Waarom vertonen sommige mensen zelfdestructief gedrag en waarom blijft dit soms zo lang aanhouden ook al weten ze wat ze eraan kunnen doen?

Zelfdestructie, automutilatie, geweld in een relatie etc. komt veelal voort uit dieperliggende emotionele of psychische gronden en laat zich door het verstand moeilijk verklaren of beredeneren De persoon zal vaak zelf wel weten dat het niet de juiste weg is, maar is vaak zonder hulp of begeleiding niet in staat dit patroon zelf te veranderen, te doorbreken of ten goede te keren. In sommige gevallen kan dit een noodkreet zijn, gericht op de omgeving en een vraag naar hulp, begrip of ondersteuning.

Mijn verklaring is dat mensen die zelfdestructief zijn, omdat ze psychische klachten hebben, zelfdestructie ervaren als een uitlaatklep waardoor ze zich prettiger voelen. Doordat deze groep zich er beter door voelt wordt het niet zozeer ervaren al een probleem, wat er voor zorgt dat dit gedrag lang wordt aangehouden.

het kan heel moeilijk zijn om jezelf te veranderen als mensen dit al willen er zijn mensen die zelfdestruktief zijn en dat wel prima vinden die hebben geen behoefte aan veranderen en leven zoals zij menen dat goed voor hun is

Hierop is geen pasklaar antwoord en alleen diegene die het gedrag vertoont kan mogelijk bij zichzelf kijken welke behoefte erachter zit of welke behoefte door de zelfdestructie wordt bevredigd voor zover je over werkelijk bevredigen kunt spreken. Met welke oorzaak is het ooit begonnen en is het destructief gedrag daaruit verklaarbaar?

Zelfdestructief gedrag wordt uitgevoerd omdat op een gegeven moment de psychische klachten zo vervelend zijn, dat mensen dissocieren (de pijn voelen ze dan ook niet) en met een pijnprikkel weer terug op aarde komen en is vaak een onderdeel van een persoonlijkheidsstoornis (Borderline) of van een chronische, posttraumatische stress-stoornis.