Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Waar kan ik terecht met mijn vragen?

ha, leuke vraag op zo'n vraagsite ;) maar zo bedoel ik het niet.

Alles wijst erop dat ik een stoornis in het autistische spectrum, ofwel, een lichte vorm van autisme. Maar om zo maar te beslissen dat ik dat heb dat kan natuurlijk niet.

Weet iemand of er een site is die contactpersonen heeft over dit onderwerp, een hulp site als het ware?

Want ik merk ook steeds vaker dat andere mensen slachtoffer zijn van mijn onvoorspelbare gedrag.

Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
in: Psyche
1.8K
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik heb precies hetzelfde, ik maakte meteen een afspraak met de huisarts en nu heeft hij mij doorverwezen naar een centrum voor Adolescenten ik heb binnenkort daar een afspraak en dan gaan ze me testen... en spreken ze de gewenste behandelingen af :)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Heeeej, goed om te lezen Ajuk...., gezien een andere reactie van je laatst!!! Heel veel succes!
Kimath
13 jaar geleden
Ik heb Asperger, als je vragen hebt, mag je mij ook wel een berichtje sturen. Maar je kunt inderdaad het beste naar een huisarts gaan, die kan je doorverwijzen.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

De procedure is eigenlijk dat je er mee naar je huisarts gaat. Die verwijst jou dan naar de juiste instantie door. De diagnose kan alleen een psychiater stellen. Let wel: Als je eenmaal een etiketje hebt kom je daar niet zo makkelijk vanaf en de maatschappij zal het veelal tegen je gebruiken. In de hulpverlening en instanties die met jouw hulpverlening in aanraking komen houden ervan dat etiketje te noemen als zich "problemen" voordoen. ga goed voor jezelf na of je dat etiketje wel wil. het is maar een naam. Jij voelt je op een bepaalde manier.
Een lichte vorm van autisme kan PDD_NOS zijn os Asperger. Google eens op beiden of op autisme spectrum. Kijk eens rond in de bieb. Er zijn veel boeken over

Hier is alvast een begin:

http://www.adhd-kinderen.nl/full/autisme.php
http://gedragsproblemen-kinderen.info/Oorzaken_autisme.htm
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Zeker Asperger geldt niet als een lichte vorm van ASS hoor, en PDD-NOS is een verzamelnaam voor alle vormen die geen naam hebben.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Iemand met asperger kan op het emotionele vlak nog leren om signalen op te pikken waar mensen met een andere vorm van autisme daar veel meer moeite mee hebben. Gemiddeld ligt het intelligentieniveau bij kinderen met asperger ook hoger. Je zou het dus wel als een lichtere vorm kunnen zien, omdat een kind met Asperger er beter mee om kan leren gaan. Maar in feite hoeven we dit nu niet op een weegschaaltje te leggen. T gaat erom hoe je te weten kan komen onder welke noemer je valt...
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
"Lichte" vormen van autisme bestaan eigenlijk niet.... binnen het spectrum autisme zijn er "mildere" vormen, waar ook Asperger Syndroom onder valt. Maar dat zijn slechts woorden ;-)
Met je eens + Forall....
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
hihi er zijn kenners hier die je niets wijs kan maken!! :))
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
hey ik hier?

Andere antwoorden (4)

Als een kind verdacht wordt van autisme word de kinderarts, kinderpsychiater en kinderneuroloog ingeschakeld. Voor jou zou het dus gewoon een arts, psychiater en neuroloog zijn. Om een verwijzing voor deze specialisten te krijgen moet je eerst langs je huisarts. Succes ermee!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verdacht wordt? Tis geen misdadiger ...
Ga eens met de huisarts praten. Die kan je doorverwijzen.
Maar: hou je geest open voor andere mogelijkheden, want bij ASS is het doorgaans de autist zelf die er het laatst achter komt dat hij het heeft, en die het ook vaak helemaal niet wil weten. Doorgaans is het de omgeving die aanstuurt op onderzoek.

Toegevoegd na 59 seconden:
In de link een forum voor mensen met ASS. Je zou eens rond kunnen lezen om te zien of je dingen herkent.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
het is ook niet dat ik hoop dat ik het heb of zo hé, maar een vriend van mij zei laatst dat mijn gedrag erg leek op autistisch gedrag :p dus ik ben er achter aan gegaan
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Weet je, omdat deze stoornissen wat meer in de aandacht zijn gekomen is nu iedere leek een deskundige. Zo'n opmerking wordt al heel snel gemaakt tegenwoordig. Persoonlijk vond ik die opmerking van jou juist on-autistisch: "Want ik merk ook steeds vaker dat andere mensen slachtoffer zijn van mijn onvoorspelbare gedrag"
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
@Maeve: een echte autist merkt zoiets inderdaad niet op. Maar mensen met een autismespectrum stoornis hebben maar een lichte vorm van autisme en zij voelen wel degelijk aan dat ze anders zijn dan anderen, of dat ze dingen doen waar anderen moeite mee hebben. Ze weten alleen niet waarom.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
anders dan anderen......iedereen is anders dan de ander, gelukkig wel...
Wanneer komen we er toch vanaf dat we allemaal aan een vaststaande maatstaaf moeten voldoen.
Zolang dit de kijk op de mens blijft, zullen er steeds meer 'afwijkingen' ontstaan.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Manjo, ik heb er in de omgeving mee te maken en ik heb er ervaringsverhalen over gelezen en gehoord. Het is vaak de omgeving die aan de bel trekt, en het is vaak de ASS'er die zich van 'geen kwaad' bewust is. Die misschien wel merkt dat dingen fout lopen, maar dat niet tot zichzelf kan herleiden.
Overigens is ASS de paraplu die alle autistische stoornissen overkoepelt. ASS is niet een lichte vorm of zo. Juist omdat er vaak niet een duidelijke diagnose is, maar wel duidelijk "een" stoornis in dit vlak wordt de term ASS gebruikt. En ASS'er klinkt vriendelijker dan "autist".
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
@ nelly3, het gaat er niet om dat we niet mogen afwijken. Maar als er grote problemen zijn in bijvoorbeeld een gezin omdat een van de gezinsleden deze stoornis heeft maar het wordt niet onderkend, dan ben je toch mal om er geen werk van te maken? Autisme is geen mode-artikel, het is een serieuze aandoening.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
@Maeve: heb je ooit een kern-autist ontmoet? Als je die leert kennen, weet je meteen waarom ik bij ASS over een lichte vorm praat. Dat wil niet zeggen dat ASS niks voorstelt, integendeel. ASS kan behoorlijk ernstig zijn. Maar mensen met ASS kunnen nog functioneren in de maatschappij en als ze op de juiste plek terecht komen, functioneren ze soms zelfs goed.
Een echte autist zal altijd zorg en bescherming nodig hebben, die kan in onze maatschappij niet functioneren.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
@Manjo: Binnen het autisme spectrum zijn vele vormen.
Als je een lijn trekt en aan de ene kant kernautisme zet en aan de andere kant de mildere vorm, dan zit daar PDD-NOS en Asperger.
Bij deze vraag ging het over de mildere vorm, niet over kernautisme.
Ik zie trouwens alle vormen van autisme als "echt".
Mensen met de mildere vorm hebben inderdaad veel kans op een mooie plek in de maatschappij.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
@Manjo,
Nee, ik ben niet bekend met kerkautisme. Waarschijnlijk ook omdat deze mensen doorgaans beschermd wonen, als ik je verhaal goed begrijp. Maar ik ken wel een aantal 'gewone' autisten, en dat vind ik heftig genoeg. Ik wil dat geen lichte vorm van noemen.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Natuurlijk is dat een lichte vorm Maeve.
Je kent geen autisten die in instellingen wonen, dus kan je niet vergelijken, je herkent de enorme verschillen niet. Nog even over mijn vorige reactie over anders zijn.
Als je problemen ervaart met een kind in een gezin is het voor jou logisch om daar werk van te maken, het gaat mij er vooral om, wat ervaar je onder problemen én hoe ga je hiermee om.
Het is geen mode verschijnsel, maar wel wordt er veel meer aandacht aan gegeven dan, pakweg 20 jaar terug. Autisme is de snelst groeide ontwikkelings stoornis, dit komt vooral doordat de diagnose verandert is in de jaren 90.
1 op de 150 kinderen krijgt tegenwoordig die diagnose.
Vroeger was dit 1 op de 10.000. Kinderen die nu de diagnose krijgen van, een aan autisme verwante stoornis, werden vroeger dus niet behandeld en veroorzaakte dus blijkbaar niet zoveel problemen dat er ingegrepen werd.
Waar zit hem dan die verschuiving in? Volgens mij, in het ervaren van een probleem met een kind, door de ouders, maar ook door de school of anderen uit de omgeving.
Wat maakt iets tot een 'probleem'?
Volgens mij het afwijkende gedrag t.o.v. andere kinderen, ervaar je dit andere gedrag, als een probleem dan ga je hulp zoeken. Maar ervaar je dit gedrag als zijnde, dit kind is anders, vind je je eigen weg om hier mee om te gaan, net als dit tot 20 jaar geleden heel normaal was, zonder tussenkomst van een arts/psychiater/onderzoeken/diagnoses enz.
Deze kinderen zijn ook opgegroeid tot prima functionerende volwassenen. Natuurlijk is er ook een grote groep kinderen voor wie hulp wél belangrijk kan zijn, maar ik vind de verschuiving van 1 op de 10.000 naar 1 op de 150 te groot om te accepteren dat ál deze nu gediagnosticeerde kinderen daadwerkelijk hulp nodig hebben.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
@Nelly3: Ik ben het met je eens.
De andere kant is, dat er nu goede hulp voorhanden is. Als je als ouders met de handen in het haar zit en je kind wil helpen (en jezelf!!!), dan is die hulp meer dan welkom.
Zoals de andere antwoorders al aangaven: een diagnose kan alleen gegeven worden door een psychiater.

