wat te doen aan mijn rug?

ga eest maar na de Fysio, die kan je helpen met je rug los te krijgen en een je een goede houding aan te leren. Ook bewegen is goed voor je rug, dus dat moet je ook voldoende doen.

Ik weet hoe het voelt (rug dan) en bij mij was het na een tijdje bijna helemaar weer over

Neem volgens de gebruiksaanwijzing pijnstillers in (paracetamol of ibuprofen o.i.d.). Doordat je dan minder pijn hebt houdt je je lichaam minder gespannen. Je kan bij de drogist van die grote warmtepleisters kopen en die op de zere plekken plakken. Die geven ong 8 uur een lekker warm gevoel dat je spieren kan helpen te ontspannen. Voorzichtig toch in beweging blijven is meestal het beste.
Als je klachten niet verbeteren is het verstandig om gewoon naar je huisarts te gaan.

Mijn echtgenote heeft vergelijkbare klachten en die hebben dezelfde oorzaken (stress en allerlei privévoorvallen). Wel doet zij zwaar werk in de verzorging. Ik kan een lang verhaal kort maken. Zij laat zich deskundig door een MANUELE THERAPEUT helpen. Deze bespreekt eerst de pijnen en gaat daarna je lichaam bekijken. Zijn constateringen van de pijnen neemt hij met je door en daarna gaat hij behandelen. Het kan ook zijn dat er een aantal zaken (bijvoorbeeld wervels) zijn verschoven. Dan gaat hij deze op zijn plaats zetten. Hiervoor moet hij kracht gebruiken. Dit kan dus enige napijn veroorzaken. Maar het helpt in het geval van mijn echtgenote uitstekend. Dus geen gewone fysiotherapeut bezoeken, maar een MANUELE THERAPEUT in je directe omgeving. Heel veel succes met de behandeling !

Ga naar je huisarts. Die kan je verder helpen, waarschijnlijk krijg je een verwijzing naar de fysiotherapeut. DTF (directe toegankelijkheid fysiotherapie, dus dat je zonder verwijzing terecht kunt) geldt bij mijn weten niet voor patiënten onder de 18, of zo was het in elk geval een paar jaar geleden bij de invoering. Je zult dus hoe dan ook naar je huisarts moeten.

Wat je intussen kunt doen, zijn dingen die onder zelfzorg vallen. Houd je rugspieren warm, dit kan door een warme pittenzak of gelpack, een warmtepleister, goed warme douche, of een zalf als midalgan. Blijf verder in beweging, zwemmen is een goede sport voor dit soort klachten, maar wandelen is ook heel goed voor je rug. Let verder op je houding: als je ingezakt zit, komt er meer spanning op je rugspieren. Rechtop zitten LIJKT inspannender, maar geeft uiteindelijk minder spierspanning en minder klachten. Verder kun je paracetamol nemen (maximaal 6 (3x2) stuks van 500 mg per dag) of eventueel iets sterkers zoals ibuprofen (mag ook in combinatie) om te kijken of dat verlicht. Voordeel daarvan is dat je ontspannener beweegt als je minder pijn hebt, bij pijn ga je vaak gespannen bewegen en daardoor krijg je nog meer pijn. Neem pijnstillers nooit langdurig achter elkaar zonder te overleggen met je huisarts.

Stress speelt trouwens een hele grote rol bij dit soort klachten, en het feit dat je zo nadrukkelijk vertelt dat je absoluut niet met je ouders hierover wilt spreken, doet mij vermoeden dat je niet echt een leuke thuissituatie hebt. Spanning in je dagelijks leven kan zich letterlijk vertalen in spanning in je spieren, en dit soort klachten veroorzaken, verergeren of in stand houden. Ik raad je aan om ook dit soort factoren met je huisarts te bespreken. Mocht dan fysiotherapie bijvoorbeeld niet voldoende helpen, dan kan de huisarts je doorverwijzen naar een therapeut die wat meer doet met stressgerelateerde lichamelijke klachten.

Je huisarts heeft een beroepsgeheim hé, dat weet je neem ik aan? Je kunt voor de zekerheid nog tegen je huisarts zeggen dat je niet wilt dat je ouders dit weten, daarmee voorkom je dat de huisarts per ongeluk een keer aan een ander gezinslid vraagt hoe het met je rug is, bijvoorbeeld. Maar zeker als je 17 bent, zal de huisarts geen enkele reden hebben om contact op te nemen met je ouders over dit soort klachten. De huisarts valt buiten het eigen risico van je zorgverzekering, dus je hoeft niet voor het consult te betalen (en je ouders dus ook niet).

Spanning en stress kan er heel goed 'uitkomen' op zo'n plek. De een krijgt migraine, de ander barst van de rugpijn. Bij mij (ook zo'n rugpijnmens) hielp Mensendieck heel goed, op verwijzing van de huisarts.
Je kunt gewoon naar je huisarts zonder gedoe - je hebt pijn, je wilt daar iets aan doen, klaar. Daar heb je je ouders niet bij nodig.
Sterkte en beterschap!

wat een goede antwoorden heb je al gekregen.
wat ik vooral belangrijk vind is dat je beter voor jezelf gaat zorgen, je moet (hopelijk) nog een heel leven met die rug door!
los problemen op of laat ze los, het is niet altijd aan jou om er mee rond te blijven lopen en waarom zou je? ik denk maar zo; als je er niks aan kunt veranderen dan kun je het maar beter loslaten.

ik zou je willen aanraden eens naar een osteopaat te gaan, laten kijken naar je hele lichaam. zo iemand zegt dan waar de oorzaak ligt van eventuele fysieke problemen en hij zet het gelijk ook eventjes recht.
(krijg je gedeeltelijk vergoed)

of ga lichaamsoefeningen doen, qi cong bijvoorbeeld, daarmee maak je je lichaam soepeler en sterker en laat je knopen vanzelf oplossen...

:o)

wat er dan ook mag spelen, hoe je broer ook wel of niet mag zijn: er is een bepaalde angst dat je hele normale dingen niet kan aangeven of bespreken bij je ouders.

wat jij voelt en denkt telt waarschijnlijk niet mee. je ouders hebben al geen begrip voor in bepaalde sitauties, en als jij hier aan toe blijft geven doe je hetzelf als je ouders.

ga naar je huisarts, wat je ouders wel of niet kunnen/willen begrijpen: het gaat hier om je gezondheid en dat is altijd van groot belang.

zo te lezen is het een structureel probleem. emoties en spanningen die je niet kan bespreken of uiten banen zich een andere weg uit je lichaam. dit is het gevolg van een oorzaak waar aan gewerkt moet worden, maar trek dan aan de bel, en zie in dat (los gezien van de 'leefbaarheid' thuis) dit ten koste gaat van jou. (en je maakt mij niet wijs dat dit alleen lichamelijk is, al komt je hier misschien pas achter op een later tijdstip in je leven)

begrip voor anderen is heel prettig hoor, maar het moet niet koste gaan van jezelf. hoop dat je dit inziet, en het handje boven het hoofd van je ouders houden en bagatelliseren helemaal niets oplost.

als je ouders het beste met je voor hebben is dit een mooie gelegenheid om dit te tonen, en als het ze niet lukt kunnen ze handvaten krijgen. (als jij je maar niet neer blijft leggen bij de situatie dus)


succes