Ik ben hoog gevoelig en apathisch ik laat de tijd door mijn vingers glippen terwijl ik zoveel meer kan hoe komt dit en wat kan ik er aandoen

misschien sluit je je af voor alles om je heen vanwege je hoog gevoeligheid en apathie trek jij je terug je in je eigen wereldje of 'ding' omdat dit makkerlijker te handelen is voor je.

niet bij iedereen is de dag verdeeld in tijdvakken en zijn er legio mensen die bezig zijn de dag van gisteren in te halen omdat ze hun eigen ding doen.

wat je eraan kan doen is de dingen die je wil doen opdelen in kleinere taken (is het overzichtelijker) en dit vast te leggen in een schema (voor het geval je weer even insneeuwd en het lastig is de draad weer op te pakken) geef jezelf hier een bepaalde tijd voor om te voorkomen dat je weer af gaat dwalen.
tussendoor wel tijd nemen om te 'freewheelen' (bedoel hiermee: je eigen ding te doen en even niet met een death line te werken)

succes!

Er zijn heel veel boeken te verkrijgen over HSP, zoals het in de volksmond genoemd wordt. Er zijn er over relatie's, werk, intimiteit. Even googlen maar... High Sensitive Persons

Succes

Wat wil je ermee aanvangen? En kun je tevreden zijn met jezelf als persoontje?

Blijkbaar heb je voor jezelf een bepaald muurtje opgebouwd waardoor je dingen niet op die diepte ervaart zoals je ze zou kunnen ervaren. En daar zul je een reden voor gehad hebben, wat je kunt doen is kijken of die reden van toen nog relevant is?

En mss is het handig om te kijken wat je er aan kunt doen dat je met je hsp niet alles van iedereen oppikt?

het "geen gevoel" springt er voor mij uit. Voel jij nog wel iets?
Ik ben ook hooggevoelig, heb op jonge leeftijd al geleerd dat mijn emoties bedreigend waren voor anderen, dat ik teveel voelde, me aanstelde, etc. etc. etc.
Mijn antwoord hierop was een patroon waaraan ik me langzaam maar zeker aan het ontworstelen ben: stoer zijn, niet zeuren, gekwetste gevoelens niet meer toelaten, een muurtje opbouwen tegen de boze (niet begrijpende) buitenwereld. Het leek een oplossing, maar ik zat uiteindelijk bekaf tegen een burnout. Het deksel op het potje drukken kostte veel energie. Gelukkig mag ik nu weer voelen, ook al is dat niet altijd gemakkelijk.
Hoe hoog is jouw muur???
Durf weer te voelen, stel je zelf open. Zoek hulp, om weer stap voor stap bij jezelf te komen.
Sterkte!

Kan het zijn dat je dingen hebt meegemaakt, die ervoor hebben gezorgd dat je je (enigszins) uit het leven hebt teruggetrokken? Of misschien ben je überhaupt wel een tikkeltje stoïcijns qua karakter? (of gewoon wat introvert)
Daardoor ontstaat de kans is, dat je je wat minder "betrokken" voelt (met de nadruk op káns)