Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

kun je van PDD-nos genezen?

bij een vriend van mij is als peuter vastgesteld dat hij licht de vorm van PDD-nos heeft. kun je helemaal genezen van PDD-nos of blijft het wel altijd in je zitten. hij heeft nou geen last van de kenmerken en hij gedraagt zich niet anders

ps: hij is nu 15

Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
in: Psyche
5.3K

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Op peuterleeftijd kun je nog geen definitieve diagnose stellen. Wel kan er een waarschijnlijkheidsdiagnose worden gegeven. Pas na een leeftijd van een jaar of 6 wordt dan de definitieve diagnose vastgesteld (opnieuw onderzoeken e.d.)
Het kan dus best zijn dat je vriend destijds een waarschijnlijkheidsdiagnose PDD-nos kreeg, maar als hij nu weer onderzocht zou worden geen definitieve diagnose. Het is niet voor niets dat ze op zo'n jonge leeftijd geen definitieve diagnose geven.
Het kan ook zijn dat hij wel PDD-nos heeft. Als hij echt PDD-nos heeft, gaat het niet over, maar je kunt er wel mee om leren gaan. Dat lukt bij de een beter dan bij de ander, dat is van allerlei factoren afhankelijk (omgeving, intelligentie e.d.)
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
JeeJ

Andere antwoorden (13)

genezen niet, je kan er wel mee leren omgaan
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Je kunt er niet van genezen, wel kun je door middel van medicijnen je leven een stuk leefbaarder maken.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
PDD-NOS is een lichte vorm van autisme. Je kunt hier niet van genezen, maar in de loop der jaren kun je wel allerlei 'trucjes' leren om er beter mee om te gaan en het te verbergen.

Toegevoegd na 2 minuten:
Ik heb zelf Asperger, en vroeger was het veel meer te merken. Ik ben nu 23, en heb geleerd om bijvoorbeeld mensen aan te kijken, gesprekjes over koetjes en kalfsjes te voeren etc. Het is slechts aan kleine dingetjes nog te merken dat ik Asperger heb.
(Lees meer...)
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
plusje van een ppd-nos-er met asperger
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
+1 van nog een asperger.
Bij mij merken mensen het niet eens dat ik het heb, en mijn begeleider staat verstelt van sommige dingen die ik doe, durf en zeg, of snap.
Dan zegt ze altijd, de meeste met asperger kunnen die link niet leggen, ik kan dat wel.
B.v ik zij eens voor de grap, ingewikkelt he, net als een mummie hahahaha ;-)
Volgens haar zouden de meeste autisten dit niet snappen.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Heb ook Asperger, en moet er nog mee leren om gaan. Maarja ik ben nog maar 13 dus nog tijd zat.
Tegenwoordig wordt er, naar mijn mening, maar raak gesmeten met dergelijke termen. Mensen moeten absoluut volmaakt zijn, lijkt het wel. Maar dat zijn mensen niet.
Waarschijnlijk is je vriend een niet zo spraakzame persoon die minder makkelijk contact legt en een aanleg heeft voor monomanie (d.i. een beetje blijven hangen in een bepaald belangstellingsgebied).
Hij zal daar op den duur, met aardige mensen om hem heen, wel enigszins overheen groeien. Hij zal altijd wel iets, zoals ze vroeger zeiden, aparts houden.
Maar, wat is daar nu mis mee?

Toegevoegd na 3 dagen:
PDD-NOS is een afkorting voor: Pervasive Development Disorder-NOT Otherwise Specified. In het Nederlands: groepsnaam voor symptomen die niet onder andere aandoeningen te plaatsen zijn.
Oftewel: helemaal weten, doen we het niet.

Wil ik even meegeven.

ADHD betekent: Attention Defocot Hyperactivity Disorder. In het Nederlands: Hyperactiviteitsstoornis.
Oftewel: druk kind of persoon (maar dat wisten we al).

Wat brengen deze diagnoses ons verder?

Het aanbod is: structuur, al of niet tijdelijk ondersteund door Ritalin en Concerta.

Een enorme overschatting van het etiket.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dat heb ik ook al vaak gedacht, Ineke. De stoornissen rijzen de pan uit, op de duur is er niemand nog "normaal".
Ik heb ook de indruk dat er soms een reden gezocht wordt, omdat de opvoeding faalt.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Deels ben ik het met jullie eens, maar vaak hebben mensen wel hulp nodig om verder te komen in het leven. Dat gaat vaak alleen door iemand een etiketje op te plakken en gericht hulp te geven. Natuurlijk is een etiketje niet bij iedereen goed. Sommigen hebben er juist belang bij! Het is dus per persoon verschillend. Maar ook ik ben van mening dat er mensen zijn die door simpele methodes toe te passen al heel ver komen. Maar er zijn ook schrijnende gevallen
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Vroeger had het geen naam, dan had je gewoon een druk of vervelend kind. Nu hebben ze de oorzaak ondervonden en heeft het een naam gekregen, gelukkig. Voor veel mensen is dit onbegrijpelijk dat het nu PDD-NOS, ADD of ADHD heet. Maar ouders zijn blij dat het een naam heeft gekregen en dit te behandelen is. Krijgen ook adviezen hoe hiermee om te gaan. Het is al moeilijk genoeg als je onbegrepen wordt als ouder en blij met de hulp als de oorzaak is gevonden (door testen). Kind is ook hierbij geholpen.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Even heel sceptisch:
Vroeger was je gewoon een irritant onopgevoed kind, lag het aan je ijskastmoeder, kwam je op je 14de in aanraking met drugs en verkeerde vrienden en verdween je jarenlang in de bak. Vroegah was alles beitah! (Ik ken ze echt hoor, die voorbeelden. Dat was in de jaren 70. Lang leve de 21e eeuw!)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
De toename komt vooral door het aanpassen van de diagnose van autisme en aanverwante stoornissen in de jaren 90. Had vroeger 1 op de 10.000 kinderen autisme, nu is dit 1 op de 150 die autisme of een aan autisme verwante stoornis heeft Aan de kinderen is niets verandert, aan de kijk erop wel.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Jullie kunnen mij net zoveel minnen geven als je wilt. Ik heb jaren in de gezondheidszorg gewerkt, en via een zijdeur ook goed kunnen kijken binnen de wereld van de farmacie.
Dat mensen met een kleiner of groter persoonlijkheidsongemak het redden, ligt niet in de eerste plaats aan medicijnen. Maar wel aan het netwerk dat ondersteunend is.
De kinderpsychiater van de Hondsberg zei altijd dat Ritalin maar enkele weken mag worden gebruikt, waarna nieuw gedrag verder ingeoefend moet worden. Ik heb ook in de dak= en thuislozenwereld gewerkt.
Er zijn altijd mensen die het niet redden.
Die opgevangen moeten worden.
De volmaakte mens bestaat niet.
Er is nu een industrie ontstaan om de mens volmaakt te maken.
Ik wil oproepen om daar kritisch naar te kijken.
En meer accepterend te kijken naar mensen die een beetje ""anders"" zijn, ook als dat je eigen kinderen zijn.
Overvragen is vreselijk en leidt pas tot echte problemen.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Maar ineke niet alle adhd-ers, add-ers en autisten gaan aan de medicijnen. Ze moeten het vaak laten beoordelen om zo gericht hulp te kunnen zoeken!!! Ze kunnen pas in dat netwerk(waar jij het over hebt) hulp krijgen als je ook weet wat een persoon mankeert. Een autist heeft andere hulp nodig dan een adhd-er. Ik ben het wel met je eens dat tegenwoordig iedereen perfect wil zijn! Dat kan natuulijk nooit. Daar heb je een punt. Ik blijf erbij dat het voor een deel van de personen heel goed kan zijn om een etiketje opgeplakt te krijgen. Mensen snappen het dan beter en je kun er ook aan gaan werken. Inderdaad medicijnen zijn niet altijd de oplossing..
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Toch krijg je een min van me, Ineke, omdat de vraag is of je ervan kunt genezen of niet. Niet of jij het hebben van een dergelijke diagnose nou wenselijk vindt of niet. Los daarvan, vind ik als verzorger van een kind met Asperger het heel fijn dat ze dat etiket heeft, omdat ze op die manier tenminste wel naar school kan, wel kan krijgen wat ze nodig heeft, wel kan deelnemen aan de maatschappij. Zonder dat etiket was het een kind geweest waarvan niemand weet wat men er mee aanmoet en was ze nergens gekomen.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
zo is het widar...
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Snap ik goed Widar, maar is dit niet meer een 'fout' van de maatschappij, dat wij kinderen die 'anders' zijn, pas accepteren als ze een etiketje hebben?
Daar zit volgens mij het grootste probleem. Maar ja de maatschappij verander je niet zo snel, dus is dit tot nu toe de enige oplossing, maar vind het wél belangrijk om aan te blijven geven hoe we hier eigenlijk in doorgeslagen zijn, in het 'perfect ' moeten zijn. Hoe komt het dat wij niet meer weten wat we aanmoeten met kinderen die anders zijn?
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
