Hoort depressie altijd in het rouwproces? Ik bedoel in de fasen van rouw.?

Ja, is fase 4 van het rouwproces volgens Kübler-Ross:

1. ontkenning
2. protest/boosheid
3. onderhandelen/vechten
4. depressie
5. aanvaarding

Zie ook: http://nl.wikipedia.org/wiki/Rouwverwerking voor een uitwerking van elke fase.

Toegevoegd na 3 minuten:
Oh ja, hoe het rouwproces verloopt is per persoon heel verschillend. Waar de ene persoon na een paar maanden al het proces redelijk heeft doorlopen duurt het bij anderen jaren.

Er zijn veel verschillende theorieen.

Depressie hoort niet standaard bij rouw. maar veel mensen krijgen wel een depressie.
Het kan ook zijn dat je bepaalde fasen overslaat. Iedereen is weer anders.

Het belangrijkste is vooral dat het je niet te lang en te veel belemmert in je dagelijkse leven.
Als je het na een jaar nog steeds ervaart alsof het net gebeurt is (en je dus nog steeds constant hele heftige emoties bij hebt) dan noemen ze dit complexe rouw.
Dan wordt het tijd om hulp te zoeken omdat je er zelf in vast loopt.

Let niet al teveel op 'hoe het moet' maar meer op je gevoel.

twee jaar geleden verloor ik mijn dochter,er volgde een lange rouw maar daarin heb ik toch niet het gevoel gehad van depressief te zijn

Al die mooie theorien zeggen mijn niets. Ieder persoon heeft een andere verwerking in het rouwproces. Daarnaast ligt het er ook nog aan wie verlies je een kind je partner je ouders enz.
Het rouw proces is een proces waar je je zelf door heen moet begeleiden. Als dat je niet lukt en je blijft te lang hangen in dat proces zodat het je leven ernstig gaat beinvloeden moet je hulp inschakelen

Nee wat mij betreft niet. Er kan een plotseling overlijden zijn op jonge leeftijd die heel veel onbegrip, vragen en boosheid teweeg kan brengen. Daar kan heel goed een depressie uit voortkomen.

Anders is het wanneer iemand al een oudere leeftijd bereikt heeft, een lang/pijnlijk ziekbed heeft gehad, en zelf ook wel graag zou willen dat het over en voorbij is. In dat geval kunnen de nabestaanden ook zelf meer rust en vrede vinden in het feit dat deze persoon er niet meer is.

Dus depressie hoort niet altijd per definitie in het rouwproces.

Een depressie hoeft er niet bij te horen, want dat is een psychische stoornis (zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Depressie).
Het woord depressie wordt momenteel heel makkelijk gebruikt voor je depressief / neerslachtig voelen. Dat kan natuurlijk wel tijdens een rouwproces. Dat hoort erbij, daar moet je doorheen.
Als je echt in een depressie geraakt of het wordt chronisch, dan lijkt het me verstandig hulp te gaan zoeken.

Het rouwproces is altijd heftig omdat er iets of iemand dierbaars is verloren. Daarin zitten gevoelens van boosheid, ontkenning en alle fases zoals Kübler-Ross ze beschrijft. Het is een onaangenaam gevoel in een periode waarin erg veel met je gebeurt. Je kunt het depressie noemen en het kan dat jij het bovenstaande daaronder verstaat. Geef die gevoelens de ruimte. Het mag er zijn en het moet ook slijten. Dat tempo bepaal je zelf en het moet wel voelbaar zijn dat het minder wordt door de tijd heen. Als dat niet lukt, vraag dan om wat extra schouders.

Depressie is een psychische stoornis. Het kan o.a. worden opgeroepen door ernstige, bedreigende situaties. Ook situaties van bijzondere rouw kunnen depressie oproepen.
We weten inmiddels wat depressie is, waardoor het wordt opgeroepen is nog niet (helemaal) bekend. De aanleg voor depressie is vaker aanwezig dan depressie zelf aanwezig is.
Om depressie te krijgen moet de aanleg aanwezig zijn maar moet ook een trigger aanwezig zijn. Rouw kan een trigger voor depressie zijn.