Hoe kom ik van mijn somberheid af?

maak en wereldreis verken de wereld ga naar zoveel mogelijk plekken.

30, dan begint het leven pas... Denk wat je graag wil doen/bereiken, maak een plan van aanpak en ga ervoor! Als een mens iets wil lukt het!!!

Probeer je te realiseren dat je pàs 30 bent en dat je nog een heel leven voor je hebt waarin je een heleboel waardevolle dingen kunt doen. Zaken, die je tot nu toe hebt laten liggen, kun je nu nog steeds oppakken en voor je het weet heb je je leven weer helemaal op de rails. Makkelijk is het niet, maar als je het echt wilt dan lukt het ook. Probeer er flink wat energie in te stoppen, ga studeren of zoek een andere baan, probeer nieuwe hobbies uit enz.

Ga eens wat doen in plaats van je somber te zitten voelen. Zorg dat je geen tijd hebt om te tobben. Het is jouw leven, je moet het toch echt zelf doen! Zoek er een leuke hobby bij, ga vrijwilligerswerk doen zodat je veel nieuwe mensen leert kennen.

Mijn moeder had me aan zien komen op m'n dertigste en m'n somberheidjes... Toen zij 30 was werkte ze 70 uur per week. Ik had een schop onder m'n hol gekregen.

Nog gefeliciteerd! Eigenlijk een rare gedachte dat je een week later je ineens zo gaat voelen, omdat je een dertiger bent geworden(ik bedoel het niet negatief, maar geef je iets om over na te denken). Het kan zo zijn dat je door dat getalletje meer over je leven bent gaan nadenken en dat je tot de conclusie bent gekomen dat je nog niet de dingen hebt bereikt die je zou graag willen. Hoe hoger het getal hoe meer je met de neus op de feiten wordt gedrukt.

Ik ken natuurlijk niet je hele situatie, maar ik denk dat je niet te negatief over je verleden moet/mag nadenken. Ik weet het klink makkelijker dan dat het is.. Verder is het zo dat mensen veel willen bereiken in hun leven, omdat dat de standaard is in deze maatschappij. Ik vergelijk mijn leven ook vaak met die van anderen en dan denk ik, oh die hebben het goed gedaan en ik heb er nog niets van gebakken. Daar ga ik alweer. Je drukt jezelf eigenlijk de grond in. Maar onthoud dat iedereen zijn eigen pad bewandelt op zijn of haar eigen manier en je hebt nog een hele leven voor de boeg. Mensen van jou leeftijd zeggen vaak dat het leven pas begint rond je dertigste, veertigste. Jou tijd komt nog wel!! Sta open voor dingen en geniet ervan. Neem eens een risico.. Hte leven si ook best zwaar.. Ik hoop dat je er wat aan hebt.. Suc6 rmee

zitten een paar goeie antwoorden tussen. mijn cent in het zakje: leeftijd is maar een getal. het is zo cliche als het maar zijn kan maar klopt als een bus.

ik weet nog dat ik mijn 2e studie begon, vrij laat. andere zijn eerder klaar. en ik later. ik zo mij somber moeten voelen maar het interesseert me eigenlijk niet zoveel wat de rest doet zolang het maar goed voor mij is.

het is van belang om in je leven niet teveel waarde te hechten aan maatschappelijke gewoontes. Niet iedereen studeert af op zijn 23ste en krijgt kids rond zijn 30ste om vervolgens op je 40ste in een leuk huis met een hond te gaan leven. (bovendien is dat nogal saai).

je probleem moet je serieus nemen, maar je moet het wel weten te relativeren. ik bedoel het is niet zo dat je een dodelijke ziekte hebt ofzo toch (deze vraag stelde ik mijzelf altijd toen ik een tentamen niet haalde waardoor ik eigenlijk nooit meer chagrijnig was bij een onvoldoende).

je bent dus somber omdat je vind dat je niet genoeg uit het leven hebt gehaald nu je je beseft dat je 30 bent geworden.

wat je er aan kan doen is je leeftijd niet zien als een bepaalde mijlpaal en positief tegen de dingen aan te kijken.
30 is wel een mooi rond getal, maar je hebt nog steeds alle tijd om te doen wat je wil doen en je dromen na te jagen.

dus mijn tip is...., GO FOR IT!!!

Misschien zou je een vriendin moeten zoeken
Als je die niet hebt....

fijn dat je ouders je steunen.

sinds je 30ste schrijf je.
daarvoor nooit, mm. externe omstandigheden zorgen dat je je kennelijk beter voelt.
ga dingen doen, wandelen, zwemmen, werken wellicht.
als dat allemaal niet helpt ga dan even bij je huisarts langs.

Misschien is het dan nu tijd om volwassen te worden.

Joh wat vervelend voor jou.
Depressie ( depressieve gevoelens) is heel erg.
Heb je echt het idee dat je depressief bent? of ongelukkig voelt omdat je net 30 bent geworden en voor je gevoel niets van je leven hebt gemaakt???...wat is dat laatste eigenlijke??...carriere,huisje boompje beestje,veel vrienden ??
Dan heb ik ook niet veel van me leven gemaakt ( op partner en huis na en de beestjes,mijn katten) mede dankzij autoongeluk, maar heb geleerd om te accepteren dat het nu eenmaal zo is,begin met vrijwilligerswerk,en geniet van de kleine dingen, en probeer zoveel onder de mensen te zijn.

Wat zou je graag willen?? heb je hobby's,dromen ??

Als je echt depressieve gevoelens hebt kan je sint janskruid nemen ( homeopatisch) maar niet slikken naast andere anti depressiva's
Harldopen/wandelen kan ook effectief zijn doordat er een bepaald 'geluksgevoel"stofje in je hersenen worden gemaakt.

Mocht je somberheid echt erger worden en zelfmoordgedachtes krijgen, zoek aub direct contact met je huisarts.

Sterkte,zonder jezelf niet af!!

Wie heeft jou aangepraat dat je veel van je leven moet maken? Ik vind het al heel mooi als ik dat traject op een redelijk bevredigende manier afleg. Natuurlijk horen daar momenten van geluk bij maar evengoed dieptepunten. Een verjaardag lijkt me niet meteen zo'n dieptepunt. Als je depressieve stemming langer dan een aantal maanden duurt en je dagelijkse functioneren onder druk zet is het de hoogste tijd om professionele hulp in te schakelen. Ga naar je huisarts om te overleggen of je geen depressie hebt waarvoor behandeling mogelijk is.

Een hart dat blij is, doet goed als geneesmiddel, maar een geest die terneergeslagen is, droogt de beenderen uit(spreuken 17:22)

Ga s avonds voor dat je gaat slapen een op je bed zitten en pak pen en papier en probeer eens 3 dingen op te schrijven waar je vandaag vreugde aan beleeft hebt of dankbaar voor bent!

soms zijn dat hele kleine dingen een mooie bloem, kleur,lekkere geur, een vogeltje dat je hebt horen fluiten een glimlach van iemand een leuke melodie enz.

in het begin zul je dit misschien niet makelijk vinden maar naarmate de week volgt (dus wel vaker doen) zul je merken dat je steeds meer dingen kunt bedenken en zul je er achter komen dat wij mensen vaak veel dingen als vanzelfsprekend zien omdat we het al vaak gezien gevoeld of gehoord hebben en we er niet meer dankbaar voor zijn omdat we het gewoon zijn gaan vinden

ook zul je merken dat je uitgeruster wakker word omdat als je dit doet voor het slapen gaan je waarschijnlijk met positieve dingen in slaap valt en je rustiger zult slapen een goede nachtrust is ook belangrijk om je goed te voelen

ik hoop dat het bij jou ook werkt succes

met vriendelijke groet Mealycook

Mijn hemel waar heb je het over. Je bent 30, je bent jong en gezond, ik ken heeel veel mensen die direct met je willen ruilen.
Je hebt een dak boven je hoofd, daarmee hoor je ook tot het deel van de wereld dat het beter heeft dan een ander deel.

Ik zou eens even TV gaan kijken, reportages over Libië, tel je zegeningen, wees blij dat je daar niet woont.
Kijk naar programma's opgenomen in ontwikkelingslanden, waar mensen kilometers moeten lopen voor water uit een put, terwijl het bij jou uit de kraam komt.

Of nog beter: neem een vliegtuig naar Afrika, ga daar naar een sloppenwijk, zie hoe de mensen daar iets van hun leven proberen te maken. Ze hebben veel minder dan jij, niet alleen in materieel opzicht, maar ook in kansen. En toch zijn het vrolijke mensen die qua vrijgevigheid ook nog eens beter scoren dan de gemiddelde nederlander.

