waarom is voorzichtigheid geboden bij het gebruik van Buscopan bij galstenen en wat is een goede pijnstiller bij galstenenkoliek?

Waarom er voorzichtigheid geboden zou zijn bij gebruik van Buscopan bij galstenen zou ik niet weten. Buscopan wordt gebruikt tegen koliekpijnen in het maagdarmkanaal; daar is juist sprake van bij galstenen. In de tijd, dat ik nog werkte bij de gastroenterologie schreven collega's de buscopan juist wel voor voor galsteenkoliek.
Ikzelf deed dat eigenlijk niet, omdat in mijn beleving (en die wordt ondersteund door het farmacotherapeutisch kompas, zie bron, je moet wel zelf zoeken want een directe link naar geneesmiddelen werkt om de een of andere reden nooit) eigenlijk niets doet. Als het al iets doet, dan toch doorgaans onvoldoende.

De commissie is buscopan wel opnieuw aan het beoordelen, dus het zou kunnen dat de inzichten hierover binnenkort veranderen.

Bij een galsteenkoliek gaf, en geef, ik altijd diclofenac. Diclofenac is een zogenaamde NSAID. NSAID's zijn pijnstillers en tegelijkertijd ontstekingsremmers.
Bij een galsteenkoliek zit er een galsteen vast in het afvoerkanaaltje van de galblaas naar de darm. Doordat de steen daar vastzit komt er daar een ontstekingsreactie op gang; bij elke ontstekingsreactie treedt ook zwelling op. Door de zwelling in het kanaaltje kan de steen alleen maar vaster komen te zitten. De ontstekingsremmende werking van diclofenac onderdrukt deze zwelling waardoor de steen wat makkelijker loskomt. De pijnstillende werking is uiteraard ook fijn.
Van de NSAID's kies ik voor diclofenac omdat dit de enige is, die in zetpil gegeven kan worden. Mensen met een galsteenkoliek zijn erg vaak ook misselijk met braken; een zetpil kan tenminste niet uitgekotst worden. Diclofenac kan eventueel ook per injectie gegeven worden.

Overigens is ook diclofenac geenszins een wondermiddel. De pijn bij een galsteenkoliek komt naast de koliek zelf ook door prikkeling van het buikvlies en dat is notoir moeilijk te onderdrukken.

Als er geen NSAID gegeven mag worden (allergie, bijkomende nierproblemen, enz) dan blijven eigenlijk alleen opiaten als logische keus over. In de thuissituatie wordt dat meestal morfine; in het ziekenhuis gebruikten we dan meestal pethidine.

Eigenlijk laat alle medicatie te wensen over. Het beste lijkt me om te voorkomen, dat er een koliek optreedt: weinig vet eten en bij overgewicht afvallen. Als er ondanks dat toch kolieken op blijven treden is een operatie natuurlijk ook te overwegen. Als de galblaas verwijderd is, dan is het optreden van een galsteenkoliek erg zeldzaam. Helaas sluit zelfs dat een koliek niet 100% uit.