Is kyfose chronisch?

Dat hangt van de soort af.
Kyfose is een kromming van de wervelkolom, met de bolle kant naar achteren in borst en staartbeengedeelte. De normale, gezonde wervelkolom vertoont in het borstgedeelte een vrij flauwe, regelmatige, naar achteren gerichte uitbuiging en in het lende en halsgedeelte een buiging naar voren. Wanneer de kromming sterker dan normaal is spreekt men van een ziekelijke of pathologische kyfose, kortweg ook wel aangeduid met kyfose.
De oorzaken van een dergelijke kyfose kunnen zijn: een aangeboren aandoening, een slappe houding, veranderingen in de tussenwervelschijven, ouderdomsstoornissen en de ziekte van Bechterev.

De aangeboren kyfose is een zeldzame afwijking die berust op een wigvorm van de wervellichamen in het desbetreffende deel van de wervelkolom. Deze aandoening is zeer moeilijk te behandelen.
Een slappe houding kan in korte tijd een te sterke kyfose veroorzaken. Wanneer de spieren slap zijn en het skelet week gaat het kind met een ronde rug zitten. Het evenwicht wordt dan bewaard door versterking van de voorwaartse kromming in het lende en halsgedeelte van de wervelkolom. Indien de houding tijdig wordt verbeterd, door verbetering van de algemene toestand, door juiste oefeningen e.d., kan deze afwijking verdwijnen.
Zolang de wervelkolom nog beweeglijk is kan door slapen in buikligging en verschillende oefeningen de misvorming grotendeels worden gecorrigeerd, maar wanneer eenmaal een verstijving is opgetreden is langdurige rust, voornamelijk in buikligging, noodzakelijk.

Een stijve kyfose is niet meer te corrigeren. Maar lichte kyfotische verschijnselen kunnen door lichaamsbeweging zoals gymnastiek of fysiotherapie verholpen worden.