@Nelly3: Ik bedoel niet dat zo'n kind pas wordt geaccepteerd als ze een etiketje heeft. Ik bedoel dat als ze zo'n etiketje heeft, het voor iedereen duidelijker is wat er aan de hand is en er dus veel beter op kan worden ingespeeld. De maatschappij accepteert mijn kind heus wel, er zijn immers allerlei voorzieningen die ervoor zorgen dat ze toch mee kan doen. We weten dus best wel wat we aanmoeten met kinderen die anders zijn! Vroeger wisten we dat niet, nu wel. Noem het een modegril als je wilt, maar dan vind ik het een hele fijne gril.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Misschien leg ik het niet duidelijk uit.
Blijkbaar hebben we allerlei voorzieningen nodig om kinderen die anders zijn, te laten mee draaien in de maatschappij, dat bedoel ik te zeggen. We kunnen dit dus niet zélf als ouder, of we denken dat we het niet zelf kunnen, in ieder geval wordt er professionele hulp ingeroepen. Die dan vervolgens dat etiketje geeft waardoor er wél ineens van alles kan. Het etiketje is wel degelijk heel belangrijk tegenwoordig want met een 'zo is hij/zij nou eenmaal' kom je er niet mee, dan wordt je aangekeken alsof je een slechte ouder bent. Je kind laten zijn wie hij is, dat kán niet, want dan past hij niet in het plaatje van het perfecte kind Pas als je kan zeggen dat hij een bepaalt etiketje heeft volgt er de acceptatie. Een gewoon/anders kind met gebruiksaanwijzingen, die jij als ouder prima kent, is niet genoeg meer.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Als je denkt dat je als ouder zomaar elk kind met bijvoorbeeld autisme zou kunnen helpen, of er überhaupt mee omgaan, dan heb je dat mis. Het is heel complex en kost vaak heel veel tijd en energie. Je hebt daarnaast ook nog andere kinderen en een eigen leven en dat vraagt ook allemaal tijd en aandacht. Ik kan mijn kind niet zover krijgen dat ze naar een gewone school kan. Ze kunnen haar daar ook niet de aandacht geven die ze gewoon nodig heeft, daarvoor zijn de klassen te groot. Er zijn wel scholen (speciaal onderwijs) met kleinere klassen, maar daar kom je niet zomaar in. Dan kun je wel zeggen, mijn kind is wat anders en zo, maar ja, dan kunnen ze iedereen wel toelaten. Er moeten wel criteria zijn. Zo'n etiketje is er één van en dan is het gewoon handig als je kind 't heeft.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Lastig he als jij als ouder je altijd maar moet verdedigen tegenover mensen die er niets van snappen...
Ik ben in ieder geval heeel blij dat ik na 17 jaar ellende en onbegrip eindelijk weet dat mijn zoon PDD-NOS heeft. Het heeft ons veel meer rust gegeven, omdat ik weet dat er toch iets aan de hand was met hem. Hij krijgt geen medicatie en hij heeft het zelf ook geaccepteerd en maakt het voor zijn omgeving (vrienden) ook bespreekbaar zodat zij hem ook beter begrijpen.
Hij zit veel beter in zijn vel en wordt door professionele hulp beter op weg geholpen! Er is na deze diagnose een last van mijn schouders gevallen.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ook mensen die het wel snappen en door ervaring weten waar ze het over hebben, kunnen een andere mening hebben.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Het wordt hier duidelijk niet begrepen. Mijn kind is niet gewoon een beetje "niet zo spraakzaam persoon die minder makkelijk contact legt". Zo had jij mij vroeger kunnen typeren. Maar mij kind niet. Ze ontbeert een wezenlijk begrip van en gevoel voor bepaalde sociaal-emotionele zaken. Daar komt ze niet overheen alleen maar door wat aardige mensen om haar heen.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Het probleem in het elkaar begrijpen hier, zit hem in de enorme verschillen die er zijn bij kinderen met autisme of een aanverwante stoornis.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dat is zeker zo. Autisme gaat van "wat anders" tot "volledig onhandelbaar".
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Toch zit daar ook wel iets in, Ineke.
Ondanks dat veel van dergelijke afwijkingen meer en meer voorkomen (voor voorlopig nog ongeïdentificeerde invloeden van onder meer chemicaliën in de baarmoeder) wordt er ook sterk over-gediagnosticeerd als een kind ook maar even niet in een hokje past, en met name bij de varianten : ' een klein beetje ADHD, een lichte vorm van PDD-Nos etc.' . En zeker daar kun je ' overheen groeien' ofwel mee om leren gaan. En ja, helaas voor de mensen die wel een kind met een deukje krijgen, er zijn wel degelijk ook kinderen die slechts het slachtoffer zijn van een niet-passende opvoeding en daardoor een onverdiend etiket krijgen. Zij (die ouders / artsen - het kind kun je niks kwalijk nemen - maken het met name de ' echte' patiënten erg moeilijk erkenning te krijgen.
Geen minnetje dus, maar een plusje.
pdd-nos komt vermoedelijk door een klein genetisch of biochemisch probleem in de hersenen, dat ontstaan is tijdens de ontwikkeling van die hersenen gedurende de zwangerschap. Dit is dus niet niet te genezen maar afhankelijk van de vorm is daar met eventueel gedragstherapie of gedragstraining en zo nodig eventueel ondersteund met medicatie prima mee te leven
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Van een autisme stoornis kan je nooit echt genezen.

Maar in sommige gevallen werden er door het gebruik van vitamine B6, toch opmerkelijke gedragsverbeteringen gemeld.

Mensen variëren enorm in hun behoefte aan vitamine B6.
Diegenen die verbetering in hun gedrag vertoonden, verbeterden omdat ze kennelijk die extra vitamine B6 nodig hadden.

Het proberen waard, zou ik zeggen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Het klopt wel wat je schrijft maar is geen antwoord op de vraag.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Bovenaan de tekst geef ik het antwoord: autisme stoornis kan je nooit echt genezen.
Pdd nos is een vorm van autisme. dit is niet te genezen.. Wel kan je leren omgaan met iemand met Pdd nos. Als hij een lichte vorm heeft kan het zijn dat hij nu (bijna) geen symptomen vertoond, of jij ze nog niet kunt/wilt zien. het kan zijn dat je ze over een paar jaar wel ziet.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
inderdaad, zodra er weer iets veranderd in je leefomgeving of omstandigheden moet je daar weer mee leren omgaan. een gebruiksaanwijzing vinden zeg maar
pdd-nos is een vorm van autisme.
als hij op jonge leeftijd is getest word er vaak een waarschijnlijkheidsdiagnose afgegeven. en moet de persoon /het kind later nog een keer getest worden.

