Wat is dissociatie?
1.7K
1.7K keer bekeken
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.
Het beste antwoord
De uitleg van dissociatie heb je net gehad.
Dissociatie:
het uiteenvallen; ontbinding;
Wat betreft de stoornissen:
Een dissociatieve stoornis is een psychische aandoening waarbij dissociatie het belangrijkste kenmerk is. Dissociatie is een verschijnsel dat vrijwel iedereen wel kent (bijvoorbeeld dagdromen of verstrooidheid), maar als de verschijnselen zo erg worden dat een mens niet meer normaal kan functioneren, is er sprake van een stoornis. Dissociatie kan ook deel uitmaken van andere psychische ziektebeelden (bijvoorbeeld PTSS of borderline).
Dissociatie wordt veroorzaakt door angst. Normaal gesproken volgt op angst een vecht- of een vluchtreactie. Indien men niet kan vechten of vluchten, en men gedwongen is in een angstige situatie te blijven, kunnen de hersenen besluiten zich te onttrekken aan de wereld. Hebben de hersenen de dissociatie eenmaal ontdekt, dan kunnen ze dit ongevraagd gaan herhalen. Zo kan men gaan dissociëren op momenten dat men akelige herinneringen zich bijna herinnert. De hersenen schakelen zich als het ware uit. De persoon staart wat voor zich uit, is 'van de wereld'. Mensen hebben 'gaten in hun dag' ze kijken ze op de klok, voor hun gevoel vijf minuten later is het opeens drie uur later. Ze hebben geen herinneringen aan de afgelopen drie uur, en waren helemaal 'weg'.
Het kan leiden tot grote concentratiestoornissen. De persoon presteert soms onder zijn niveau tijdens studie en werk.
Omdat antipsychotica ook angstremmend werken, wordt dissociatie soms met dezelfde antipsychotische medicijnen behandeld, maar dan in veel lagere doseringen. Ook zou therapie helpen om de oorzaak van de angst te analyseren.
De term dissociatie werd voor het eerst gebruikt door de Franse psychiater Pierre Janet (1859-1947) in zijn boek L'Automatisme psychologique. Hij beschreef dissociatie als een in eerste instantie effectief verdedigingsmechanisme tegen een psychisch trauma. Aanhoudende dissociatieverschijnselen beschouwde hij als psychopathologisch.
Dissociatieve amnesie
Dissociatieve fugue
Dissociatieve identiteitsstoornis
Depersonalisatiestoornis
Dissociatieve stoornis
(Lees meer...)
Dissociatie:
het uiteenvallen; ontbinding;
Wat betreft de stoornissen:
Een dissociatieve stoornis is een psychische aandoening waarbij dissociatie het belangrijkste kenmerk is. Dissociatie is een verschijnsel dat vrijwel iedereen wel kent (bijvoorbeeld dagdromen of verstrooidheid), maar als de verschijnselen zo erg worden dat een mens niet meer normaal kan functioneren, is er sprake van een stoornis. Dissociatie kan ook deel uitmaken van andere psychische ziektebeelden (bijvoorbeeld PTSS of borderline).
Dissociatie wordt veroorzaakt door angst. Normaal gesproken volgt op angst een vecht- of een vluchtreactie. Indien men niet kan vechten of vluchten, en men gedwongen is in een angstige situatie te blijven, kunnen de hersenen besluiten zich te onttrekken aan de wereld. Hebben de hersenen de dissociatie eenmaal ontdekt, dan kunnen ze dit ongevraagd gaan herhalen. Zo kan men gaan dissociëren op momenten dat men akelige herinneringen zich bijna herinnert. De hersenen schakelen zich als het ware uit. De persoon staart wat voor zich uit, is 'van de wereld'. Mensen hebben 'gaten in hun dag' ze kijken ze op de klok, voor hun gevoel vijf minuten later is het opeens drie uur later. Ze hebben geen herinneringen aan de afgelopen drie uur, en waren helemaal 'weg'.
Het kan leiden tot grote concentratiestoornissen. De persoon presteert soms onder zijn niveau tijdens studie en werk.
Omdat antipsychotica ook angstremmend werken, wordt dissociatie soms met dezelfde antipsychotische medicijnen behandeld, maar dan in veel lagere doseringen. Ook zou therapie helpen om de oorzaak van de angst te analyseren.
De term dissociatie werd voor het eerst gebruikt door de Franse psychiater Pierre Janet (1859-1947) in zijn boek L'Automatisme psychologique. Hij beschreef dissociatie als een in eerste instantie effectief verdedigingsmechanisme tegen een psychisch trauma. Aanhoudende dissociatieverschijnselen beschouwde hij als psychopathologisch.
Dissociatieve amnesie
Dissociatieve fugue
Dissociatieve identiteitsstoornis
Depersonalisatiestoornis
Dissociatieve stoornis
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Andere antwoorden (3)
Dissociatie is een term uit de psychologie en psychiatrie. Het is een geestesgesteldheid waarin bepaalde gedachten, emoties, waarnemingen of herinneringen buiten het bewustzijn worden geplaatst, tijdelijk niet 'oproepbaar' zijn of minder samenhang vertonen. Letterlijk betekent dissociatie 'ontkoppeling' of 'uiteenvallen'. Het is een zeer alledaags verschijnsel: iedereen verliest bijvoorbeeld wel eens de aandacht voor zijn omgeving als hij zeer geconcentreerd met iets bezig is en iedereen heeft wel eens een dagdroom. In deze zin is het gewoon een mechanisme om tot rust te komen, een afweermechanisme. Een veel voorkomende maar gevaarlijke [bron?] vorm is het fenomeen waarbij iemand op de automatische piloot een auto bestuurt, maar opeens bijna thuis is, en een groot deel van de weg onbewust heeft afgelegd. Je schrikt als het ware wakker, terwijl je al wakker was. Je hebt zelfs auto gereden.
Dissociatie komt dus ook voor als gevolg van vermoeidheid. Di
(Lees meer...)
Dissociatie komt dus ook voor als gevolg van vermoeidheid. Di
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Ik heb wel eens gelezen dat men dan juist veiliger rijdt. Ik heb dat zelf ook regelmatig, dan realiseer ik me opeens dat ik al kilometers verder ben dan de laatste keer dat ik me er bewust van was dat ik reed.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
heldere uitleg +
Een stoornis waarbij er voor de duur van een bepaalde periode een onvermogen is om bepaalde persoonlijke gegevens te herinneren. Meestal zijn deze herinneringen van traumatische of stressveroorzakende aard. De dissociatie kan soms zo ernstig zijn dat er sprake is van een meervoudige persoonlijkheid.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Eigenlijk is het het tegenovergestelde van associatie, waarmee je dus wel dingen met elkaar linkt, verbind of verbanden ziet. Bij dissociatie is er een soort onderbreking in de verbindingen waardoor iets onsamenhangend kan zijn bijvoorbeeld en je dus bijvoorbeeld het verband ergens niet meer in ziet.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden