Hoe kan je zowel een positieve als negatieve oogsterkte hebben?

Het is in zulke gevallen niet zozeer de oogsterkte die het probleem vormt, maar het accomodatievermogen van het oog.

Normaal gesproken kun je scherpstellen van dichtbij (enkele cm) tot ver weg (de horizon), en alles ertussenin. Dat doe je door de bolling van je lens te veranderen; kleine spiertjes in je oog zorgen daarvoor.

Als de lens stugger wordt en de spiertjes slapper, wordt het gebied waar je scherp kunt stellen steeds kleiner.

Als je al bijziend was (en dus al niet scherp kon stellen op de horizon), en je dan vanwege die veranderingen ook niet meer scherp kunt stellen op dingen die heel dichtbij zijn, heb je dus in feite twee glazen nodig: eentje die je helpt om ver weg scherp te zien, en eentje die je helpt om dichtbij scherp te zien.

Sommige mensen hebben inderdaad twee verschillende brillen: eentje voor ver weg en eentje voor dichtbij.

Andere mensen dragen contactlenzen voor ver weg, en zetten een bril op als ze dichtbij scherp willen zien.

Weer andere mensen kiezen de oplossing die jij noemt: brillenglazen die aan de bovenkant geschikt zijn om ver weg scherp te zien, en aan de onderkant geschikt zijn om dichtbij scherp te zien. Die mensen moeten dan altijd zorgen dat ze door het juiste deel van hun brillenglazen kijken om datgene waar ze naar kijken scherp te zien.

Er is nog een andere oplossing, die soms door contactlensdragers wordt gebruikt: op het ene oog komt een lens die geschikt is om ver weg scherp te zien, en op het andere oog komt een lens die geschikt is om dichtbij scherp te zien. Naar een vogel kijken doe je dus met je ene oog, een boek lezen doe je met je andere oog. Niet iedereen vindt dit trouwens een fijne oplossing.