hoe kan ik stoppen met vingers knakken ?

De tic goed beschrijven (wat gebeurt er precies?)
Als eerste gaan we als een soort detective heel precies stap voor stap de tics onderzoeken/uitpluizen. Waar gaat het om: een beweging of een geluid?
En wat gebeurt er dan precies (waar voel je het, hoe doe je het?)
Ga eens voor de spiegel kijken, neem het op met een camera, pluis het goed uit! Welke spiertjes gebruik je allemaal bij de beweging? En wat doe je er precies mee?
2. De tics tellen (‘registreren’)
Laat bijvoorbeeld je ouders helpen erop te letten wanneer je het doet. Maak samen met je ouders een schema en ga iedere dag een kwartiertje bijhouden hoe vaak je het doet. Kies hiervoor een moment op de dag dat ze het meest voorkomen. Je ouders mogen je er ook op wijzen op een vriendelijke manier (“Dat was er eentje”). Zo word je je er bewust van en dat is goed. Want als je het niet door hebt, kun je er ook minder makkelijk iets aan doen natuurlijk, toch?
3. Hoe voel ik hem aankomen?
Probeer te onderzoeken hoe je de tic voelt aankomen: wat voel je, wat gebeurt er nèt ervoor? Voel je een kriebel, jeuk, een trekkend spiertje, of iets anders? Beschrijf goed hoe je hem precies voelt aankomen.
4. Tegenbeweging bedenken
Je weet nu hoe de tic gaat, hoe vaak en wanneer je hem hebt en hoe je
hem voelt aankomen. De volgende stap is om de tic tegen te houden zodra je hem voelt aankomen. Dit kan met de tegenbeweging: dat is een beweging die je doet, die onmogelijk met de tic tegelijkertijd samen kan gaan. Je kunt bijvoorbeeld niet tegelijkertijd zwaaien naar iemand als je beide handen op je rug of in je broekzak hebt, snap je? En je kunt ook niet je hoofd naar achteren doen terwijl je kin je borst raakt. Voor iedere tic moet je nagaan welke beweging je precies doet en welke tegenbeweging je dan kunt doen zodat de tic er onmogelijk door kan komen. Het bedenken van een tegenbeweging is soms lastig, vaak valt dat wel mee en is het ook heel leuk om samen iets te bedenken en uit te proberen. Soms zijn er voor één ticmeerdere tegenbewegingen te bedenken. En ook voor geluidentics (kuchen, keelschrapen, dingen roepen) zijn ‘tegenbewegingen’ te bedenken. Dan kun je bijvoorbeeld iets met je ademhaling doen (kun jij bijvoorbeeld je neus ophalen terwijl je door je neus uitademt?).
5. Tegenbeweging doen als je de tic voelt aankomen
Als je een goede tegenbeweging hebt bedacht, moet je hem natuurlijk wel toepassen als je de tic voelt aankomen. Je moet er veel mee oefenen. Als de tic telkens alsnog komt als je met de tegenbewe

Ten eerste is dat een fabeltje, je krijgt geen reuma van vingers knakken, die vraag is zelfs al eerder hier gesteld en je kunt dat overal terugvinden.

Als je er toch mee wilt stoppen moet je een weddenschap met jezelf aangaan: zo lang mogelijk geen vingers knakken. Beloon je zelf iedere keer als je een record verbroken hebt.

Verder zal stoppen lastiger zijn als je denkt dat het ook slecht is en je echt moet stoppen van jezelf. Dat is niet zo, laat dat idee dus varen en wees blij met elk uur dat je niet geknakt hebt ipv boos dat je wéér geknakt hebt.