Is het zo dat als iemand je vreselijk veel pijn heeft gedaan en u uit je leven i s, het ooit wel is terug krijgt of dat die persoon zichzelf tegenkomt

als iemand bewust iemand pijn doet zal deze vast een keer iemand treffen die dit niet pikt en wraak neemt.

ik denk dat het eraan ligt hoe de persoon je pijn heeft gedaan, en wat dit over de persoon zelf zegt. (zit iemand zo in elkaar en is dit kenmerkend voor deze persoon) of is het een samenloop van omstandigheden geweest en is deze persoon zich hier niet bewust van?

iedereen krijgt in zijn leven te maken met pijn, pijnlijke situaties, verdriet en verlies.
dus in die zin.... boontje komt om zijn loontje??

Ja dat geloof ik wel. Er komt een dag dat die persoon boven aan komt en daar moet hij rekenschap af leggen. Net zo lang totdat hij het begrijpt. Die gedachte heeft gemaakt dat ik verder kon gaan na een relatie van zwaar geweld.

Natuurlijk zou dit kunnen.
En misschien ook niet.

Iemand, die iemand anders, zoals jij noemt : vreselijk veel pijn' heeft gedaan, zal ook anderen veel pijn doen.
Zo iemand mist empathie : jezelf inleven in een ander mens, voelen, wat de ander voelt.

Iedereen doet ooit wel eens per ongeluk iets, wat pijnlijk is voor een ander, terwijl dat helemaal niet zo bedoeld was. Daar kan je dan over praten, zodat met wederzijds begrip die pijn kan worden weggenomen.

Maar als iemand iemand anders bewust pijn doet, en totaal geen rekening houdt met de gevoelens van de ander, dan is er in de psychologische make-up van zoiemand iets niet helemaal optimaal.
Hij kan heel erg egocentrisch zijn, bijv, of een sadistische inslag hebben. Hij kan zelf iets zó vreselijks hebben meegemaakt, dat hij de rest van z'n leven wraak blijft nemen. Hij pijn - iedereen pijn.

Ooit is iemand met stijgijzers op m'n hart gaan staan. Bewust. Precies daar, waar het het meeste pijn deed, waar het me het meeste raakte. En niet maar één keer, want nu wist hij, waar het het meeste pijn deed....

Dat zal zo iemand ook bij anderen doen, en misschien weet iemand anders hem dan keihard terug te pakken.



Maar:
sta hier niet bij stil....
Geef hem niet die macht over jouw gevoelens, probeer het als betaald leergeld te zien en het achter je te laten, en laat hem en de herinnering aan de pijn die hij je gedaan heeft, achter je.
Hij is (gelukkig) uit je leven, en jij trekt jezelf aan je schoenveters omhoog, realiseert je, dat hij je absoluut niet waard was, en dat het 'his loss' is, dat hij jou, waardevol gevoelsmens, verloor. Hij was niet zorgvuldig genoeg met en voor jou, en dat heb je niet verdiend!!!



Keep your face to the sunshine, and the shadows fall behind you.

Er is zoiets als karma.

Maar negatieve gedachten zijn niet goed voor jouw eigen karma, dus verspil geen tijd en gedachten meer aan hem.

Nee hoor, dat hoeft niet. Er is geen gerechtigheid en al helemaal niet op individuele schaal. Je kunt er wel van uit gaan dat deze persoon wat lessen zal leren tijdens z'n leven, maar of dat in evenwicht is met wat hij jou heeft aangedaan, hangt helemaal van het toeval af.

Dit is ook een belangrijke onderliggende motivatie voor veel mensen om in een hogere macht te geloven: omdat ze heel graag willen dat er toch een soort gerechtigheid is in dit leven of in een eventueel leven na de dood.

Ga er maar rustig van uit dat het verspilde moeite is om haat te blijven koesteren. Je steekt energie in iemand die jouw energie niet waard is. Vergeven is voor jezelf veel constructiever (maar ook moeilijker).

jazeker, what goes around comes around, en wat je zaait zal je oogsten.
in heksenkringen wordt wel gezegd dat alles, goede en slechte daden, in drievoud op je terugkaatsen.
op den duur zal dit zeker uitkomen, daar ben ik van overtuigd.
laat het dus gerust los, of probeer dat in ieder geval.
vergeef niet, maar leef gewoon door, als je kan.

ik zou dat het meest eerlijke vinden, maar helaas. er zijn mensen die heel hun leven een gore rotzak zijn en er geen seconde van wakker liggen. die zelfs hun hele leven overal doorspartelen, en alle kansen blijven krijgen ook al zijn ze vreselijk geweest tegen andere mensen. die hun vrouw en kinderen achter laten voor hun secretaresse, de echtscheiding bloedig hard uitvechten en toch met die secretaresse een gelukkige relatie hebben. die hun collega's pesten tot aan hun pensioen en nooit zelf iets ergs meemaken...Die hun kinderen mishandelden zodat die volledig getraumatiseerd zijn en zelf rustig verder kabbelen (en zelfs zeggen dat hun kinderen het zelf schuld zijn).
al denk ik dat er op het sterfbed wel iets van inzicht kan gebeuren, maar dat is natuurlijk nogal laat.
maar eigenlijk is het belangrijk om gewoon te vergeven. een goed boekje hierover is : "vergeven doe je voor jezelf". dat laat zien dat je niet om de andere moet vergeven, maar om zelf gezond te blijven functioneren. op die manier laat je de pijn, ook niet eindeloos verder duren...

Mensen krijgen als ze waarlijk iets fout doen dat zelf altijd terug. Dat geldt ook voor jou. Als jij wenst dat diegene, omdat hij in jouw ogen zo fout is geweest, wat overkomt of zijn straf krijgt, en je bent daar continue mee bezig dan ben jij degene die zelf negativiteit - ook een vorm van straf? - aantrekt. Laat het gewoon los. Als zo iemand echt fout is krijgt hij vanzelf zijn straf wel. Het hoe en waarom doet er niet toe. Je wordt er niet gelukkiger van daar veel mee bezig te zijn.
Iemand die "fout"is in jouw ogen heeft misschien wel heel vervelend naar jou gereageerd, omdat je zelf ook, vanuit je verleden, niet al te fijngevoelig met hem bent omgegaan. Vergeven bij traumatische ervaringen is een proces. Leer van jezelf houden, en leer dat de persoon die jou pijn deed, dat misschien niet bewust zo deed. Misschien is hij zelf ook wel lange tijd zo behandeld en weet hij niet beter. Is het voor jullie beiden een leerproces? Zolang je van dit soort zware situaties niet leert en op de oude voet verder gaat, blijf je jezelf tegenkomen, dus hij ook als hij echt fout is en daar niets mee doet. Net zolang tot hij er lering uit trekt... Je kunt naar hem proberen te kijken of hij ook een slachtoffer is van de leefsituatie waarin hij is opgegroeid... Zo is het makkelijk hem te vergeven. En das even heel kort en bekrompen uitgelegd. Richt verder het zoekllicht in jezelf... Waar jij de meeste irritaties ervaart, ligt merendeel het eigenlijke probleem bij jezelf... T is niet altijd de ander die fout is. Heb jij jezelf ooit wel vergeven? Durf jij binnenin je te kijken? Daar ligt het begin... Uiteindelijk kies je er zelf ook voor jezelf weg te cijferen en meer aandacht aan de negativiteit binnenin een ander te besteden dan in jouzelf... Tenslotte heb je altijd zelf de keuze bij zo iemand te blijven ook, en doe je dus in feite jezelf pijn door het te ondergaan, door, wat hij ook doet, bij hem te blijven. Maar goed vind je echt uit wat jouw eigen obstakels zijn dan kom je er vaak achter dat die persoon eigenlijk niet zo slecht was, maar zijn eigen binnenste cirkel wilde beschermen...