In een krottenwijkje in de buurt van Walvisbaai in Namibië heb ik mijn lesje nederigheid geleerd.
Altijd als ik weer eens negatieve gedachten heb denk ik weer aan die mensen en dan ga ik weer blij en vrolijk door met mijn leven.
Dat zou jij ook moeten doen.

Door je te beseffen dat het leven nog helemaal niet begonnen is!
Ervan uitgaande dat jij minimaal 80 jaar wordt, dan heb jij nog zeker 50 jaar voor de boeg om het leven te maken zoals jij dat zou willen hebben.

De 1e 30 jaar zijn alleen maar bedoeld om je los te maken van wat je hebt aangeleerd, zodat jij jezelf kunt vinden. Mocht dit nog niet het geval zijn dan kun je daar de komende 10 jaar aan werken. Dan heb je nog steeds 40 jaar die jij als volledig jezelf kunt invullen.

Je kunt natuurlijk ook in therapie gaan, zoals ook velen gedaan hebben die voor jou gegaan zijn. Je bent absoluut niet de enige!

Het is vooral het gevoel dat je leven op je 30e anders zou horen te zijn als het nu is, wat je somber maakt.
Ik denk dat je vooral moet letten op wanneer je het woordje "zou" gebruikt. Dat geeft aan dat je ontevreden bent met hoe je leven nu verloopt, en dat je je verzet tegen de realiteit van het nu, en ook dat je je wat teveel aantrekt van sociale conditionering vanuit de maatschappij.

Oh nee! Ik wordt dit jaar ook 30!!
Maarre ik ken dat gevoel wel dat je je ineens dingen gaat beseffen...

Aan de andere kant... Het is wel een top leeftijd! Je kunt alles nog, alles mag nog, je bent redelijk wijs (als het goed is) Eigenlijk de bloei van je leven!
Maar ik zeg altijd; Het leven is een film en jij bent de regisseur! Je moet het allemaal zelf doen.
Een drempel hier en daar heeft iedereen last van, maar als je er niet zelf overheen stapt wordt je vanzelf somber...

Kom op! Doe alles wat jou gelukkig maakt!

Sja, ik persoonlijk geloof uiteraard wel dat je je de laatste dagen somberder kan voelen dan voorheen maar misschien is het feit dat je net 30 bent geworden toeval! Weet je zeker dat je je somber voelt omdat je je nu oud voelt omdat je 30 bent? Is er niet (nog niet zo lang geleden) iets anders gebeurd waardoor je je zo zou kunnen voelen misschien en waarbij je de steun van je ouders zo nodig had en je eigenlijk niet meer alleen thuis zou kunnen blijven? Misschien voel je je alleen en heb je behoefte aan een partner en je settelen? zou dat niet kunnen? Als dit laatste het probleem is is de tip voor de hand liggend natuurlijk, is dit het niet kan je misschien eens bij de huisarts informeren en vragen of je een verwijsbriefje kan krijgen voor een psycholoog, misschien is er een opgekropte achterliggende reden voor je neerslachtige stemming.

Beste ik herken het, maar het gaat ook weer over hoor! Probeer je psyche te verzorgen door leuke dingen te doen ,maar géén extremen, lekker eten, een wandeling als't mooi weer is , iets leuks voor jezelf kopen wat je al langer wilde, een vriend uitnodigen die je vertruowd en waar je je goed bij voelt.
Het is maar een fase moet je denken én stap zeker naar een huisarts waar je een goed gevoel bij hebt en neem een tijdje antidepressiva...zal helpen, ik spreek uit ervaring: Sterkte!

Wat jij hebt, had ik op mijn 33ste ook. Dat kwam omdat ik me verdiepte in het levensverhaal van Alexander de Grote, die op zijn 33ste stierf, nadat hij in 13 jaar een wereldrijk geschapen had. Toen ik dat vergeleek met mijn eigen miezerige leventje kreeg ik even een dip.
Maar we zijn niet allemaal Alexander de Grote. Wij leven kleine leventjes en dat is ook goed.
Zolang je maar een baan hebt, een dak boven je hoofd, een hobby (al is het tv kijken) voor in je vrije tijd en wat vrienden, dan is het al goed. Een partner hebben is leuk, maar niet noodzakelijk.

Ik zou je wel willen aanraden om gezond te eten, extra vitamines te slikken en te gaan sporten. Hardlopen in het bijzonder schijnt heel goed te zijn tegen depressie: http://www.runningtherapie.nl/
Verder is mindfulness het nieuwe wondermiddel voor allerlei kwalen, waaronder somberheid: http://www.psychologiemagazine.nl/web/Artikelpagina/Mindfulness.htm
Als dit alles niet werkt, zou je naar de huis arts kunnen gaan om therapie aan te vragen.
Succes!

Doe waar je zin in hebt, waar je geïnteresseerd in bent. Gewoon even doen wat je wil, neem wat tijd voor jezelf. Ben je daarna nog niet opgeknapt, ga naar een specialist.
Depressies en depressieve gevoelens kunnen hem allemaal in neurotransmitters zitten en dus een foutieve toevoer. Dit is dus een fysiek probleem. Je zou dan misschien een behandeling of medicatie nodig hebben. Maar misschien knap je wel gewoon op van de door veel mensen aanbevolen tijd voor jezelf en dan is mijn neurotransmitterverhaaltje niet van toepassing ;)

koop een dvd van jochem meijer

Jouw huidige somberheid zou je wel eens kunnen gaan aanzetten tot verandering.

Onderzoek jezelf . Besef dat je een uniek en liefderijk persoon bent die veel kan geven aan anderen.
Misschien ben je nu al een voorbeeld voor anderen , omdat jij je leven anders hebt ingericht.

Ervaar je ontevredenheid als " spirituele disharmonie". Een deel van wie je bent , wilt vooruit, maar jij zelf zit nog in je leven vast aan dagelijkse verplichtingen en lasten die je "vast" lijken te houden.
Maar het is niet waar . Als jij je innerlijke zelf gaat leren ontdekken , kan je van binnenuit veranderen , en je zal zien dat anderen de verandering zien en dat ze het waarderen en toejuichen.
Als je helemaal tevreden was zou je die drang naar verandering niet zo voelen.

Dan voel je vanzelf van binnen , wat je wel boeit en dan ga je langzaam die andere richting in je leven kiezen.

Wanneer de somberheid langer dan 2 weken aanhoudt ga dan naar de huisarts. Overleg met hem/haar wat je er aan kan doen. Bespreek zeker met hem/haar of het een seizoen gebonden depressie kan zijn.
Voel jij je wel eens vaker somber tijdens de winter?
Er zijn een aantal dingen die je zelf al aan kan pakken.
1 Zorg dat je regelmatig buiten bent zonder zonnenbril.
2 Wanneer je genoeg energie hebt ga dan wandelen of joggen.
3 Sta op een vaste tijd op en ga op een vaste tijd naar bed
4 Let er op dat je goede voedingsmiddelen tot je neemt. Goede voeding geeft in de meestal voldoende vitamine. Extra vitamine moet je alleen na overleg met je huisarts gebruiken.
5 Wanneer je in je eigen huis last van eenzaamheid hebt ga dan eens langs bij familie of kennissen.
6 Neem tijd voor de dingen die je leuk vindt.
7 Probeer iets nieuws in je leven te halen waaruit je plezier kunt putten. Al eens gedacht aan een huisdier? In het asiel zijn er genoeg.
8 Vergeet niet naar de huisarts te gaan wanneer je somberheid langer duurt dan twee weken.
Veel sterkte

Je bent ineens 30 jaar! dat is schrikken...maar het is nooit te laat om nog wat van je leven te maken! ga sporten,een studie starten, whatever ,er is echt nog niks verloren. En die depressie ! je ziet het weer niet zitten. dus je was weleens meer depri. ga met je arts praten,eventueel medicijnen kan hij je voorschrijven om je beter te voelen . Sterkte ermee.
en er is nog zoveel moois op de wereld voor jou.
harriet

Mid-life crisis? Koop een motor, doe alles wat je als kind had willen doen ;)

Ik denk dat Zen jou rust zou kunnen geven en de wereld om je heen weer goed te laten zien! Succes.

Omdat je 30 bent geworden heeft jou dat een klap bezorgd. Het klinkt een beetje huilie huilie en ik krijg de neiging om je eens flink onder de kont te schoppen. Ik besef echter dat dit niet aankomt bij je omdat je teveel met je eigen ellende in je hoofd zit en er niets anders bij kan.

Ga lekker zo veel mogelijk bewegen, je somberheid wordt daarmee een stuk minder en je voelt je daardoor (niet direct) een stuk beter. En als je uiteindelijk echt iets gaat maken van je leven, groeit je eigenwaarde ook nog eens.

Mijn antwoord zal ietwat buiten de algemene strekking vallen, maar ik wil 't je niet onthouden. Het betreft hem 2 domeinen waar 'somberheid' zich kunnen manifesteren.

'n Eerste soort werd opgemerkt door een koning uit de oudheid. (Nehemia 2:1-2) . . . Maar het geval wilde, dat ik nooit droefgeestig was geweest in zijn tegenwoordigheid. 2 Daarom zei de koning tot mij: „Waarom staat uw gezicht somber, terwijl gij zelf niet ziek zijt? Dit is niets anders dan een droefgeestigheid van het hart.” Hierop werd ik zeer bevreesd.

Deze gemoedstoestand sproot voort uit 'n soort bezorgdheid. En vereiste geen medische hulp. Toen hij in staat werd gesteld het werk te doen waar zijn verlangen naar uitging, werd zijn hart gevuld met vreugde, en verdween de droefgeestigheid vanzelf.

'n 2de soort is op eenieders levensweg aanwezig. Iedereen wordt er vroeg pf laat mee geconfronteerd. Maar niet iedereen heeft het antwoord zo maar voor het rapen. Sommigen ontvluchten het door een nieuwe relatie aan te gaan, in de mening aldus zichzelf ervan te kunnen overtuigen dat zij er immuun voor zijn. Of alcohol of sport, hobby's, vakantie-zucht worden aangegrepen om 't leven toch nog wat inhoud te geven...
Deze gemoedstoestand heeft te maken met het gevoel 'ijdel', nutteloos te zijn, doelloos te leven, of 'n hoger, waardevol bestaan te missen, te kort te schieten.

De remedie?
(Psalm 90:10-12) 10 De dagen van onze jaren zijn op zichzelf genomen zeventig jaren, En indien wegens bijzondere kracht, tachtig jaren; Toch is dat waarop ze aandringen moeite en schadelijke dingen; Want het zal stellig snel voorbijgaan, en wij vliegen heen. 11 Wie kent de sterkte van uw toorn En uw verbolgenheid overeenkomstig de vrees voor u? 12 Toon [ons] hoe onze dagen eigenlijk zó te tellen Dat wij een hart van wijsheid bekomen.

Wijsheid! Chokma' in het Hebreeuws. 'n Zin voor je bestaan! Geen ijdele competitie maar werkelijk 'Inzicht' in het waarom van het menselijke bestaan, de redenen waarom zowat de gehele mensheid hiermee wordt geconfronteerd ('22 Want wij weten dat de gehele schepping tot nu toe voortdurend te zamen zucht en te zamen pijn lijdt.) Enkelingen vroeger beseften wat aan de oorzaak lag, en een antwoord op die vraag gaf aan hun bestaan DE betekenis die anderszins buiten hun blikveld zou zijn gebleven.

Indien dat antwoord je interesseert, mag je 't mij vragen, en zal ik je de oorzaken en de remedie uitleggen, maar plaatsgebrek en ook wat tijdgebrek laten dat nu niet toe.
 

als je een leuke hobby hebt houd je daar mee bezig en anders een leuke hobby vinden :)
of muziek luisteren (vrolijke muziek dan)

Bidt tot je Schepper en vraag hem om hulp. Sport minimaal 10 minuten per dag. Slik minimaal 2 maanden Sint Janskruid. Zoek een doel in je leven. Ga op tijd naar bed. Geef armen geld. Doe vrijwilligerswerk. Ga naar Afrika voor ontwikkelingshulp. Wordt socialer.

probeer een nieuwe veel eisende hobby dan ben je er erg mee bezig en erg blij als je iets af hebt ik had precies hetzelfde en ging dus robots bouwen ben er uren dagen soms wel jaren mee bezig en ben dus zeer trots op mijn werk

Je hebt op elke moment in je leven de mogelijkheid om nieuwe keuzes te maken.

Denk na over wat je wilt in je leven, wat je nou dat dat vervelende bezorgt, wat had je al willen bereiken, en bedenk dat je nu keuzes kan maken waardoor je leven een nieuwe richting op gaat. En misschien wel het belangrijkste: Wees niet bang om fouten te maken. Als je een keer iets niet hebt gedaan zoals je het had willen doen komt er vanzelf een nieuwe kans om het beter aan te pakken.

30 is nog heel jong! Wees blij dat je je ouder(s) nog heb, en geniet van je familie!