Is dit een mogelijke oplossing tegen diarree?

Ik denk dat het nuttig is om, voordat je hier antwoorden krijgt, te vertellen welk medisch advies je al hebt ingewonnen. Welke artsen heb je geraadpleegd, wat adviseerden ze, en wat gebeurde er toen je die adviezen opvolgde? Ik ben trouwens ook benieuwd of die diarree geen invloed heeft op je medicatie. Veel medicatie wordt stukken minder goed opgenomen wanneer je diarree hebt, simpelweg doordat de medicatie er te snel weer uitloopt. Heb jij hier ook last van, of geldt dit voor jou niet?

Ik begrijp dat je de diarree te lijf wilt gaan, het is een hele vervelende ziekte die je hebt.
Maar hoe je het nu oplost, is gevaarlijk. Het vele zout kan bijvoorbeeld nierziekten, hartkwalen, verhoogde bloeddruk en/of oedeem veroorzaken. Als je hiermee doorgaat, is de kans zeer groot dat je er nog een ernstige kwaal bij krijgt.
Overleg met je arts hoe je de diarree kan voorkomen en stop met die enorme zoutinname.

Heb je al eens geprobeerd om probiotica te slikken? Heeft bij mij goed geholpen. De Vitaminstore heeft heel goede (niet goedkoop!). Laat je vooral goed voorlichten...
https://www.vitaminstore.nl/collectie/Probiotica?pageNr=1
En heb je hier ook al eens met een dietist over gepraat? Voeding (ook de avond ervoor!) speelt een heel grote rol bij PDS..
Zoals al gezegd veel zout is heel erg slecht.

heel veel zout nemen lijkt mij ook niet zo goed voor je lichaam.

Wat vindt de huisarts er van?

@tinus1969 De huisarts heb ik al 2 jaar niet gesproken. Ik probeer zelf een oplossing te vinden in plaats van bij mijn huisarts te lopen smeken. Maar gezien de reacties komt het ook wel overeen met de hoge bloeddruk wat ik de laatste tijd heb, hogedruk 180 lagedruk 120

het lijkt mij goed om weer eens een bezoekje aan de huisarts te brengen om samen naar een oplossing te zoeken.

Momentje... Je hebt een gevaarlijk hoge bloeddruk. Nu overweeg je zo enorm veel zout te nemen dat je bloeddruk nóg hoger wordt? Je hebt bloed in je urine. Dat duidt op een ernstig probleem, wasrschijnlijk in de nieren. Nu overweeg je zo enorm veel zout te nemen dat je je nieren nóg verder kapot maakt. Je hebt flink last van PDS. Waarschijnlijk niet alleen van PDS, maar van een complex geheel, waarvan onder andere jouw psychische problemen deel uitmaken. Dat is dus een situatie waarover alleen een expert een verantwoorde uitspraak kan doen. Jij gaat echter liever af op de persoonlijke overtuigingen van onbekenden die op geen enkele manier laten zien of ze enig verstand van zaken hebben. -- Sorry dat ik hard en confronterend overkom - maar ik vraag me serieus af waar je mee bezig bent. Dit komt op mij over als een kansrijke poging tot zelfvernietiging. Wat vind je er zelf van, nu ik het op deze manier heb verwoord?

@Cryofiel Dit is geen poging tot zelfvernietiging of zelfmoord. Het enige wat ik doe is gewoon de kansen aangrijpen die die diarree en braken stoppen. Want ik ben er echt werkelijk helemaal klaar mee. Als ik ruzie heb met een vriend krijg ik verlatingsangst en daardoor kan ik niet naar hem toe omdat ik de hele dag zit te overgeven of diarree heb. Dit is toch gewoon diep triest?

Ja, het is diep triest. Des te triester is het daarom dat je een "oplossing" zoekt die méér problemen zal produceren dan je nu al hebt. Vandaar mijn vorige reactie. Wat je nu doet is de *gevolgen* aanpakken. Je vergeet de *oorzaken*. Niet alleen dat, je creërt meer problemen dan je al hebt. Waarom pak je niet de oorzaken aan? Je weet eigenlijk heel goed waar die liggen. In mijn ogen zijn dat
--  *mogelijk* (niet zeker, daar kun jij vast meer over zeggen dan ik) het gebruiken van voedingsmiddelen die jouw PDS triggeren,
--  *zeker* jouw psychische problematiek, die haar weerslag heeft op het functioneren van jouw darmen. Je zult aan beide moeten werken. Voor zover ik het kan inschatten is de psychische problematiek het belangrijkst. Ik heb zelf nooit de problemen gehad die jij hebt, maar wel een heel zwakke versie daarvan. Bij mij sloeg dat ook op de darmen. Dat uitte zich in winderigheid en diarree, maar bij mij was dat vanaf een uur of drie in de middag tot 's-avonds laat. Pas toen ik mijn innerlijke rust vond, verdwenen die problemen - hoewel ze af en toe nog terugkomen, gelukkig in lichte vorm. Hoe weet je eigenlijk dat je PDS hebt, als ik vragen mag? Heeft een arts dat geconstateerd, of heb je zelf een diagnose gesteld op basis van de verschijnselen en een zoektocht op Internet? Hoe dan ook, kijk welke voedingsmiddelen in welke hoeveelheden en (in mijn geval) op welke momenten je het beste verdraagt. Daarmee haal je alvast een deel van het probleem weg. De grote hoofdmoot kun je vervolgens te lijf gaan door aan je psychische problemen te werken.

@Cryofiel Heel erg bedankt voor uw bericht. Eindelijk iemand die mij snapt en waar ik het idee heb die mij wilt helpen! Helaas zit ik al 4 jaar bij het GGz en heb nog steeds niks bereikt behalve dagbesteding oppakken. Zeg nu zelf: Overgeven of diarree krijgen omdat ik bang ben dat ik verlaten wordt door mn vrienden klinkt toch echt ziekelijk?

Dat is niet ziekelijk, dat is gewoon hoe jij je voelt. Ik heb mij ook wel eens doodziek gevoelt met stressen over iets, toen verloor ik gelijk een paar kilo.

Ik denk dat iedereen wel verlatingsangst heeft/kent. Het *niet* hebben van verlatingsangst is juist ziekelijk. Jouw probleem is niet zozeer de verlatingsangst, maar de sterkte ervan. Die is te groot, je reageert veel te sterk. Voor zover ik kan inschatten is therapie daar het beste voor. Eventueel in combinatie met medicijnen die ondersteunend werken. Daarmee bedoel ik: therapie slaat soms niet aan omdat de angst te sterk is. Dan kun je therapie blijven volgen zo lang je wilt, maar het zal geen effect hebben. Je moet dan de angst tijdelijk onderdrukken met medicijnen. Daarmee geef je jezelf een soort "rust". De angst zit dan niet meer zo in de weg. Op dat moment kun je met therapie de oorzaak aanpakken. Na een tijd therapie kun je dan heel geleidelijk de medicatie afbouwen, omdat je dan zelf weerbaar genoeg bent geworden door je therapie. Heb je zoiets al eens geprobeerd, of op z'n minst besproken met je behandelaars? Voor zover het helpt: ik herken deels wat je schrijft. Ook nu weer in afgezwakte vorm. Bij mij was mijn onzekerheid de oorzaak. Daardoor had ik weinig vrienden, en was ik heel bang om die paar vrienden die ik had kwijt te raken. Ik heb geleerd daar lak aan te hebben. "Gewoon" mijn eigen gang gaan, mijn eigen voorkeuren uitspreken en navolgen. Wil iemand dan geen vriend meer zijn? Dan is dat natuurlijk nog steeds behoorlijk k*t, kl*te, #(*&!!*% enzovoort. Maar op een gegeven moment was ik liever eenzaam en redelijk gelukkig dan dat ik mij slaafs, volgzaam en afhankelijk opstelde om maar "vriendjes" te hebben. En wat bleek? Juist mijn zelfstandigere houding zorgde ervoor dat ik nu veel meer vrienden heb dan destijds! Is dit voor jou herkenbaar, of spelen er bij jou ook heel andere dingen mee?

O ja, toch nog even terug naar die PDS. Heb je die echt, en is PDS vastgesteld door een arts? Of heb je "alleen maar" de verschijnselen, en ligt de oorzaak "gewoon" bij jouw angsten en de bijbehorende stress? Ik vraag dit omdat het nogal wat uit kan maken voor de nadruk die je wel of niet op je voeding moet leggen. Gezond eten is natuurlijk altijd goed, maar als daar de oorzaak van je darmproblemen niet ligt, kun je dat aspect maar beter even laten liggen. Als je daar namelijk óók nog eens op moet gaan letten, zou dat best eens stressverhogend kunnen werken - en daarmee de darmproblemen alleen maar kunnen verergeren.

@Cryofiel Toen de klachten begonnen had ik een voedselinfectie. Met antibiotica is de bacterie gedood. Toen zei de huisarts dat het even kan duren voor de darmen weer goed hersteld zijn. Toen ik na 2 maanden terug ging naar de huisarts zei ze dat de buikklachten chronisch blijft en dat dit bij mij ook het geval is. Ik denk dat m'n geestelijke gezondheid het grootste probleem is. Als ik met een beste vriend afspreek en gewoon urenlang zit te kletsen over mn problemen en hoe ik dat kan aanpakken gaat het goed, daarbij krijg ik altijd van hem een knuffel omdat ik zelfs van mn ouders enzo geen knuffels heb gekregen vroeger. Ik merk dat dat mij goed doet en een dag later is de misselijkheid verdwenen, dan heb ik ook gewoon een normale ontlasting. Helaas werkt dit voor korte duur, want na 4/5 dagen begint de verlatingsangst en daarbij behorende klchten weerr :(