Is het mogelijk een huis te vullen met negatieven gedachtens?

Als je die "negatieve energie" wegvisualiseert, ben je eigenlijk bezig met zelftherapie. Het huis heeft daar niets mee te maken. Je behandelt jezelf, je geneest jezelf. Salie en labradoriet werken alleen zolang je gelooft dat ze werken. Stel dat vraagsteller geen idee heeft dat labradoriet zou helpen, en jij legt labradoriet in zijn huis, dan zal dat spul absoluut niet helpen. Of, ander voorbeeld: als vraagsteller wel gelooft in de werking van labradoriet en jij legt overal in zijn huis labradoriet neer, maar op plekken waar hij het niet ziet, en hij weet er dus niets van - dan zal het ook beslist niet helpen. Dit alles laat zien dat ook salie en labradoriet (en zo zijn er nog wel meer bijgeloofmiddeltjes) enkel en alleen werken door de zelf-psychotherapeutische werking op de persoon. Met negatieve energie of het huis heeft dat allemaal niets te maken. Dan dat laatste, dat je spanningen aanvoelt - dat klopt, maar ook daarvan weten we inmiddels prima hoe dat werkt. Je voelt die spanningen aan doordat je de reacties en het gedrag van de mensen ziet en hoort. Een trillende pink, een kleine pauze in een zin, een blik die net een andere kant op gaat dan gebruikelijk - dat zijn de dingen die ervoor zorgen dat jij "voelt" dat de spanning ergens te snijden is. Het is zelfs vaak geprobeerd: een flinke ruzie in een kamer, dan de ruziemakers ergens anders heen, en dan een heel gevoelig proefpersoon laten voelen welke "energie" er in die kamer hangt. Soms zaten er mensen in die kamer die een rothekel aan elkaar hadden en vrijelijk mochten ruziemaken, of tegen hun zin samen iets moesten doen. Soms zaten er oude geliefden in die kamer die samen een baby'tje mochten verzorgen. In geen enkel geval kon daarna een gevoelig persoon zeggen welke "sfeer" of "energie" er in die kamer hing. Al dit soort dingen zitten puur in jezelf.

Ik ben het uiteraard helemaal met je eens Cryo, dat die dingen alleen werken als je erin gelooft. Maar, als je erin gelooft en het helpt je werkelijk, is dat zo slecht nog niet.

Dat is inderdaad de kortetermijnoplossing: het helpt nu, je bent nu van je probleem af. Voor de lange termijn is deze "oplossing" nadelig. Je richt je namelijk op de verkeerde weg, je doet aan symptoombestrijding. De werkelijke oorzaak negeer je. Zie het als een ontstoken kies. Op korte termijn helpt een aspirientje. Als je geluk hebt en de ontsteking komt niet meer terug, is dat een prima oplossing. Het gevaar van het aspirientje is, dat je je daartoe beperkt. Dat je iedereen in alle gevallen aanraadt, een aspirientje te nemen als hij een ontstoken kies heeft. Zo'n schijnoplossing kan veel kwaad doen als iemand herhaaldelijk last heeft van ontstoken kiezen omdat hij de oorzaak niet wegneemt. Zo is het ook met lapmiddeltjes als salie en labradoriet. Dat zijn een soort aspirientjes, die goed werken voor een enkele keer. Ze houden je echter weg van de werkelijke oplossing, namelijk: het versterken van *jezelf*. Dat laatste brengt je veel meer dan zo'n stom aspirientje.

het kan ook een combi van beiden zijn. deze dingen gebruiken om waar je mee bezig bent te versterken, namelijk het versterken van jezelf. En dat is meestal; het geval. De mensen die ik ken die deze dingen gebruiken zijn allemaal aan het werk aan zichzelf En reinigen het huis van negatieve energie. zou met het alleen doen met die stenen en kruiden dan zou dat erg oppervlakkig blijven inderdaad. Ik weet nog niet zo zeker of het een schijnoplossing is.

Het ultieme doel is, van externe oplossingen af te komen. Dat je die salie en dergelijke gewoon helemaal niet meer nodig hebt, dat je vanuit eigen kracht ziet, weet en voelt dat de negativiteit niet in het huis zit maar in jezelf, en dat je vanuit je eigen sterkte die negativiteit uit jezelf kunt verbannen.

kan het helaas niet bewijzen maar negativiteit kan wel degelijk in een huis hangen. Dit zijn helaas ongrijpbare dingen
Ik kan totaal lekker in mijn vel zitten en dan in een huis binnenkomen waar ik me ineens heel anders ga voelen zonder dat er iemand in de buurt is...

Ja, dat kan. Dat ligt dan aan de combinatie huis-jou. Sommige huizen hebben een bepaalde lichtval, of indeling, die zorgt dat de meeste mensen zich er niet zo fijn voelen. Het kan ook zijn dat een huis jou doet denken aan het huis van die tante waar je vroeger altijd van die vieze koekjes moest eten. In beide gevallen voel je je slecht in dat huis. Dat heeft echter niets te maken met dingen die vroeger in dat huis zijn gebeurd. Het ligt puur aan jouw interpretatie van de dingen die je ziet: bouw, indeling, materialen, geur, lichtval; dit alles gecombineerd met jouw eigen herinneringen en voorkeuren. Laat ik het zo zeggen: er is meermalen geprobeerd of een huis een bepaalde sfeer kon "vasthouden". Telkens bleek dat niet het geval te zijn: niemand kon voelen of er daarvoor in dat huis een ruzie was geweest of juist liefde; niemand kon voelen of er in een huis iemand was vermoord.

Het zou inderdaad het best zijn als iemand zich op zichzelf richt en het vanuit zichzelf op zou lossen. Maar een boel mensen lukt dat niet, uit onmacht, onwil, of wat dan ook. Beter iets dan niets, denk ik dan.

Ja, da's het dilemma. Aan de ene kant: beter iets dan niets. Aan de andere kant: hoe zorg je ervoor dat mensen die wél verder zouden kunnen komen, niet blijven steken in het "iets", en de stap naar "oplossing uit eigen kracht" kunnen maken? Ik ben daar nog niet uit.

elk "iets" is meegenomen. oplossing uit eigen kracht vooral het ontwaken kost veel tijd. het gaat met hele kleine stapjes... Je kunt iemand op vele manieren attent maken van zichzelf te leren houden en handvaten aanreiken hoe dingen te verwerken. De een staat er voor open de ander niet.
Als iemand echt niet wil dan kun je op je kop staan wachten tot zijn kousen afzakken maar er zal niets gebeuren. Kunst is de gevoelige snaar te raken en die is bij iedereen anders... En sommigen zijn gewoon onbereikbaar... Het goede voorbeeld geven en bij jezelf blijven is dan het beste dat je nog kunt doen. Die persoon krijgt later dan misschien het inzicht alsnog.

Je zou een goeie peut zijn als je daar uit kwam Cryo :P Heel veel therapeuten zouden je op hun blote knieën danken als je hun een oplossing voor dat probleem aan zou reiken. Er zijn er zoveel die niet inzien dat de oplossing (en vaak ook het probleem) in henzelf ligt.

Ik heb deze discussie gemist, maar ik zeg je, dat dit een uitermate ingewikkeld proces is, waar vele factoren mee tellen, zowel het zichtbare als het onzichtbare,
Zowel het uitlegbare als het onbekende.
Als ik zo jullie discussie lees, begrijpen jullie maar een deel er van, wel een belangrijk deel, maar zeker niet alles.

Das hier inderdaad niet even uit te leggen...

Leg maar uit wat we volgens jou niet begrijpen dan.

Met alleen maar de melding dat er "iets" is dat de ander niet begrijpt en jij wel, en dat dat "iets" heeeeeeel ingewikkeld is, plaats je jezelf boven de ander. Je creeert afstand. Nergens voor nodig. Je zou moeten weten dat de mensen die aan deze discussie meedoen, zich interesseren voor het onderwerp, er veel van afweten, en dus elke uitleg begrijpen. Je vraagt zelf - terecht - ook regelmatig om een uitleg. Wees dan ook bereid een uitleg te geven wanneer de ander kennelijk iets mist.

een zinloze kleinerende opmerking, door al te stellen dat ik me boven een ander plaats, ik zou nog maar eens een cursus discussieren volgen, dit is een van de grote fouten die men kan maken.
Mijn intentie er iets zinnigs aan toe te voegen is verkeerd begrepen. Sorry voor Widar, die is wel oprecht.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook wel een beetje het gevoel had dat je je boven de anderen probeerde te stellen. Maar ik probeer me niet door dergelijke gevoelens te laten leiden. Daar schiet je niet zoveel mee op, of het gevoel nou terecht is of niet. Vandaar dat ik het negeerde en alleen maar vroeg om nadere uitleg. Die vraag herhaal ik overigens. Wat begrijpen wij dan volgens jou niet?

nee Widar ander keertje dan maar, ik heb al gezegd, dat mijn intentie er iets zinnigs aan toe te voegen, verkeerd is begrepen, dus heb ik mijn opmerking speciaal voor jullie verkeerd geformuleerd.
En dat is jammer, maar het is gebeurd.
Maar ik ga geen discussie meer aan, ben ik te boos voor.
Groeten.

Jammer... Ik had het graag gehoord, als ik iets over het hoofd zie. Misschien pm als je niet meer boos bent?

Even ter toelichting: ik weet dat ik mijn reactie enigzins negatief heb geformuleerd. Ik heb dat bewust gedaan. De reden daarvoor is, dat ik dit gedrag keer op keer zie. Telkens opnieuw stellen sommigen zich boven de ander. Dat mag dan niet zo bedoeld zijn - maar als dat zo is, pas je je bewoordingen na een paar keer aan. Dat mis ik. Telkens weer zie ik dat sommigen bewoordingen gebruiken, waarmee ze zich boven anderen plaatsen. Die arrogantheid wordt eerst genegeerd - je moet tenslotte iets door de vingers kunnen zien. Als de arrogantie blijft, wordt de ander daar netjes op gewezen. Zo van: joh, je komt wat uit de hoogte over, en dat zal vast niet de bedoeling zijn, maar zou je er rekening mee kunnen houden? Na meerdere van dergelijke beleefde hints en verzoeken, verandert er niets. Tja, daar word ik dan wat balorig van. Dat mag ik dan laten merken, vind ik. Dat is wat hier is gebeurd. Je kunt best boos worden omdat iemand terugkoppeling geeft over jouw eigen gedrag - het zou echter zinvoller zijn, je eigen gedrag eens te bekijken.

ja Cryo. wel gek dat zoveel anderen vaak het zelfde probleem hebben, maar laat maar, daar wordt je alleen nog meer balorig van, ieder woord naar jou toe,moet ik afwegen en kan nooit zomaar spontaan reageren, je hebt me al vaker beschuldigd van gigantische scheldpartijen, heb zo vaak om uitleg gevraagd aan je, nooit, echt nooit leg je iets nader uit, had het maar gemeld, maar van al mijn duizenden antwoorden is er nog nooit een verwijderd wegens schelden of beledigen.
Je leeft in je eigen verkrampte wereld en iedereen die daar niet inpast heb je problemen mee.
Vanuit de hoogte schud je je wijze kop en begin met een zucht je zoveelste uitleg, omdat 'wij' maar niet willen luisteren ( zijn je eigen woorden)
En nu ben je balorig, omdat ik gezegd heb, dat jullie het belangrijkste deel begrijpen, maar zeker niet alles.
dat mag ik niet zo maar spontaan tegen jullie zeggen.
Vorige week had je ook al een botsing met iemand, die heeft je even de oren gewassen, zover wilde ik nooit gaan.
En zo waren er velen.
Mijn boosheid is nu weg, nu ik besef, dat het niet persoonlijk tegen mij is, maar tegen die groep mensen die maar niet willen luisteren naar jou.

Wacht even - als ik het goed begrijp mag jij *wel* uit de hoogte doen, maar mag ik daar *niets* van zeggen? Dat vind ik eerlijk gezegd een wat vreemde houding. En hoezo heb ik nooit iets uitgelegd? Tot nu toe zeg je juist dat ik te *veel* uitleg, dat ik een zondvloed van woorden uitstort in mijn poging een uitleg te geven. Wat is het nu? Leg ik teveel uit, zoals tot nu toe, of leg ik nooit eens iets uit, zoals ik hier tot mijn verbazing lees? Die scheldpartij van jou wil ik wel voor je opzoeken hoor, als je daar prijs op stelt. Ik zal even moeten zoeken, maar dat doe ik graag voor je. Laat maar weten of ik jouw woorden hier moet citeren.

nee hoor laat maar.