Vooral als het over dingen gaat die vroeger zijn gebeurt. Je onthoudt nl maar een klein deel daarvan (alleen het ergste) en door er over te praten zie je vaak het geheel veel beter waardoor je de dingen anders kan gaan zien.

Heb er zelf 10 jaar over gedaan om mijn verleden te verwerken en moest heel diep gaan en erg veel oud zeer ophalen om dit te kunnen maar ben nu op een punt dat ik alles toch heel anders ben gaan zien en er vrede mee heb. Uiteindelijk ben ik er alleen maar door gegroeid.

Ik moet je wel eerlijk zeggen dat het mij ook heel veel psychologen heeft gekost voordat ik de goede vond die mij echt goed kon helpen. Die niet alleen vroeg wat er gebeurt was maar ook praatte over de hele situatie erom heen en vooral mijn eigen rol in het geheel.

voor jou helpt het waarschijnlijk niet omdat je blijft hangen op een bepaald punt.

leven om je probleem heen om de oorzaak te verbergen is een lapmiddel dat op gaat breken. je pakt de bron, de oorzaak niet aan.

teruggaan naar deze bron, het weer onder ogen moeten zien en het oprakelen kan idd ingrijpend zijn, maar DIT is het punt waarop je verder moet op een andere manier dan dat wat je tot nu toe gedaan hebt zodat niet op hetzelfde probleem stuit (de reden om een psycholoog op te zoeken dus)

deze persoon hoort je handvaten te geven die voor jou een duwtje in de rug zijn om het op een andere manier te doen. deze psycholoog helpt jou dus niet hierbij op deze manier op dit moment.

is het wel de juiste manier? de juiste persoon? het juiste moment?
feit is dit het niet makkelijk op te lossen is in een aantal gesprekken. een goede psycholoog kan je in laten zien wat het probleem is en kan jou handvaten geven die wel op kan vastpakken. vraag eens of deze begrijpt wat je aan wil geven tijdens een gesprek. vertel wat je voelt en wat je verwacht. je kan tegen elkaar praten, maar MET elkaar praten zal verandering brengen.
begrip is basis. als dit er niet is, of er wel is maar jou niet duidelijk is kom je niet verder en dat is rete zonde van al je moeite en frustratie als het juiste effect er hierdoor niet is.


succes!!

Praten kan druk weghalen omdat iets gedeeld wordt. Er is echter meer nodig dan een luisterend oor. Iemand die iets te verwerken heeft moet suggesties krijgen wat ze er zelf aan kan doen omdat een psycholoog het niet oplost. Er zijn ook andere technieken. Het ziekteproces is een trauma welke veel angst heeft veroorzaakt en wat diep is ingeslepen in het bewuste en onderbewuste zenuwstelsel. Verdiep je eens in EMDR en kijk eens of dit iets kan betekenen?
Succes.

Dit is een stelling, geen vraag.
Je stelt het hier als een feit.
Dit is jou mening.
Ik heb een andere:mij helpt het wel.
Natuurlijk moet je er zelf uitkomen maar met proffesionele hulp gaat het een stuk beter.
Je moet wonderen verwachten.
Psychologen en psychiaters zijn ook maar mensen, maar door hun opleiding en ervaring kunnen zij je soms net dat duwtje in de rug geven wat je nodig hebt.

Praten kan helpen om de emoties die door het ziekteproces zijn ontstaan te uiten. Want alle angst, verdriet en boosheid moeten naar buiten, geuit worden, anders kan het probleem niet verwerkt worden. Voorwaarde is wel dat de hulpverlener goed kan omgaan met deze uitingen.

En als de emotie te diep weggestopt zit is een therapievorm waarbij gebruik gemaakt wordt van trance - bijvoorbeeld hypnotherapie - een goede aanpak.

Hiermee kan wat onbewust is makkelijker naar buiten komen, behalve vastzittende emoties is er vaak ook sprake van beperkende overtuigingen.