Hoe komt het dat ik 's ochtends mijn handen niet tot vuisten kan knijpen?
Ik lette er vroeger veel meer op, tegenwoordig niet zo meer. Maar meestal werd ik dan wakker met een soort slap gevoel in mijn polsen, en als ik me uit wou rekken zat er een soort zeurderige slapheid in mijn polsen en vingers waardoor ik er geen kracht mee kon zetten. Op deze manier werd ik wel vaak half lachend wakker omdat het zo'n apart en vreemd gevoel was als ik dan dus in mijn vuisten probeer te knijpen. Ik vond het meestal ook een "fijn" gevoel, wat na 30 seconden of iets langer meestal weer weg was.
Tegenwoordig let ik er dus niet meer zo op, en nu begin ik me toch af te vragen hoe dat nou eigenlijk kwam.