Kan je als je platvoeten hebt weer normale voeten krijgen, dus met normale voetboog?

Ik had als kind platvoeten (echte strijkijzers) en heb zowat heel mijn leven steunzolen gedragen.
Op een gegeven moment ontdekte ik als eind-dertiger of zo dat sommige standaard zweedse muilen en zo qua voetbed niet veel verschilden van op maat gemaakte steunzolen. In elk geval kon ik daar ook goed op lopen. Het heeft mij altijd verbaasd dat standaard schoenen ook vaak een bescheiden gewelfd voetbed hebben, vaak als uitneembare zool. Als gewone mensen op verschillende voetbedden kunnen lopen, zou ik dat dan ook niet kunnen?
Die zweedse muilen en ander schoeisel met gewelfd voetbed bleken mij ook voldoende steun te geven, en zo ben ik steeds vaker van de officiële richtlijn af gaan wijken, wat me nog geen problemen heeft opgeleverd. Mogelijk heeft het dragen van zweedse muilen en andere slippers en sandalen ook bijgedragen aan de houding van de voetboog? In stevige wandelschoenen (en tot voor kort in mijn veiligheidsschoenen van het werk) draag ik sinds het versleten raken van mijn laatste “eigen” massieve kurken steunzolen nu al jarenlang de oude stevige roestvrijstalen steunzolen van mijn inmiddels naar de eeuwige jachtvelden vertrokken moeder, en ze zitten me prima! Gewoon alsof ik een willekeurig standaard gewelfd voetbed gebruik.
Een beetje zoals ze in minder ver ontwikkelde gebieden soms met ingezamelde afgedankte brillen van westerlingen lopen, denk ik. Die zijn ook niet precies op de afwijking van hun ogen geslepen, maar het is beter dan niets en dan kan het soms toevallig nog wel eens vrij goed passen. Denk ik. In elk geval werkt het! Ik denk niet dat ik echt een holle voetboog ontwikkeld heb, maar met weinig sophisticated methoden kan ik me inmiddels goed redden!
Wat het verhaal van Amadea lijkt te ondersteunen.

Plus. Ook mijn ervaring is dat steunzolen het probleem verergeren.

Ik heb ook iets als heilgymnastiek gehad. Maar daar moet een andere aanleiding voor geweest zijn, want later heeft de schoolarts in de lagere-schoolperiode geoordeeld “Lichte aanleg voor platvoeten”, waarna een deskundige tot de conclusie kwam dat hij ze nog nooit zo plat gezien had!
Vanaf die tijd inderdaad het circus in met onbelaste voetafdrukken in van dat met windsels aangebrachte smurrie (weet nu nog dat dat zo kietelt als ze de onderkant van je voet met die ingeweekte “behangrolletjes” beplakken), en dan eerst steunzolen met leer overtrokken, daarna in dienst meen ik aluminium zolen die prompt doorzakten (leek me vrij logisch), daarna roestvrijstalen die een stuk steviger waren, later steunzolen van kurk die massief op een platte zool horen en dan niet kúnnen doorzakken, en toen die versleten waren (scheurden op de lange duur onder de hak) ben ik de oude verweesde rvs steunzolen van mijn moeder gaan proberen. Tussendoor merk ik dat ik op ander schoeisel met een beetje voetbed ook kan lopen, dus ik ben er vrij losjes in geworden. Terwijl ik de laatste jaren regelmatig urenlang grotendeels staand moest werken op een slingerende locomotief. Misschien was dat “actieve” staan juist wel goed, net als het vermoeiende lopen op ruwe steenslag. Twee paar hoge veiligheidsschoenen draadversleten in de ruim 5 jaar tot aan mijn pensioen, eigenlijk niet gek voor mijn leeftijd na zo’n roemloos begin met officieel “vrij van lopende en staande dienst” als dienstplichtige!
Misschien heb ik ook wel eens belaste voetafdrukken laten maken, dat weet ik echt niet meer.
Financieel waren ze tamelijk belastend, alleen die van militaire dienst niet.
Enfin: míj pakken ze niet meer, met altijd die vage kosten! (herken je hem van de tv-reclame?) :-)
Ik loop trouwens nog wel op eigen schoenen hoor!