Er is een fout gemaakt in het ziekenhuis. Wat kan ik hieraan doen?

Soms kunnen scheurtjes zo klein zijn, dat ze zelfs op de röntgenfoto onzichtbaar zijn. Dat door 6 maanden beweging de scheur zichtbaar wordt is mogelijk.
Wat wil je dan doen? Ze doen hun best en soms gaat het een beetje mis. Als het maar wordt opgelost en de juiste behandeling alsnog wordt ingezet.

Dat is heel vervelend. Maar soms is een breuk niet goed zichtbaar, of niet direct zichtbaar. De richting waarin de foto wordt genomen kan ook erg bepalend zijn. Waarschijnlijk zal je behandelend arts dit al gedaan hebben, maar laat ze er eens de foto's van de SEH van destijds bij pakken. Dan kunnen ze kijken of je het überhaupt wel kon zien op die foto's, of dat - wat helaas ook wel eens gebeurt - bijvoorbeeld de radioloog het achteraf wel heeft gezien maar dit door de artsen op de SEH niet teruggekoppeld is naar de patiënt (ze horen je thuis te bellen namelijk als achteraf alsnog grote afwijkingen worden gezien).

Het is heel zuur, maar soms gaat het mis en kon niemand daar iets aan doen. En soms gaat het mis omdat er slecht gecommuniceerd wordt of omdat iemand door wat voor oorzaak dan ook een vergissing maakt of iets totaal verkeerd inschat.

Ik ben het dus met Ivana eens: wat zou je willen doen? Als je echt denkt dat er een fout is gemaakt destijds, dan moet je dus die foto van toen opvragen en opnieuw laten bekijken. Blijkt dan dat de breuk daar wel degelijk zichtbaar was of dat de foto bijvoorbeeld niet volgens het protocol is genomen, dan zou je een klacht in kunnen dienen bij de klachtencommissie van het ziekenhuis, en als je echt energie over hebt zelfs bij het medisch tuchtcollege. De fout moet dan echter wel heel duidelijk en heel grof en verwijtbaar zijn, willen ze daar echt iets mee doen. En zelf heb je er - vrees ik - niet zo veel aan. Je moet goed bedenken wat je ermee wilt bereiken. Het beste wat je ermee kunt bereiken, is dat je gehoord wordt en dat je de zaak voor jezelf kunt afsluiten.

Misschien kun je via de klachtencommissie van het ziekenhuis een gesprek regelen met de arts die destijds de breuk over het hoofd heeft gezien. Als dat jou prettig lijkt, moet je dat doen. Maar als je op zoek bent naar een soort genoegdoening of wilt dat er echt grote acties worden ondernomen tegen die arts, dan kun je er beter niet aan beginnen omdat je dan gewoon niet datgene gaat bereiken wat je wilt.