Hoe komt het dat wanneer je piekert je hier helemaal in verzeilt raakt en niet meer realistisch kunt nadenken?

Piekeren doe je wanneer je een probleem hebt en je wilt weten hoe het komt of hoe je het oplost en je weet niet waarom of hoe, kortom....je komt er niet zelf uit. Het probleem kan zelfs zo groot zijn dat je door hieraan te denken alle andere dingen om je heen vergeet want dit probleem is het belangrijkste voor je en komt op de eerste plaats. Het punt dat je dan de realiteit verliest is dat bij het erover nadenken en een oplossing vinden gaat fantaseren dat je een manier hebt om ervanaf te komen en je in gedachten al voor je ziet hoe je leven er uiteindelijk uitziet zonder dit probleem, kortom...je leeft niet meer in de realiteit. Hoewel veel mensen er toch in blijven geloven dat ze er zelf weer uit komen gebeurd dit toch zelden.