Autisme valt niet te genezen. maar er zijn therapieen/medicatie enz. om er mee om te leren gaan.
net zo als iemand die blind is toch kan leren lezen. door middel van bijvoorbeeld braille.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
heb zelf een tiener met pdd-nos,het is niet te genezen,maar merk wel dat er meer handvaten bestaan voor elke zelfde dag,maar aangezien er elke dag toch iets nieuws,vreemds,lastigs,leuks gebeurt,zijn er steeds weer opnieuw nieuwe handvaten nodig.
Dat levert op veel dagen veel strijd in onzekerheid op,maar ook elke dag een nieuwe les met nieuwe ervaring,voor de pdd-nosser, en voor anderen om zich heen.
En ook al heb je geen pdd-nos ,blijft deze wereld ronddraaien en moet je je elke dag aanpassen aan de tijd en het leven,en het nemen zoals het komt,en sommige mensen hebben daar gewoon wat meer hulp bij nodig.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
PDD-NOS, een stoornis uit het autistisch spectrum is in principe -nog- niet te genezen. Maar de meeste mensen met PDD-NOS leren in de loop van hun leven wel steeds meer 'trucjes' om er beter mee om te kunnen gaan, ook zijn er speciale trainingen, meestal gericht op sociale vaardigheden, die verbeteringen kunnen geven.

Maar we hebben het hier over een jongen van 15 die zeker 12 jaar geleden deze diagnose kreeg. Als hij tussentijds niet getest is, of onder begeleiding is geweest van een orthopedagoog o.i.d. is het erg waarschijnlijk dat deze diagnose 'verlopen' is. Het rapport van een orthopedagoog is meestal niet langer dan 2 a 3 jaar geldig, daarna moet er opnieuw diagnostisch onderzoek uitgevoerd worden, dit omdat kinderen zich nog volop ontwikkelen. Alleen dyslexie-onderzoek heeft een onbeperkte geldigheidsduur.
Daarnaast is het nog mogelijk dat er een verkeerde diagnose is gesteld, als er twijfel is over de juistheid dan is een second opinion altijd op zijn plaats.

De ontwikkelingen op het gebied van autisme hebben het afgelopen decennium zeker niet stil gestaan, de kennis hierover is toegenomen en er zijn nieuwe behandelingsmogelijkheden.
Ik denk dat je vriend er wijs aan doet om zichzelf opnieuw te laten onderzoeken, als hij dat wil kan hij zichzelf laten doorverwijzen via de huisarts.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
ik heb mij in 1996 laten onderzoeken. conclusie: geen autisme verwante stoornis.
inmiddels weet ik zelf beter. maar ze willen niet opnieuw testen want er is al een diagnose.
ik heb een vriend die PDD-nos heeft, hij kan er niet van genezen. maar je kunt wel medicatie krijgen die je rustiger maken of therapieën volgen, dat helpt het best. maar je kunt er nooit van genezen
(Lees meer...)
Bronnen:
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Nee, PDD-nos is niet te genezen. Het is een 'conditie' van de hersenen zoals linkshandigheid. Lastig omdat het een beetje afwijkt van wat we 'normaal' noemen.

Als je het miskent, bestrijdt of afkeurt kan je enorme sociaal emotionele problemen krijgen. Helaas zijn er veel deskundigen die beweren dat dit soort diagnoses maar overdreven zijn. Alsof we dat gedrag vroeger heel normaal vonden - maar veel van deze kinderen werden afgevoerd naar de timmerfabriek, de prostitutie of het leger.

Een tijdige diagnose geeft enorm veel rust en dan blijkt vaak dat het - voor de meesten - slechts een klein gebrek is. Met wat zelfvertrouwen, iets meer tijd een aandacht en handigheidjes, kan je dan heel normaal ontwikkelen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
mooi gezegd dirkhth!
Autisme is geen ziekte maar een gave dus nee genezen kun je er niet van maar wel mee om leren gaan.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding