Hoe kan ik mijn angstige ziel, die in de vorm van mijn persoonlijkheid het leven wil controleren/beheersen, geruststellen?

Je wilt wel heeeeeeeel veel en kennelijk moet dat allemaal ook nog in korte tijd gerealiseerd worden :-)
Je zou kunnen gaan mediteren, mindfulness gaan doen, yoga of een combi.
Persoonlijk denk ik, dat innerlijke rust, acceptatie en aanvaarding, dat niet alles gaat zoals jij dat persé wilt, belangrijke zaken zijn voor je..... en voor mij....misschien wel voor iedereen?????

Dit ligt best ingewikkeld. Er is een basis die je hebt die aangeboren is. Die basis wil zeggen wat voor temperament je hebt. Dan heb je nog een stuk persoonlijkheid dat je hebt gekregen, tijdens je kindertijd. Hiermee wil ik zeggen dat je er niet voor kunt kiezen om je persoonlijkheid los te laten.

Ik denk dat het goed voor jou zou zijn om te praten over hetgeen wat je dwars zit met bijvoorbeeld een psycholoog. Daar zijn zij namelijk voor opgeleid. (Je hoeft dus niet gek te zijn om naar een psychologe te gaan, wat sommige mensen dus wel denken).

Ik denk niet dat wij je het antwoord kunnen geven, wat je graag wilt horen, maar ik denk wel dat je antwoord zou kunnen krijgen op je vraag als je met een psycholoog zou praten. Wij zouden dan namelijk veel meer informatie nodig moeten hebben, wat je hier echt niet allemaal kwijt wilt.

Door kleine stapjes te nemen. Ga er niet vanuit dat je je leven zo ff kan controleren!
Mijn ervaring is dat naarmate je ouder wordt (en wijzer, ja) je, als je het goed aanpakt, steeds meer grip op je leven krijgt.
Probeer heel bewust te leven, zorg voor zelfreflectie en wees altijd een beetje kritisch..en verzamel belangrijke en goede vrienden om je heen waar je altijd voor raad en daad terecht kan.... Het is heel belangrijk dat je je zelf en je gevoelens goed leert kennen.

Een hele klus dus...........

Toegevoegd na 1 minuut:
Maar: onthoud dat de weg daar naar toe belangrijker is dan het einddoel zelf........

Wanneer je geregeerd wordt door angst kun je je jezelf niet ontplooien. Er zijn natuurlijk heel veel manieren om met die (niet reële angsten) om te leren gaan. Je 'persoonlijkheid loslaten' lijkt me geen optie: accepteer jezelf eerst om wie je bent, met angsten en al. Pas daarna kun je gaan werken aan je angsten. Leer ze herkennen: wat zijn de signalen die je lichaam afgeeft, waarom reageer je zo op bepaalde omstandigheden en is dit een reële angst? En daarna kun je gaan werken aan de oplossingen: wat zijn helpende gedachten, hoe ga je om met lastige situaties. Leer je lichaam en geest te ontspannen in voor jou stressvolle situaties.

Het is wel aan te raden om daar hulp bij te zoeken, ik denk dan aan een psycholoog of therapeut. Daarbij zou je misschien iets kunnen hebben aan een cursus mindfulness.

Als je iets wil loslaten, dan kan je jezelf afvragen waarom je datgene wil vasthouden. Hoe is dat gekomen, wanneer is dat gekomen en waarom ben je dat blijven doen?
Kortom, ga terug naar je VERLEDEN en probeer daar de acceptatie te vinden. Zodat je het in het NU kan loslaten en je in de TOEKOMST in alle vrijheid je eigen leven kunt gaan leiden.

Het is niet je ziel die angst heeft. Het is een kleine kind in jezelf die angstig is. Dat ben je zelf toen je nog klein was. En je sinds die tijd niet meer het kunnen doorgroeien naar volwassenheid. Er is nog altijd een klein stukje kind in jezelf die niet verder kan. De enige persoon die dat kindje kan helpen, dat ben jij zelf.

De crisis is dat kleine kind die heel hard tegen je aan schreeuwt. Die schreeuwt om aandacht en hulp. Die schreeuwt om de liefde die hij altijd gemist heeft.

Je kunt beseffen dat die angstige ziel zo bang is door wat hij altijd heeft gehoord, door wat hem altijd door de omgeving is ingefluisterd.
Veel wordt je opgelegd door de angsten van andere mensen en angst is vaak een slechte raadgever.
Er ligt nu veel sneeuw en het is glad en veel mensen strekken hun armen in de hoogte als ze uitglijden, want neergaan betekent decorumverlies; als ik uitglij buig ik mijn knieën zo snel ik kan om mijn kont zo vlug mogelijk dicht bij de grond te krijgen en dat helpt zeer zeker: ik doe me zelden pijn.

Dat gaat zeker niet 123....gun je zelf de tijd om eens goed na te gaan wat je dwars zit.

Om je gevoelens, verlangens, vorm te geven, misschien nuttig voor jou onrustige ziel/persoon.

Neem een vel papier, maak een scheidingslijn in verticale stand, schrijf op de ene kant wat je dwars zit, en de andere kant waar je je fijn, geborgen mee voelt.

Doe dit een paar dagen/week, kijk dan wat het resultaat is en houd dit schema bij, om te kijken wat/waar het probleem ligt/is.

Je zegt niet hoe oud je bent, leeftijd kan ook een rol spelen(hormonen)

In het kort: Als het lang duurt, raad ik je aan om een consult af te leggen bij je arts, die daarna naar de juiste 'therapie' kan doorsturen.

Veel succes!

Lees eens wat Carl Jung over de persoonlijkheid heeft geschreven. Misschien geeft dit je inzicht in je proces. Want het is slechts een fase, dit gaat voorbij.
Maar inzicht kan helpen.