Mijn vader had dit voor z'n 40ste, ik zelf krijg het nu pas op m'n 46ste: Mijn bril omhoog doen om kleine letters te lezen. Kan ik dit tegenhouden?
Het is eigen aan ouder worden, maar bij navraag loopt het gelijk op met veel mensen die plots niet meer die gigantische hoeveelheden chocolade eten (deed ik ook tot voor een jaar, zonder dik te worden, nu daalt mijn voedingsbehoeften en word ik zelf - heel bizar - ook wat rustiger intern. Ik moet wellicht naar een oogarts, maar overal lees ik dat het normaal is wat gebeurt en dat ik een aangepast bril moet hebben, maar het is erg ambetant want ik doe voor een groot deel inputwerk aan computers. Ik voel echter dat het een soort luiheid in mijn ogen is, alsof ik bepaalde oogspieren (a ooglens misschien?) in mijn ogen niet meer kan trekken om de focus door mijn bril te verscherpen om toch te lezen zonder m'n bril af te zetten. Heeft er iemand al geprobeerd om zijn ogen iets langer te trainen zodat dit verouderingsproces kan tegengewerkt worden, of moet ik doen zoals iedereen. Van sommige mensen hoorde ik de tip te verlagen in dioptrie van mijn bril (bijziendheid, -2,50 heb ik ongeveer; misschien eens terug naar -2,00 ten koste van scherpte in de verte).
Indien mogelijk geen theoretische uitleg en verwijzing naar wiki of andere websites, maar graag simpele praktijkadviezen van de ouderen onder ons die het al meemaakten.
Je mag ook repliceren met je leeftijd waarop dit gebeurde of waarop je je vader/moeder plots ziet z'n bril omhoog doen zonder dat hij/zij het misschien beseft, dat helpt mij dan verder zoeken.
Wellicht is het voor u ook een bruikbare suggestie om op contactlenzen over te stappen.
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.