hoe kom je van doodsangst af?

Ga er in ieder geval niet al te serieus op in, dat bevestigd alleen maar haar angst.

Uit ervaring weet ik dat grapjes maken over de dood en het relativeren van het leven soms heel goed kan werken.

Ik heb ook iemand gekend met een soortgelijk probleem.
Als ik haar dan zag zei ik: 'Goh, ben je nog niet dood?'
Of: 'Wat zullen we eens voor geks doen, want misschien ga je binnenkort wel dood'.

In het begin vinden ze dat niet zo leuk, maar als je er dan weer over praat, gaan ze een beetje beseffen dat ze een tikkeltje overdrijven met hun angsten.

Misschien is dit boek iets voor haar!!

http://www.bol.com/nl/p/nederlandse-boeken/over-levensgenieter-die-haar-angst-voor-dood-wil-verdrijven/1001004008509204/index.html

Eens navragen of een acupurist voor haar iet zou kunnen doen en al beginnen met yoga of shiatsu om zich te leren
ontspannen. Naar de wellness voor een lekkere massage. Ergens tijdens de dag een piekeruurtje in te lassen met het idee van ; nu mag ik piekeren ( praten met iemand die ik vertrouw) en dat herhaaldelijk elke dag opnieuw. Na dat piekermoment moet het voor die dag gedaan zijn. Daar moet ze proberen naartoe te groeien. Haar telkens opnieuw vertellen dat wij allemaal wel bang zijn maar dat er bij haar een overmatige angst is ontstaan. Misschien bestaan hiervoor werkgroepen, waar ze zich tussen andere mensen kan mengen en zo van een ander observeren dat dit eigenlijk onterecht is . Haar laten beseffen dat er mensen zijn in haar situatie die overmatig bang zijn voor iets waar zij vb helemaal niet bang voor is en dat haar angst heel haar leven kan beheersen met al de gevolgen en beperkingen vandien. Zoals vb niet meer durven auto rijden. Trachten van daar naartoe te groeien.
Want buiten professionele hulp ,moet ze het helemaal zelf
doen. In elk geval dit zal tijd nemen. Maar ze kan het zeker proberen ,dit zal haar zeker niet schaden.
Zij moet dingen vinden die haar bezig houden op een
aangename manier en haar minder tijd geven om na te denken. Heb ik goed begrepen dat zij zelf psycholoog is?
Ik veronderstel dat haar job het alleen maar erger heeft gemaakt. Zij zou zich zo veel mogelijk moeten bezighouden met dingen waar je niet te veel moet bij nadenken.Ook praten met haar huisdokter die haar moet overtuigen dat er veel mensen niet sterven ook als ze ziek of gewond zijn.

Veel moed allebei!
,

Er bestaat een boekje dat heet " eerste hulp voor hypochonders" daarin wordt er op een komische manier gezorgd dat je jezelf eigenlijk een beetje belachelijk gaat vinden door zo te denken omdat je je bewust wordt van je denkwijze en gaat inzien dat het een verkeerd denkpatroon is. Het zal vast nog ergens verkrijgbaar zijn. Zo kan ik me nog 1 stukje herinneren uit dat boekje wat zoiets ging als " je hebt weer eens een druk op je borst en krijgt vast een hartaanval. Met als oplossing. Leg boven aan de trap je telefoon,loop naar beneden, ren nu in volle vaart de trap op. Haal je het naar boven is er niets met je aan de hand, red je het niet kun je 112 bellen, leg de telefoon anders vast halverwege de trap :-). Het komt er eigenlijk op neer dat je het denkpatroon moet doorbreken en dat lukt vaak het best als ze zelf in gaan zien hoe belachelijk die denkwijze is. Niet dat jij haar dus belachelijk maakt he, het inzicht moet bij haar zelf onstaan. Succes ermee!

Op verschillende plaatsen in ons land zijn angstpoliklinieken gevestigd die gespecialiseerd zijn in de behandeling van angststoornissen. Vooral de poliklinieken van Academische ziekenhuizen zijn op dit terrein erg goed. Even Googlen op "angstpoli" en de plaatsnaam en je weet waar je terecht kunt.

Ik heb dit zelf ook heel erg gehad.. Mijn psycholoog raadde me antidepressiva aan, was er in t begin beetje huiverig van maar achteraf gezien heeft t me heel erg geholpen.. Heb t paar maanden gebruikt en heb nu geen angsten meer.. Sterkte ermee!

Bij angst is confrontatie bijna altijd de beste methode. In het geval van doodsangst is dit uiteraard wel lasitg.

Als je haar echt een plezier wilt doen, koop haar dan 'Het Tibetaanse boek van leven en sterven.'
Ik weet niet of ze een beetje into het spirituele en Boeddhisme en dergelijke is, maar dit is een prachtig boek wat haar kijk op de dood om zou kunnen gooien, en daarmee ook de angst.

Wanneer iemand echter aanleg heeft voor angsten, dan heb je grote kans dat haar angst helemaal niets met de dood te maken heeft. Maar dat ze angst heeft, dat niet verklaren kan, en het ergens aan vast plakt.
Als dit boek haar de angst voor de dood weg zou kunnen nemen, dan vervangt ze het vast met iets anders.

Hoe dan ook, prachtig boek, ik raad je ten sterkste aan om het voor haar te kopen. Het verandert de manier waarop een mens in het leven staat, en de dood.