Back to frontpage
Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

hoe kan het dat ik 'beestjes' zie?

Info vooraf: het gaat hier volgens mij NIET om MOUCHES VOLANTES. (drijvende eiwitten op het oogvocht).

Dit lijkt in ieder geval te gaan om iets wat er werkelijk niet is.

Als ik naar buiten kijk, naar de blauwe lucht, of een egale muur, een boek, asfalt op de snelweg, dan zie ik op dat gedeelte van mijn blikveld een heleboel ''beestjes'' krioelen.

Doorzichtige ronde puntjes die kronkeltjes maken en heel snel (echt snel) bewegen, alle kanten uit. Het beweegt niet mee met mijn ogen, wat bij duidelijke Mouches Volantes (of 'floaters') wel het geval zou zijn.

Ik vergelijk het even oneerbiedig met een heel stel zaadcellen dat door de microscoop wordt bekeken waarbij je ze kunt zien zwemmen, alle kanten op.

Dat ongeveer zie ik dus ook in mijn blikveld, alleen dan zonder staartjes ;-)

De 'beestjes' die ik zie zijn daar het beste mee te vergelijken... een soort visjes die snel heen en weer zwemmen en allerlei kronkelingen maken. Echter de puntjes lijken te ontstaan vanuit het niets, ergens heen te schieten en vervolgens verdwijnen ze weer. Het zijn er zó veel dat ik het storend ga vinden om 'fijn' naar de hemel te kijken bijvoorbeeld...

Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
in: Optiek
6.2K
Rieneke1
9 jaar geleden
De huisarts kan je verwijzen naar een oogarts. Zou er toch even naar laten kijken.
Cryofiel
9 jaar geleden
Rieneke, Caecar6: jullie zien die 'beestjes' ook. Als jullie ze NIET zien, is er iets mis... Thijssie93 heeft beter opgelet tijdens het kijken. Daardoor is hij zich bewust van die 'beestjes'.
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Ja Ok, dat je wat ziet, OK. Maar het is echt heel erg. Bijna televisie sneeuw.
Cryofiel
9 jaar geleden
Ik ken het. Ik zie het ook. Zie mijn antwoord.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Geef jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image

Antwoorden (1)

Heel goed dat je dit ziet! Ik bedoel - iedereen ziet het, maar de meeste mensen letten gewoon niet op.

Wat jij ziet, is het Fenomeen van Scheerer, ook bekend als het Blue-Field Entoptic Phenomenon. Zie de link hieronder.

Ondanks de naam, kun je het ook zien als je naar een fel verlicht wit stuk papier kijkt.

Omdat de link in het Engels is, hier een samenvatting in het Nederlands.

Het netvlies van de mens zit eigenlijk verkeerd om: de bloedvaten lopen vóór de lichtgevoelige cellen langs. Dat betekent, dat die bloedvaten door het beeld lopen.

De bloedvaten veroorzaken daardoor zwarte lijnen in je beeld. Da’s niet handig, en daarom corrigeren de hersenen voor die zwarte lijnen. Wat jij uiteindelijk ziet (dus ná filtering door je hersenen) is een beeld waarbij de zwarte lijnen van de bloedvaten zijn opgevuld door de nabewerking in de hersenen.

Zo af en toe komt er een witte bloedcel door zo’n bloedvaatje. De bloedvaten in je oog zijn zo smal, dat een witte bloedcel er maar nét doorheen past. De witte bloedcel vult daarmee het bloedvat helemaal op.

Een witte bloedcel is doorzichtig. Zodra er een witte bloedcel door zo’n bloedvaatje beweegt, valt er dus ineens wél licht op de lichtgevoelige cellen die achter dat bloedvaatje liggen.

De hersenen blijven echter corrigeren. Zij vullen op die plek automatisch blauw in (als je naar een blauwe lucht kijkt), of wit (als je naar een vel papier kijkt).

Maar nu zien je hersenen niet alleen het blauw dat ze zelf invullen, maar daarnaast nog eens extra licht, dat door de witte bloedcel heen op het netvlies valt. Jij ziet dus op die plek wat extra licht: een wit "sterretje".

—

Wat je dus ziet, zijn je eigen witte bloedcellen die door de haarvaatjes van je netvlies stromen. Die "puntjes" bewegen in wiebelige lijntjes, omdat de haarvaatjes kronkelig zijn. De puntjes verschijnen en verdwijnen, omdat je alleen dat deel van een bloedvat ziet dat aan de voorkant van je netvlies ligt. Daarvoor en daarna bevindt de witte bloedcel zich achter je oog, zodat je hem niet ziet.
 
(Lees meer...)
Bronnen:
Cryofiel
9 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
interessant! Maar er staat 'af en toe'. Ik zie het constant. Klopt dit nog met het verhaal?
Cryofiel
9 jaar geleden
Ja, dat klopt. Ik zie ze ook. Constant. Altijd een boel tegelijk. Dat "af en toe" is per bloedvaatje. Maar er zitten een heleboel bloedvaatjes voor je netvlies. Er zijn dus op elk moment tientallen "visjes" zichtbaar. Per bloedvaatje komt er ongeveer eens per seconde een witte bloedcel langs, maar dat kan zowel vaker als minder vaak zijn. Je kunt dat zelf tellen door naar één bepaald "kringeltje" op één bepaalde plek te kijken. Dat is namelijk één witte bloedcel in één specifiek bloedvaatje. Door te kijken hoe vaak je precies op die plek een "visje" ziet dat precies hetzelfde kringeltje maakt als het vorige "visje" op die plek, kun je tellen hoe vaak er een witte bloedcel door dat bloedvaatje komt. Elke volgende witte bloedcel door hetzelfde bloedvaatje produceert namelijk precies hetzelfde "kringeltje" op precies dezelfde plek in je blikveld. Er is wel eens aan gedacht om dit te gebruiken als snelle methode om een indruk te krijgen van het aantal witte bloedcellen in je bloed. Het tellen blijkt echter in de praktijk te lastig te zijn. Dit geldt zelfs voor mensen die zo bewust kijken dat ze die witte bloedcellen überhaupt zien - een minderheid, zoals blijkt uit de reacties onder je vraag. Er zijn betrouwbaardere manieren om het aantal witte bloedcellen te tellen, dus als diagnostische methode heeft dit tellen weinig zin.
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Ik heb me verdiept in oogklachten, deze kende ik nog niet, bedankt voor de informatie, heel geloofwaardig dat dit de oorzaak is +.
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Ik noem het altijd 'vuurvliegjes' - al vanaf heel klein, toen ik het fenomeen 'vuurvliegjes' alleen nog maar kende uit sprookjes. Ik ben er alleen nog niet helemaal uit in hoeverre Scheerer's phenomenon te onderscheiden is of een overlap heeft met visual snow. Overigens vind ik het altijd best apart dat een normaal fysiologisch verschijnsel zo irritant kan zijn. Zeker op een heldere dag zie je het constant en overal en persoonlijk kan ik dat dan moeilijk uitschakelen. Net zoals het feit dat je beeld constant beweegt op het ritme van je eigen hartslag: best storend soms, terwijl het toch echt zo 'hoort'. Of als je stilzit en je hebt het idee dat iemand steeds zachtjes tegen je stoel zit te schoppen, terwijl het gewoon je eigen hartslag is.
Verwijderde gebruiker
9 jaar geleden
Ik kan je niet plussen! Is er iets met de site?
Cryofiel
9 jaar geleden
@crea, het is dan ook geen 'klacht' in de zin van een ziekte of afwijking. Het is gewoon het normale functioneren van het oog. In feite zien we hier een ontwerpfout... Die bloedvaatjes hadden natuurlijk *achter* het netvlies moeten liggen, en wel om meerdere redenen. @Lies12, visual snow zie je wanneer het vrijwel donker is, of zelfs helemaal donker. Dan zie je allemaal kleine stipjes. Die stipjes bewegen niet. Ze flitsen eventjes "aan" op een bepaalde plek en zijn dan meteen weer weg, zonder zich te verplaatsen. Die visual snow is een bijwerking van de hoge gevoeligheid van het oog. Die hoge gevoeligheid leidt regelmatig tot de detectie van licht dat er niet is.
Verwijderde gebruiker
8 jaar geleden
En zo leren we dus altijd bij.
Een van de redenen waarom ik toch regelmatig op GV kom.
Deel jouw antwoord

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

/
Geef Antwoord
+
Selected image