Wat doe je als je 10 jaar geleden door je ouders bent gekwetst/ teleurgesteld en er na al die jaren nog steeds mee zit?

Question

Met gewoon vergeten en wegstoppen wordt het blijkbaar niet verwerkt, maar het hardop zeggen.. het is lang geleden, niet de ouders willen kwetsen.

 · Accepted Answer

Het is logisch dat je er zo tegen opziet want na 10 jaar "sudderen" kan een probleem heel beladen zijn. Misschien dat het je kan helpen om je voor te nemen er in ieder geval 1 keer met ze over te praten. Eén keer te vertellen wat het met je deed, waardoor je je zo gekwetst voelt, nog steeds... En je dan ook voornemen álles te zeggen, die ene keer, om het daarna los te laten zodat het niet je leven negatief blijft beinvloeden.
Ik vind Eucalyps advies heel goed; schrijf een brief voordat je met ze gaat praten. Dan kan je niets vergeten wat je wilt zeggen en zorgvuldig de woorden kiezen. Je kan ze om te beginnen schrijven dat je ze niet wilt kwetsen omdat je van ze houdt maar dat je het er nog steeds moeilijk mee hebt dus dat het voor jouzelf nodig is om er een keer over te praten. Geef ook echt aan, aan je ouders, dat je even serieus wilt praten en vraag of ze daar de tijd voor willen nemen. Dus niet ondertussen de televisie aan. Je kan die brief aan je ouders laten lezen of voorlezen, dat bepaal jij. Waar jij je het beste bij voelt moet je doen. Ik ga ervan uit dat je ouders je serieus nemen, dat ze begrijpen dat jij dit kwijt moest. Na het gesprek kan je de brief ook nog als een klein ceremonietje verbranden, om je te helpen het los te laten. Dat loslaten gaat meestal niet van de ene op de andere dag maar het zal gaan gebeuren.
Ooit schreef ik mijn vader ook een brief, ik woonde al zelfstandig en pas toen durfde ik het: ik was altijd bang voor hem geweest. En mijn vader had een heel weekend de tijd uitgetrokken om mij een brief terug te schrijven en is zijn brief toen zelf naar mij toe komen brengen terwijl er een sneeuwstorm over het land woedde. Nog steeds kon ik niet met hem praten en toch merkte ik na verloop van tijd dat hij, door het heel serieus te nemen en het op die manier te doen, mij zo enorm geholpen heeft om te kunnen helen. Waag het maar om kwetsbaar te zijn, dat maakt je uiteindelijk het sterkst.

 · Answer

Ik deel je probleem. Ik heb ook problemen met mijn ouders gehad in het verleden en het nooit bespreekbaar gemaakt.

Ik adviseer je toch even met je ouders om de tafel te gaan zitten. Vertel ze wat je op je hart hebt liggen en hun kunnen daar zelf ook nog op reageren.

Mijn probleem is met mijn moeder, en dat weet ze ook wel. Ik moet ook nog steeds met haar gaan praten, maar ik ben bang dat ik heel erg boos zal worden. 
Ik lees bij jou een pijn en teleurstelling. Je wilt je ouders niet kwetsen. Maar je wilt ook niet dat dit gevoel iets anders wordt. Zoals boosheid. Je ouders houden van je en ze zullen naar je luisteren en jullie zullen er samen sterker uit komen. Dat weet ik zeker.

Heel erg veel sterkte. Makkelijk is het nooit.

 · Answer

Het beste is om er over te praten met je ouders. Je kunt ze zeggen dat je met ze wilt praten en niet omdat je ze wilt kwetsen,maar dat het voor jou heel zwaar weegt zolang je er niet over hebt kunnen praten. Uit ervaring weet ik dat acceptatie het best werkt. Besef dat je ouders ook mensen zijn die hun fouten kunnen maken.                 (afhankelijk van de ernst van de fout) Als je het naast je neer kan leggen blijft het niet aan je vreten. Ik hoop dat je ouders open staan voor een gesprek, ik neem aan dat zij ook willen dat je je goed voelt. Als je probeert te praten zonder teveel verwijten,maar het echt bij jezelf houdt en zegt wat het met jou doet, zullen ze waarschijnlijk ook zeggen dat ze geen idee hadden dat dit voor jou zo veel problemen heeft gegeven in je gemoedsrust.
Heel veel sterkte en succes!

 · Answer

Soms kun je er heel erg mee bezig zijn om iets verwerkt te krijgen en dat wil maar niet lukken. Loslaten is dan een andere optie. Niet alles kan opgelost worden en 'goed' eindigen.

En wat is 'iets verwerkt' hebben? hoe bereik je dat?

Het is niet altijd nodig om alles weer 'overhoop' te halen, bespreekbaar te maken en het er uitgebreid over hebben.

Als je het voor jezelf kan afsluiten, als je het kan loslaten, er een streep onder kan zetten, dan is het toch goed.

Het voordeel hiervan is dat je het in je eigen hand hebt en niet afhankelijk bent van , in jouw geval, je ouders en hun reactie.

We denken vaak dat we van alles 'moeten' met dingen, gebeurtenissen uit ons leven, maar soms is het accepteren van het feit dat die dingen er waren en/of zijn een goede oplossing.

 · Answer

Ga naar therapeut, psycholoog. Samen met hem/haar kan je je verleden een plaats geven. Helpt je verder te gaan in je leven.

Niet mee rond blijven lopen.

Opvallend, je bent door je ouders erg gekwetst, maar wil je ouders hier nu niet mee confronteren/kwetsen.

 · Answer

Heb je wel eens van familieopstellingen gehoord? Zeer verhelderend!

 · Answer

ik ben van mening dat je niemand kwetst als jij je gevoel bespreekbaar maakt, en vind dat iedereen het recht heeft om zich te uiten hierin.

omdat het al 10 jaar geleden is staan je ouders hier wellicht helemaal niet meer bij stil, of hebben het zelf weggestopt. (weet niet wat er is voorgevallen maar dat gaat me ook niets aan)

je kan een poging doen om het bespreekbaar te maken, misschien via een brief kenbaar te maken wat je gevoelens zijn als dit makkelijker is voor je?

vind je bij je ouders geen ingang probeer er dan met professionele hulp uit te komen. gevoelens en emotie die je wegstopt kan je niet verwerken, je zal met vragen blijven rondlopen.

ik hoop dat je eruit zal komen, maar probeer het wel kenbaar te maken door het uit te spreken, of bij je ouders, of tegen iemand anders.

succes!!

Wat doe je als je 10 jaar geleden door je ouders bent gekwetst/ teleurgesteld en er na al die jaren nog steeds mee zit?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (6)

Bekijk alle vragen in deze categorieën: