Waar is herman brood nou echt aan gestorven ?

Teveel verschillende poedertjes gesnoven.

Hij was kort voor zijn zelfdoding gestopt met drugs. Daar werd hij niet gelukkiger van.

Broods einde kondigde zich al aan. De verhalen over zijn afkicken leken aanvankelijk een zoveelste publiciteitsstunt. Maar toen alle optredens met de Wild Romance en de bigband werden afgezegd, een theatertournee werd gecanceld en de enorme schilderijenproductie stokte, leek er toch iets ernstigers aan de hand. Zonder drugs bleek Herman Brood, 54 jaar oud, nergens meer toe in staat.
Brood gebruikte sinds zijn zeventiende speed, een middel dat energie geeft, maar tevens voor de afbraak van het lichaam zorgdraagt. Voor de juiste balans dronk hij daarnaast dagelijks zo'n twee liter sterke drank of mierzoete likeur. Doorgaans sliep hij telkens één op de twee nachten. Hét recept om binnen korte tijd het leven te laten. Brood hield het een kleine veertig jaar vol.
Het jaar ervoor raakte Brood zijn kameraad kwijt, zoals hij de dope noemde. Hij kon het pepmiddel injecteren wat hij wilde; het effect was weg. Dus stopte hij ermee. Dat ontaardde in deerniswekkende en mensonterende taferelen, waarbij de zanger-schilder incontinent raakte, epileptische aanvallen kreeg, veel gewicht verloor en tenslotte met een maagbloeding in het ziekenhuis belandde. In een Londense kliniek werd hij een aantal malen ontgiftigd. Het moet hem toen duidelijk geworden zijn dat hij aan het eind van zijn leven was gekomen. Want ondanks het advies geen alcohol meer te drinken werkte hij nog flinke hoeveelheden naar binnen. In plaats van het opwekkende speed nam hij het verdovende methadon, in combinatie met slaappillen en alle andere medicamenten waarop hij de hand wist te leggen. Enkele tv-interviews lieten een wrak zien dat zich schuifelend voortbewoog en vrijwel onverstaanbaar sprak. ,,Ik ben naar de kloten'', vatte hij het zelf samen.

Ik denk dat er kortsluiting in zijn hersens is ontstaan, ik bedoel dat dus figuurlijk. Je kunt er van alles stoffelijks aan toe dichten, maar uiteindelijk is er wel iets mis met je, als je de wens om te leven hebt verloren. En bij mis doel ik niet op de persoon, maar een mens heeft in zijn genen een overlevingsmechanisme zitten. Als dat niet meer functioneert dan is er dus iets mis