Kan je ook een maagbandje krijgen als je een emotionele eter bent?

Lijkt me niet. Ik denk dat het in dat geval verstandiger is om je eetgedrag aan te pakken, het waarom en wanneer je aan het eten slaat, en daaraan te gaan werken, in plaats van zo'n rigoureuze maatregel te nemen.

Lijkt me stug ;) een maagband verminderd je eetlust, en als je een emotionele eter bent eet je niet om de lust, maar om je verdriet te vergeten.
je kan wel proberen uit te vinden wat de oorzaak is, waarom eet je je verdriet weg? Als je een andere manier vindt om je verdriet een plekje te geven ben je een stuk verder.

Je krijgt niet zomaar een maagband. Dan zul je eerst minimaal een half jaar een traject met een psycholoog en een diëtist moeten doorlopen, en als je dan nog niet afvalt, kun je _eventueel_ in aanmerking komen.
Maar als je zelf al weet dat je een emotionele eter bent, dan is een cognitieve therapie veel zinvoller.
Waarom in je lijf snijden als het probleem in je kop zit?
En geloof me, zo'n therapie kan je echt helpen, ik heb mijn eetbuien onder controle gekregen op die manier.
Informeer bij je huisarts of kijk eens op deze sites:
http://www.eetprobleemdebaas.nl/
http://www.interapy.nl/behandelingen/eetproblemen/index.html

Succes!

Eerlijk gezegd denk ik dat de meeste mensen die het zover laten komen dat ze een maagband moeten emotionele eters zijn of psychische klachten hebben. Anders doen ze dat zichzelf niet aan. Maar een maagband krijg je alleen als je morbide overgewicht hebt en dat is niet per se het geval als je een emotionele eter bent.

Nee, die kans is minimaal. Mijn directe collega heeft sinds april 2010 een maagbandje en ik heb het hele traject van het begin af meegemaakt. Het is enorm zwaar met veel onderzoeken, vragenlijsten en psychologische tests. En omdat ook aan maagbandjes risico's kleven kom je al niet zomaar in aanmerking voor het traject.
Het lijkt me inderdaad verstandiger dat je begeleiding en/of hulp zoekt om erachter te komen waaróm je eetbuien hebt.
Succes en sterkte.

Het is geen goede optie om iets te doen aan een bijverschijnsel van wat jij een emotionele eter noemt. Kun je kijken naar de aanleiding van de emotie en laat je daarin begeleiding. Dan hoef je ook niet zo,n paardemiddel in te zetten. Ik vraag me ook af of een arts jouw reden accepteert als reden voor de operatie. Heel veel wijsheid gewenst en de juiste oplossing voor jou.

Ik denk dat je beter psychische hulp daarvoor kunt zoeken, i.p.v. een operatie.
Zoek in je buurt zoiets als een life coach of therapeut.