Kunnen stress, zorgen en verwarring op jonge leeftijd schade veroorzaken op latere?

Het kan zijn dat je bepaald gedrag aanleert als kind om om te gaan met die factoren die je noemt. En dat die 'coping strategies' je later in de weg gaan staan.
Het is dus beslist niet zo dat tegenslag je per definitie sterker maakt, omdat je misschien uit nood 'verkeerde' methoden ontwikkelt om ermee om te gaan. En die methoden belemmeren je later in je leven, zodat je ze weer zult moeten afleren (nadat je je bewust bent geworden van die belemmeringen).

Het is uit je vraag niet zo duidelijk om wat voor verwarring etc. het gaat.
Aan een kant is een kind best flexibel en kan soms sterker worden door beproevingen, maar als b.v. het vertrouwen in de ouders wordt beschaamd kan en zal dat waarschijnlijk tot negatieve gevolgen in het latere leven leiden.

Het totaal van alle ervaringen van een mens is zijn/haar referentiekader. Het kader waaraan toekomstige ervaring worden bekeken en gewaardeerd.
Uiteraard hebben jeugdervaringen invloed.
Zijn het ervaringen die destabiliserend werken, waardoor iemand geen orientatiepunt in het leven kan vinden, dan moet er hopenlijk veel goeds tegenoverstaan om e.e.a. te compenseren. Of een therapie kan helpen. Veel lezen over
gelijksoortige ervaringen kan ook ondersteunend zijn.

Wat je meemaakt, gaat in je (levens-)rugzak. De goeie en de minder goeie ervaringen.
Van sommige ervaringen groei je, andere dingen die je mee maakt kunnen je (te) snel bij de volwassenheid brengen.

Later, als je groot bent, heb je herinneringen. Je kunt opnieuw in situaties komen die lijken op toen en dat wordt een flashback.
Andere situaties hebben je toen geleerd hoe wel, of hoe juist niet meer, te handelen. Dat was een leerpunt.

Akelige dingen die je zijn overkomen en waar je niet meer aan wilt denken, kun je heel diep wegstoppen. Maar vaak piepen ze uit dat verstophoekje en zul je het opnieuw door moeten maken in je beleving (therapie) om het te kunnen afronden.

Dus als antwoord op je vraag: ja, dat kan. Maar het hoeft niet persé.

Dat kan heel goed, je bent je er niet altijd van bewust...

Bijvoorbeeld, iemand is op jonge leeftijd misbruikt, natuurlijk gaat dat parten spelen op latere leeftijd.

Ook stress en verwarring kan veel te weeg brengen bij de mens, dat je harder wordt en het je sterker maakt, komt door die vervelende ervaring, dat maakt je misschien volwassener, dan bijvoorbeeld klasgenootjes die heel tevreden naar school gaan, zonder zorgen...

Een kind hoort te spelen, kind te zijn, helaas door omstandigheden zijn kinderen vaak de dupe van handelingen van volwassenen.

Zonder sociale begeleiding en medische zorg kan zo' kind een blijvend (ziele)letstel op lopen, voor zichzelf en andere.

De verschijnselen die je in de vraag benoemd van stress, zorgen en verwarring zijn bijverschijnselen van een oorzaak. Als die oorzaak of aanleiding niet goed wordt verwerkt en het is heftig geweest, dan kan daar gedrag op worden aangeleerd als bescherming voor nog meer prikkels van hetzelfde soort. Juist dat aangeleerde beschermende gedrag kan later terug komen als er vergelijkbare situaties (trigger) optreden maar veroorzaakt door een ander en onder hele andere omstandigheden. Dat kan een hoop narigheid geven en onbegrip opleveren zowel voor de persoon als de mensen in zijn omgeving.

Dat ligt aan de persoon. De ene mens heeft meer geestelijke weerstand dan de andere. Het werkelijk kunnen accepteren van de ellendige omstandigheden waarin je bent opgegroeid speelt daar een belangrijke rol bij. Er zijn voorbeelden te over van mensen die het niet redden en die zichzelf blijven ervaren als slachtoffer van hun verleden.
Daarentegen zijn er ook voorbeelden bekend van mensen die in barre omstandigheden opgroeiden, maar die altijd bij zichzelf hebben geweten: dit houdt een keer op, ik kom hier uit, en dan gaat het leven 'echt' beginnen. Dan ga ik het zelf leuk maken. Die houden er over 't algemeen weinig trauma aan over.

Daar valt geen antwoord op te geven. Een gebeurtenis kan je maken of breken en alle variaties hiertussen.
De sterkste mensen hebben soms maar een klein hartje, en de zwaksten zijn soms erg sterk.
In stille wateren heb je diepe gronden.
enz. enz.

het kan (zoals bij mijn moeder) dat als de mensen in jouw omgeving altijd stressig zijn je schade aan kan overhouden en dat je door dat je hebt geleerd om stressig te zijn later ook sstressig bent en dat heeft weer gevolg op je medemens.