Wanneer ben je geestelijk helemaal gezond?

De officiële definitie van geestelijk gezondheidis in 1946, omschreven door de Wereld Gezondheidsorganisatie. Zij omschrijft het begrip gezondheid als ‘een volledige staat van lichamelijk, geestelijk en sociaal welzijn’, wat meer is dan enkel ‘de afwezigheid van ziekte of invaliditeit’.

Een persoon in goede geestelijke gezondheid is een persoon die bekwaam is om zich aan te passen aan de verschillende levenstoestanden, met zijn frustraties en zijn vreugden, met de moeilijke momenten waar hij doorheen moet of de problemen die hij moet oplossen. Een persoon in goede geestelijke gezondheid is dus iemand die voldoende zelfvertrouwen heeft om zich aan te passen aan een situatie waar hij niets kan aan veranderen of om aan de situatie te werken om ze te veranderen wanneer het wel mogelijk is. Deze persoon leeft zijn dagelijks leven vrij van angst of van oude wonden die zijn ‘hier en nu’-zijn zouden kunnen bederven en zijn ‘kijk op het leven’ verstoren. Meer zelfs, iemand in goede geestelijke gezondheid is in staat om echt plezier te beleven in zijn relaties met de anderen. Kortom, een goede geestelijke gezondheid bezitten is erin slagen om een evenwicht tot stand te brengen tussen alle aspecten van zijn leven : lichamelijk, psychologisch, spiritueel, sociaal en economisch. Dit is geen statisch gegeven, maar meer iets dat voortdurend in beweging is, net zoals de lichamelijke gezondheid. Dus, mensen zijn geestelijk gezond wanneer ze kunnen omgaan met problemen en ziekten die deel uitmaken van een 'normaal' leven en een persoonlijk en maatschappelijk betrokkenheid tonen.

Klinisch gesproken: als je niets hebt dat op de lijst van "Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders" staat. Laatste versie = SDM-IV

Toegevoegd na 44 seconden:
Maar dat betkent niet dat je dan ook gelukkig bent. Of aardig. Of leuk,

Toegevoegd na 3 minuten:
DSM IV natuurlijk

Het woordenboek van de Psychologie (A.S. Reber, 2004) zegt hierover:

"De afwezigheid van psychische storingen.
Deze omschrijving is om 2 redenen negatief geformuleerd.

Ten 1e is er altijd meer aandacht besteed aan afwijkingen en stoornissen dan aan het gezond en aangepast functioneren, zodat men van het laatste minder weet.

Ten 2e loopt elke poging om in positieve bewoordingen aan te geven wat geestelijke gezondheid is, het risico te beperkt te zijn. Zo sluit een definitie die de nadruk legt op aangepast gedrag mensen uit die zich onaangepast gedragen, ook al is de situatie waarin zij zich bevinden zodanig dat hun onaangepastheid te verdedigen is.
Pogingen om de omschrijving 'waterdicht' te krijgen lopen onherroepelijk vast op de constatering dat het verschil tussen gezondheid en stoornis afhangt van sociale en culturele normen".

Ik persoonlijk zou zeggen: wanneer we ons niet beperkt voelen door ons verstand en levensvreugde ervaren.