Er zijn vele testen in omloop om te kijken of je autistisch bent. Mijn zoon heeft er een aantal van gedaan (hij heeft het Syndroom van Asperger mèt diagnose) en hij bleek of totaaaaaaal niet autistisch te zijn, of zou wat autistische trekjes hebben....
Met andere woorden: die testen zeggen niks. Dat schrijf ik je even, zodat je er, als je die zou gaan doen, geen echte waarde aan hecht.

2 sites waar je misschien iets aan hebt:
http://www.autsider.net
http://autisme-nva.nl (Nederlandse Vereniging voor autisme)

Toegevoegd na 13 minuten:
Er zijn trouwens heel veel meer mogelijkheden als je gedrag onvoorspelbaar is voor anderen.
Ik las een reactie van je, dat een vriend zei dat je misschien wel autistisch bent.... okee, in andere woorden ;-)
Het zou bijvoorbeeld ook kunnen zijn, dat die vriend jou niet begrijpt. Dat zegt dan veel van die vriend en niks over jou.
Laat je niet zomaar iets aanpraten. Het is ook erg "in de mode" om iemand het etiketje autist op te plakken, of adhd, of een vorm daarvan.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Idd start je bij de huisarts voor een verwijzing. De diagnose zelf mag alleen gesteld worden door een psychiater en het klopt ook dat het je soms wordt nagedragen in de maatschappij.

MAAR:
die psychiater publiceert zijn diagnoses niet in de krant. Alleen als jij het zelf aan anderen vertelt, weten zij dat je een diagnose hebt.
Voor jezelf kan zo'n diagnose veel verschil maken. Ik weet het, mijn zoon kreeg na een jeugd vol problemen op 11-jarige leeftijd de diagnose PDD-NOS, mijn ex-man kreeg op zijn 56e de diagnose ASS (sinds enkele jaren worden zo alle autismespectrum stoornissen genoemd) en ik kreeg op mijn 52e de diagnose ADHD.
Mijn ex laat ik hier even buiten beschouwing, daar weet ik niet genoeg van. Maar zowel mijn zoon als ik zijn veranderd nadat we de diagnose kregen. Hoewel onze diagnoses heel verschillend zijn, hebben we ons allebei voorheen altijd een buitenbeentje gevoeld. Er was geen 'klik' met andere mensen, mensen begrepen ons niet, mensen sloten ons buiten. (En bij sommige mensen gebeurde dat juist niet, daarmee hadden we wel goed contact. Maar die mensen waren er veel minder.)
Veel onbegrip in de omgeving; moeite om een baan te houden; weinig aansluiting met anderen; jezelf verwijten dat je iets niet goed doet en maar niet begrijpen wat dat dan is. Wij kennen het allemaal uit ervaring.
Door die diagnose wisten we de oorzaak en konden wij gericht zoeken naar wat we dan wél kunnen en willen. Zowel mijn (inmiddels 23-jarige) zoon als ik zien onze "beperking" nu als een kracht. Wij kunnen dingen die een ander niet kan! En in een aantal gevallen zeggen we gewoon: Sorry, nu haak ik even af. Dat lukt mij niet op jullie manier." Tot nu toe wordt dat altijd geaccepteerd en vaak zelfs gewaardeerd.

Voor ADHD heb ik veel aan sites als www.proADHD.nl. Voor autisme spectrum stoornissen is er zeker ook zoiets, maar dat zou je moeten googlen.

Weet wie je bent en wat je hebt en maak daar gebruik van! Om maar wat voorbeelden te noemen: ik denk dat jij erg detailgericht bent, dat je een enorm goed ruimtelijk inzicht hebt, heel secuur kunt werken en ga zo maar door. Zoek jouw kracht en haal zo het beste uit jezelf.

Veranderen kan niet, maar hoeft ook niet. Wat je hebt, kun je ook positief gebruiken!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Mooi beschreven Manjo!!! +
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Tnx!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Een + van mij dat jullie hier zo positief mee omgaan! Heb zelf ook een zoon met PDD-NOS. Niet altijd even makkelijk gehad. Werd altijd ontkend dat er iets met mijn zoon aan de hand was. Pas op zijn 17e werd diagnose PDD-NOS vastgesteld.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Wow!! +1
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
@Kathlyn: puur een overlevingstechniek, dat positivisme. Dat is pas begonnen nadat de hulpverlening ons helemaal depressief had gemaakt. Eind jaren 90 keken zij alleen maar naar wat er niet goed ging en dan blijft er weinig van je zelfvertrouwen over.
Ik wens jullie zoon (en jullie) veel succes. Hij zal het niet gemakkelijk hebben, maar hij kan nu in ieder geval zijn sterke punten zoeken en die verder uitbouwen.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
@Kathlyn: Onze zoon heeft Asperger Syndroom. Gediagnosticeerd toen hij 7 was.... maar zelfs met diagnose werd het weggewoven door velen. Zeker niet makkelijk: het heeft ons zelfs vrienden gekost. Mensen zijn niet altijd fijn ;-)
Kimath
13 jaar geleden
"Door die diagnose wisten we de oorzaak en konden wij gericht zoeken naar wat we dan wél kunnen en willen." Inderdaad. En doordat je je 'labeltje' weet, weet je ook hoe het komt dat je je soms wat 'anders' gedraagt dan de andere mensen.
Het is makkelijker om aan iets te werken, en kijken wat je wel kan, dan blijven rondlopen met een raar gevoel dat er iets mis is, maar je weet niet wat. Ik kreeg de diagnose Asperger op de leeftijd van 12 jaar. Vooral voor mijn moeder was het een hele opluchting. Nu wist ze dat ze toch wel een goede moeder was, dat ik soms apart reageerde omdat mijn hersenen wat anders in elkaar steken.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Toppie Kimath!
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Kreeg zelfs ruzie met de kinderartsen, want het lag aan mij, met mijn zoon was niets aan de hand. Ik had toen ook nog nooit van pdd-nos gehoord. Wat een ellende om onbegrepen te zijn. Uiteindelijk weet ik dat ik al die tijd toch gelijk had. Maar het heeft heel wat strijd, energie en grijze haren gekost. Heel jammer. Ik hoor het vaker dat mensen je niet begrijpen als je kind anders is. Het ligt aan de opvoeding, zelfs familie kijken jou er op aan. Vroeger had je gewoon een druk kind nu heeft het allemaal een naam.
Nu krijgt hij begeleiding en zit hij beter in zijn vel zonder medicijnen.
Gelukkig blijf ik ook positief, dat strijden maakt je sterk ;-p

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding