Back to frontpage
Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

als MRI geen antwoorden geeft wat blijft er nog als optie over?

Persoon x heeft een ongeluk gehad x aantal jaar geleden. En hierdoor zijn rugklachten ontstaan in de onderrug. We hebben hiervoor veel tijd doorgebracht in de medische wereld. Er zijn 2 MRI scannen gemaakt waarop volgens de artsen niets te zien was. Maar de visio van persoon x ziet geen vooruit gang en zelfs soms achteruitgang. De onderrug blijft constant pijn afgeven en persoon x wordt erg beperkt. De onderrug van x verkleurd af en toe en na inspanning is de pijn soms bijna ondragelijk dat x niet meer normaal kan zitten of lopen.
De MRI scans gaven niets aan en de arts / dokter zeggen dat er revalidatie nodig is (maar hier zijn we op intake geweest en daar wordt gezegd dat er alleen wordt geleerd om om te gaan met de pijn en er wordt geen diagnose gesteld). Daarnaast hameren de doktoren op psychiaters. Het moet dan wel tussen de oren zitten zeggen ze. Dus mijn vraag is of er geen andere mogelijkheden zijn om diagnoses te stellen.
De MRI ziet misschien veel maar ziet deze ook alles ? en kan de dokter direct na een MRI een conclusie trekken dat het maar tussen de oren zit ?

Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
15.5K

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (2)

Het grote voordeel van een MRI-scan is dat het veel kan zien: botten en ander weefsel. Het kan dus zien of de botten goed zitten, of de zenuwen niet bekneld raken et cetera. Alles ziet een MRI niet, maar wel veel.
Dat persoon X toch last blijft houden hóéft niet tussen de oren te zitten als er niets te vinden is. Dat is sowieso een beetje een gekke conclusie van de artsen: we zien niets dus er is niets. Ik geloof dat er tegenwoordig juist veel artsen zijn die aangeven niet alles te kunnen zien maar wel de klacht (h)erkennen.

Je kunt nog een second opinion aanvragen bij andere artsen of een andere specialist. Ook kan je laten controleren of de pijn echt uit de rug komt of misschien ergens anders vandaan komt, bijvoorbeeld een verkeerde houding. Dat lijkt me niet logisch met die verkleuringen op de rug...

Je kunt ook de fysio vragen wat je nu kunt gaan doen, hij ziet geen verbetering en soms achteruitgang, misschien kan hij een brief schrijven naar een arts met wat hij constateert. De fysio zal waarschijnlijk - als ik het zo lees - niet van mening zijn dat het alleen tussen de oren zit.

Je kunt natuurlijk wel - mocht dit vergoed worden - naar de psychologen of psychiaters gaan, zoals de artsen aanraden. Zij zijn ook wel degenen die hiervoor gestudeerd hebben. Ook al geloven jullie dat het niet tussen de oren zit, stel toch eens dat de artsen gelijk hebben en het daar wel zit, misschien gaat het dan over na een psychische behandeling.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Het probleem is dat de huisarts ons heeft verwezen naar visio, Daarna de visio naar de huisarts met bericht dat het niet goed zat en dat een scan nodig was. Nu wou de huisarts niet meewerken en weigerde eerst. Daarna heeft de huisarts toch maar een MRI voorgeschreven toen heeft die arts niets geconstateerd. en hebben we de foto's opgevraagd van het ziekenhuis betreffende de MRI foto's. Deze hebben we aan de visio laten zien en die vertrouwde het toch niet helemaal. Dit is in een brief met constateringen naar de huisarts gegaan en die wou weer niet helpen. Vervolgens heeft ze uiteindelijk toch maar een doorverwijzing naar het annatomie gegeven. Daar zijn we naartoe geweest en die wouden een 2de MRI scan maken voor de zekerheid om zelf ook de MRI te kunnen zien. En die heeft gezegt er is niets te zien dus het zit tussen de oren. (de eerste arts van de eerste mri en de huisarts zeiden ook al direct het zal wel tussen de oren zitten. dus wat zal de beste oplossing zijn ? Misschien andere tests doen ? Psychiater wordt lastig. persoon x heeft geen goede ervaringen hiermee + dat het niet vergoed wordt en het zo wel prijzig wordt. de schadevergoeding is ook al niet hoog geweest van het ongeluk. de rechtsbijstand verlener heeft zijn werk absoluut niet goed gedaan.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Het is fysio (van fysiotherapeut ;)) Jammer dat de psychiater lastig wordt. Of de artsen en de rechtsbijstandverlener hun werk niet goed doen dat weet ik niet. Het is eigenlijk niet te beoordelen voor ons wat er aan de hand is.
Andere test zouden kunnen helpen, andere artsen, met andere inzichten zouden ook misschien iets kunnen vinden. Dat de artsen beiden zeggen: "Er is niets te zien, het zit tussen de oren" vind ik echt heel gek. De MRI is niet het ultieme hier-zie-je-alles-mee-apparaat!
Dat de fysio het niet helemaal vertrouwt zegt niet per se zoveel, hij (zij) heeft er wel verstand van, maar waarschijnlijk minder dan de artsen. Naast MRI heb je nog andere mogelijkheden om dingen op te sporen, dus daar zou je achteraan kunnen gaan. Eventueel bij een andere specialist.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Of de rechtsbijstandsverlener zijn werk niet goed heeft gedaan weet ik 100 % zeker. maar de artsen trekken snel een oordeel in dit geval. gebaseerd op 1 test. Maar om andere testen te laten doen zal ik waarschijnlijk een doorverwijzing van de huisarts moeten hebben. en die is best kortzichtig en zegt ook op de MRI is niets te zien dus tja. en geeft echt met moeite een doorverwijzing. Omdat zij denkt dat er niets aan de hand is. Ik snap dat de Fysio niet beschikt over de kennis zoals een arts. maar een fysiotherapeut beschikt wel over de ervaring die ze heeft uit de sessies met x. En weet ook dat er iets niet goed is. Maar ik heb gehoord van een ziekenhuis in Nijmegen. Hier zijn ze gespecialiseerd op het onderwerp rug. Misschien is het verstandig om hier een verwijzing voor te krijgen.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ja, dat zou je kunnen proberen!
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Naar de Maartenskliniek in Nijmegen kun je alleen na een doorverwijzing van een specialist. Dus niet vanaf de huisarts.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
dus die optie valt al af waarschijnlijk.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ik ben bekend bij bijna alle disciplines van de Sint Maartenskliniek en ben verschillende keren gewoon door mijn huisarts verwezen. In elk geval naar de orthopedie, reumatologie en pijnbestrijding. Volgens mij was alleen de verwijzing naar de revalidatiearts intern (daar kwam ik via de reumatoloog). Ik zou dus niet weten waarom je niet door je huisarts verwezen kunt worden, het is toch gewoon een ziekenhuis? Een gespecialiseerd ziekenhuis ja, maar toch een ziekenhuis. Het is niet zo dat ze alleen second opinions doen zodat alleen specialisten kunnen verwijzen.
In je omschrijving zitten een paar te snelle (deels impliciete) aannames, zowel van jezelf als van de artsen die je aanvoert.

-In de eerste plaats geef je aan dat door het ongeluk de klachten zijn ontstaan. Maar zolang de oorzaak niet bekend is, is dit niet zeker. Het kan zijn dat er na het ongeluk klachten zijn ontstaan en daarmee is een verband waarschijnlijk, maar niet 100% zeker.

-In de tweede plaats kun je met een MRI niet alles zien. Dat er op een MRI 'niets' te zien is, wil nog niet zeggen dat er niets IS. Maar met welke techniek je eventueel wél iets kunt zien (röntgen, MRI met contrast, botscintigrafie) hangt af van wat je precies zoekt. Dit soort onderzoeken zijn het meest zinvol als zij het vermoeden van een bepaalde diagnose moeten uitsluiten of bevestigen. Daarom moet een ter zake kundig arts hierover besluiten, niet een enthousiaste forummer. Zeker met die laatste optie, de scintigrafie, is het echt zo dat je niet weet wat je ziet als je niet weet wat je zoekt. Het is een zeer gevoelig onderzoek en kan dus 'iets' kan laten zien waar een MRI dat niet doet, maar dan weet je nog niet wát je ziet.

-In de derde plaats is niet elke (pijn)klacht zichtbaar te maken. Een verhoogde spierspanning bijvoorbeeld kan serieus pijn doen, maar zie je niet op een foto of scan. Wél met een gewoon lichamelijk onderzoek. Maar een aanzienlijk deel van de chronische pijnklachten is helaas (nog?) niet te verklaren. Het is belangrijk je dat te realiseren, omdat al te geforceerd blijven zoeken naar een diagnose soms de weg naar - al dan niet gedeeltelijk - herstel kan belemmeren. Pijnrevalidatie is bijvoorbeeld een erkende behandeling voor dit soort klachten, en daarvoor hoeft er geen oorzaak bekend te zijn.

-Ten vierde: de diagnose van een psychosomatische klacht, zoals een somatoforme pijnstoornis, is niet te stellen door alleen de afwezigheid van een medische verklaring van de klachten. Er moet ook op psychisch gebied een aanleiding zijn. Voor deze diagnose is vereist dat er een reden is om aan te nemen dat psychische factoren een rol spelen in het ontstaan, de ernst of het voortduren van de klachten.

Tenslotte wil zo'n somatoforme pijnstoornis niet zeggen dat de klachten minder 'echt' of minder ernstig zijn. Pijn doet zeer, of de oorzaak nu psychisch of fysiek is.

