Kan een dokter zonder onderzoek na 5 minuten constateren dat ik syndroom van tietze heb?

Nee, dat kan niet. Het is niet gemakkelijk vast te stellen of iemand het syndroom van Tietze heeft. Op röntgenfoto's is niets afwijkends te zien. Ook in het bloed is niets bijzonders te vinden. Om de diagnose toch te kunnen stellen moet de arts jou vragen welke klachten je precies hebt. Daarna moet hij je lichamelijk onderzoeken en proberen uit te sluiten dat het een andere ziekte betreft.

Het is niet bekend waardoor het syndroom van Tietze veroorzaakt wordt. De pijn verdwijnt meestal vanzelf. De klachten kunnen af en toe terugkomen, maar de ziekte is bijna nooit blijvend.

Het lijkt mij dat het hier gaat (moet gaan) om een zogeheten eliminatieproces.

De ene na de andere mogelijkheid valt daarbij af..In jouw situatie dus de ene ziekte/kwaal na de andere.

Eliminatieproces houdt in dat eerst alle mogelijk ziektes en kwaaltjes onderzocht èn uitgesloten dienen te zijn waarna er slechts één ziekte resteert.

Dus eerst moet nagegaan worden of er sprake is van een andere ziekte om er tenslotte eentje over te houden..en dàt zou dan jouw ziekte kunnen/moeten zijn..

De arts kan naar mijn mening dus nooit BEGINNEN met het trekken van de door jou genoemde EINDCONCLUSIE. Het antwoord op jouw vraag is derhalve: Nee.

Groet,

Ton

Hm... de symptomen voor Tietze zijn vrij typerend. Als de huisarts drukt op je borstbeen, en je geeft daar pijn aan, of als er een zwelling te zien is of warmte te voelen, is het eigenlijk wel duidelijk. In theorie zou het kunnen dat jij zelf al aangeeft dat de pijn erger wordt als je erop drukt, of dat er zwelling of warmte te zien/voelen is. Dan zou de diagnose met vrij grote zekerheid gesteld kunnen worden, zonder dat de huisarts daar zelf lichamelijk onderzoek voor hoeft te verrichtten.

Een huisarts werkt heel erg op basis van waarschijnlijkheid. Bij het vertellen van bepaalde klachten kan zeker een ervaren huisarts vaak al zonder verder onderzoek zeggen dat de kans dat hier diagnose X van toepassing is, 98% is. Dat is niet alleen vanwege een beschrijving van de klachten, maar ook op basis van andere gegevens die de huisarts kent over jou: leeftijd, voorgeschiedenis, familiegeschiedenis, aanwezige ziektes, en hoe jij als persoon met bepaalde klachten omgaat. Geloof mij, het 'gut feeling' van een ervaren huisarts, dat zit er niet vaak naast.

MAAR: het is niet alleen de taak van de huisarts om vast te stellen wat er - hóógstwaarschijnlijk - aan de hand is, maar ook om de patiënt daarvan net zo te overtuigen als hemzelf. Want als jij het idee hebt dat de huisarts veel te snel tot deze conclusie is gekomen, blijf jij je zorgen maken over je klachten. Dan kan de huisarts wel gelijk hebben, maar heb jij daar als patiënt weinig aan. Bovendien: je kúnt bij die 2% zitten (percentages zijn hypothetisch) waarbij dan tóch iets anders aan de hand is.

Ik denk dat je huisarts gelijk heeft. Maar zeker weten doen we niets. Wat jij het beste kunt doen, is terug gaan naar je huisarts, en hem duidelijk maken dat je niet gerust gesteld bent. Vertel ook gewoon eerlijk wat je hier schrijft, namelijk dat je hebt gelezen dat Tietze een diagnose van uitsluiting is, en dat je klachten je soms behoorlijk angstig maken. Misschien kan de huisarts uitleggen waarom hij er zo zeker van is dat het Tietze is, en misschien besluit hij dat het in dit geval toch beter is om verder onderzoek te doen, zodat ook JIJ daarvan overtuigd raakt. Praat in elk geval over je zorgen, en vraag je huisarts om meer uitleg als je daar behoefte aan hebt. Niet alleen bij deze klacht, maar doe dat steeds. Daar is de huisarts namelijk voor.