Waarom heeft een medicijn een bepaalde kleur?

Dat is om ze beter herkenbaar te maken.
Als alle medicijnen dezelfde vorm en kleur zouden hebben zou je je makkelijker kunnen vergissen.

Toegevoegd na 1 uur:
Toch kunnen al die verschillende vormen en kleuren ook voor veel verwarring zorgen door het huidige geneesmiddelenbeleid.
Verzekeraars vergoeden alleen het middel van de goedkoopste fabrikant. De patiënt krijgt zo steeds nieuwe doosjes met andere merknamen mee naar huis. Deze verschillen ook steeds weer qua vorm en kleur, waardoor mensen zich makkelijker vergissen bij het innemen van hun medicatie.

Vaak is dat om een bepaald merk te onderscheiden. Dat zie je aan het feit dat vaak generieke (merkloze) middelen met exact dezelfde stof gewoon wit zijn, en het merkmiddel is dan bijvoorbeeld roze.

Soms ligt het ook aan de stof, en soms is het om de dosering te onderscheiden: van bepaalde medicatie heeft bijna elk merk dan blauw voor de 5 mg, wit voor de 10, roze voor de 20, etc. Kan handig zijn.

Een enkele keer heeft het met de werkzame stof zelf te maken, dan heeft die een bepaalde kleur. Maar er wordt ook gebruik gemaakt van het placebo-effect door te variëren in kleur. Raar maar waar, maar fabrikanten gebruiken datgene wat we weten over suggestie en kennen als het placebo-effect ook voor gewone, werkende medicatie. Vaak vooral in de verpakking, maar soms ook in het tabletje zelf. Zo is bekend dat groene of blauwe pillen beter helpen om mensen rustig te maken, terwijl rode pillen stimulerend werken. Ook werken rode pillen beter tegen pijn dan blauwe, groene of witte pillen (zie bron, ik realiseer me dat dit voor sommigen vreemd kan klinken, dus heb ik er maar een bron bij gezocht ;-)). Soms maken fabrikanten hier gebruik van, hoewel je dat vaker terugziet in de verpakking dan aan de pil zelf. Meestal is het puur vanwege de herkenbaarheid.

De belangrijkste reden dat een fabrikant een medicijn een kleur geeft is om onderscheid te maken tussen tabletten met verschillende doseringen.
Een voorbeeld is een merkloze variant van simvastatine waar de 10 mg tablet beige is, de 20 mg licht oranje en de 40 mg rood.
Soms slikken patiënten van hetzelfde medicijn verschillende doseringen. Dit komt bijvoorbeeld voor bij patiënten met bijnierschorsinsufficiëntie die capsules hydrocortison moeten slikken met verschillende doseringen. Patiënten vinden het prettig om verschillend gekleurde capsules te hebben om te voorkomen dat ze een verkeerde dosis gebruiken.

Ook kunnen tabletten gekleurd zijn om marketingredenen. De blauwe viagrapil is hier een voorbeeld van.

De meeste tabletten zijn echter gewoon wit, omdat de werkzame stof die erin zit ook wit is.

Capsules daarentegen zijn meestal gekleurd, waarbij de fabrikant een kleur kiest die onder andere op de aandoening gebaseerd is. Een kalmeringsmiddel zal bijvoorbeeld eerder blauw of groen, dan rood gekleurd zijn.

Vreemd genoeg beïnvloedt de kleur van een tablet ook de smaak die mensen ervaren. Een gele tablet wordt bijvoorbeeld als zou ervaren en een roze tablet als zoet (zie bron). Witte of blauwe tabletten worden sneller bitter en oranje tabletten sneller zuur gevonden.

Ten slotte zijn er naast tabletten en capsules ook nog gekleurde drankjes. Dit komt steeds minder voor, omdat kleurstoffen ongewenste effecten of allergische reacties kunnen geven. Als een drankje tegenwoordig toch nog gekleurd is dan is dat meestal om het uiterlijk van het drankje wat meer te laten aansluiten bij de smaak. Dit is met name bij kinderen van belang, de voornaamste groep patiënten die drankjes gebruiken.