2 Tips:
-pijnrevalidatie kan geen kwaad
-een zenuwblokkade op de pijnpoli (uiteraard indien mogelijk en zinvol) zou in elk geval kunnen aantonen van welk niveau de pijn afkomstig is
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
De eerste aanname van mij is inderdaad niet zeker. maar dit is een verzekerings kwestie. Oorzaak en gevolg. dat terzijde. De klachten zijn er. In het tweede punt geef je aan dat een kundig arts moet beslissing over een nodige test. Maar ik beslis zelf uiteraard ook niet ik leg opties neer bij de huisarts / artsen en kijken wat die hiervan zeggen. Als die er iets in zien dan kan deze misschien een doorverwijzing geven. In het derde gaf je aan dat niet elke klacht een bestaande diagnose heeft? en dat er helaas niet overal een behandeling voor is aangezien ze niet weten waar ze mee te maken hebben? Ten vierde, ik snap dat het psychisch kan liggen maar het feit dat iemand echt moeite heeft met lopen en of zitten na inspanning en daarnaast ook verkleuringen in der rug krijgt lijkt me niet psychisch te zijn. maar ik ben natuurlijk niet zeker hiervan. Maar als je een psychisch probleem hebt waar de pijn vandaan komt ? is dit dan te vernemen als echt pijn waardoor iemand niet kan lopen, zitten of bukken ? en kunnen er dan ook lichamelijke verkleuringen in de huid te zien zijn? Pijnrevalidatie is om om te gaan met de pijn. hierbij wordt niets gedaan aan de oorzaak maar meer om hoe te leven met de pijn. (althans dit is me verteld tijdens intake bij het revalidatie centrum).
En wat is een zenuwblokkade op de pijnpoli?
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Met dat tweede punt bedoelde ik niet zozeer dat jij dat zelf niet zou kunnen beslissen, maar meer dat wij dat hier niet kunnen zeggen. Om te kunnen bepalen wat zinvol is aan onderzoeken, moet je in dit soort situaties echt meer kennis van zaken hebben en de patiënt onderzocht hebben alsook diens voorgeschiedenis kennen. Ik kan wel roepen: 'ze kunnen dit-of-dit onderzoek doen', maar ben totaal niet in staat om te beoordelen of dat onderzoek wel enige meerwaarde heeft in deze situatie. Dat moet echt een arts doen. Op de rest kom ik morgen terug- eerst slapen!
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ik vind trouwens dat in dit verhaal vooral de verkleuring van de rug pleit tegen een psychische theorie. Het sluit het niet uit, maar maakt het in mijn ogen wel minder waarschijnlijk. De andere klachten, zoals pijn en moeite met lopen, waarbij je vraagt of het mogelijk is dat zoiets een psychische oorzaak heeft: ja, dat kan zeker. Onze psyche is enorm complex en kan allerhande klachten veroorzaken. Je kunt zelf het verschil niet voelen tussen pijn veroorzaakt door je psyche of je lichaam. Pijn wordt namelijk geregistreerd in de hersenen doordat er bepaalde prikkels worden doorgegeven. En net zoals je niet het verschil kunt zien tussen het licht van een lamp die brandt op een accu of op het lichtnet, is het effect van het 'oplichten' van dat hersengebied dat pijn registreert, hetzelfde ongeacht de oorzaak. Met moeilijk lopen is dat hetzelfde: het is zelfs mogelijk dat mensen volledig verlamd zijn aan één of meer ledematen of dat iemand blind of doof is door een psychische oorzaak. Heel vaak is trouwens ook sprake van een combinatie van oorzaken, dus deels lichamelijk en deels psychisch. Die tweedeling die vaak gemaakt wordt in de geneeskunde ('een klacht is óf psychisch óf somatisch') is in mijn ogen vaak erg schadelijk. Een mens is namelijk één geheel, en zeker bij chronische klachten is er nooit één oorzaak voor hoe iemand uiteindelijk functioneert met zijn of haar klachten. Dat is trouwens precies ook de reden dat ik zeg dat pijnrevalidatie geen kwaad kan. Het klopt dat daarbij niet naar de oorzaak wordt gekeken, maar zeker als de klachten al langere tijd bestaan, is het ZO zinvol om te leren hoe je ondanks de pijn een beetje een leuk leven kunt hebben. Soms wordt tijdens of na zo’n traject alsnog de oorzaak gevonden, en soms wordt die inderdaad nooit gevonden. Maar hoe langer het duurt voor iemand zich naast het zoeken naar een oorzaak ook gaat richten op hoe zijn leven te leven, hoe slechter iemand vaak gaat functioneren. (zie vervolg in volgende reactie)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
(vervolg) Dan je vraag over de pijnpoli: soms worden pijnblokkades ook diagnostisch ingezet. Bepaalde pijnzenuwen worden dan tijdelijk uitgeschakeld. Dat kan niet altijd: het is alleen zinvol wanneer de pijn ook duidelijk van één plaats komt. Maar zo kan soms ook worden uitgevogeld van welk niveau in de rug de pijn afkomstig is. Als je immers niveau X verdoofd en de pijn is dan voor 70% weg, dan weet je dat een groot deel van de pijn ontstaat op niveau X. Zo wordt er bijvoorbeeld ook wel eens een verdovende injectie in het heupgewricht gegeven om te kijken of bepaalde rugpijn misschien ontstaat door uitstraling vanuit de heup. Maar als deze persoon zoveel pijn heeft en die pijn niet adequaat is te behandelen tot nu toe, vind ik het los van die mogelijkheden ook vreemd dat hij nooit is verwezen naar een pijnpoli. Ook wanneer een dergelijke lokale behandeling niet mogelijk is (na een tijdelijke blokkade kan namelijk ook en langdurige blokkade gezet worden) is er nog heel veel mogelijk op het gebied van medicatie. Tenslotte: die verkleuring intrigeert me, hoe ziet die er uit? Hangt die samen met het belasten van de rug, of met de pijnklachten? En is de rug ook koud of warm op die momenten?

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding
+